Beleggingsfondsen die lage kosten hanteren, presteren beter dan dure fondsen. Het rendement van een goedkoop aandelenfonds ligt tot 2,5 keer hoger dan van een duur fonds. Dat blijkt uit onderzoek van Morningstar.
Investeren in een fonds met lage kosten vergroot volgens het onderzoek de kans op succes beduidend. Over een periode van tien jaar presteren aandelenfondsen die bij de 20 procent goedkoopste van hun categorie behoren een stuk beter dan de overige fondsen in die categorie. Dit kan oplopen tot een verschil van 250 procent.
Rendementen uit het verleden
Volgens Morningstar onderzoeker Russel Kinnel hebben beleggers de neiging te veel waarde te hechten aan rendementen uit het verleden. Die gegevens blijken van weinig waarde bij het selecteren van beleggingsfondsen. De voorspellende kracht voor toekomstige resultaten is gering, zo niet nihil.
Exemplarisch voor de weinig stabiele en voorspellende waarde van behaalde rendementen is het verloop van de beoordeling van Fortis Obam in 2008. Het fonds van Rolf Stout ontving na een aantal goede jaren de hoogste rating van vijf sterren. Na het uitbreken van de kredietcrisis en het instorten van de aandelenmarkten verspeelde het fonds haar outperformance van de achterliggende jaren. Als gevolg daarvan werd in een tijdbestek van een aantal maanden de rating verlaagd naar slechts één ster. Uiteraard was het kwaad toen al geschied, stond de koers fors lager en zaten beleggers met de gebakken peren.
Fondsselectie
Er zijn volgens Kinnel slechts enkele statistieken die er echt toe doen bij fondsselectie, waaronder de kosten. Zo blijkt uit diverse onderzoeken dat kosten, gemeten op basis van de Total Expense Ratio, een meer voor de hand liggende parameter zijn dan bijvoorbeeld resultaten uit het verleden.
Kosten vormen dan ook het voornaamste criterium van de rating die de VEB een jaar geleden heeft ontwikkeld.
Morningstar volgt de trend en hanteert sinds kort een tweede beoordelingsmethode. Naast de bekende kwantitatieve rating, die gebaseerd is op historische rendementen en risico's, is recent ook een kwalitatieve rating geïntroduceerd. Daarin krijgen kosten wel een plaats.
Rendementen uit het verleden
Volgens Morningstar onderzoeker Russel Kinnel hebben beleggers de neiging te veel waarde te hechten aan rendementen uit het verleden. Die gegevens blijken van weinig waarde bij het selecteren van beleggingsfondsen. De voorspellende kracht voor toekomstige resultaten is gering, zo niet nihil.
Exemplarisch voor de weinig stabiele en voorspellende waarde van behaalde rendementen is het verloop van de beoordeling van Fortis Obam in 2008. Het fonds van Rolf Stout ontving na een aantal goede jaren de hoogste rating van vijf sterren. Na het uitbreken van de kredietcrisis en het instorten van de aandelenmarkten verspeelde het fonds haar outperformance van de achterliggende jaren. Als gevolg daarvan werd in een tijdbestek van een aantal maanden de rating verlaagd naar slechts één ster. Uiteraard was het kwaad toen al geschied, stond de koers fors lager en zaten beleggers met de gebakken peren.
Fondsselectie
Er zijn volgens Kinnel slechts enkele statistieken die er echt toe doen bij fondsselectie, waaronder de kosten. Zo blijkt uit diverse onderzoeken dat kosten, gemeten op basis van de Total Expense Ratio, een meer voor de hand liggende parameter zijn dan bijvoorbeeld resultaten uit het verleden.
Kosten vormen dan ook het voornaamste criterium van de rating die de VEB een jaar geleden heeft ontwikkeld.
Morningstar volgt de trend en hanteert sinds kort een tweede beoordelingsmethode. Naast de bekende kwantitatieve rating, die gebaseerd is op historische rendementen en risico's, is recent ook een kwalitatieve rating geïntroduceerd. Daarin krijgen kosten wel een plaats.