Zelfkritisch vermogen lijkt bij Bever Holding compleet te ontbreken. Het vastgoedfonds zit al jaren helemaal klem. Er is geen geld en mankracht om nieuwe projecten te financieren, inkomsten zijn er vrijwel niet. Zo ook het afgelopen jaar. Een schuldige is dit keer snel gevonden: de kredietcrisis.
De fusie eind december 2007 met het Wassenaars vastgoedfonds Bonavella van ‘krottenkoning' Ronnie van de Putte, moest nieuw leven in Bever blazen. Het leverde voor 2008 weinig op. Een aaneenschakeling van tegenvallers leidde tot een verlies van 19 miljoen euro.
Tegenvallers
Investeringspogingen ketsten af vanwege een gebrek aan financiële middelen, de juridische procedures waarbij het Wassenaars vastgoedfonds is betrokken, verliepen traag, er waren vrijwel geen inkomsten en de beoogde samenwerkingsverbanden zijn niet van de grond gekomen.
De fusie met Bonavella is niet de eerste poging om de boel weer op de rit te krijgen. Al ver voordat de kredietcrisis zich openbaarde, probeerde Bever een doorstart te maken. Het vastgoedfonds wilde nieuwe projecten met hypotheken en leningen financieren, maar dit is nog altijd niet gelukt. Waarschijnlijk omdat banken Bever niet solvabel genoeg achten.
Zorg
Bever wil zich in 2009 blijven richten op ontwikkeling van appartementen, commerciële ruimten en hotels in voornamelijk de Bollenstreek (Noordwijk) en aan de Belgische kust (Knokke). Maar zonder financiële armslag, zit er weinig schot in de zaak.
Het gebrek aan liquiditeiten is een grote bron van zorg. Om activiteiten uit te kunnen breiden moet op korte termijn een positieve kasstroom worden gegenereerd.
Daarbij is de huidige organisatie van Bever, met vier man niet uitgerust voor grote projecten en moet dus verder worden gezocht naar samenwerkingsverbanden.
Dit leidt voor 2009 tot een aanpassing van het strategisch plan en een bijstelling van de eerder geformuleerde verwachtingen.
Informatieverschaffing
Gelijke informatieverschaffing aan aandeelhouders lijkt sinds de fusie met Bonavella een utopie.
Ronnie van de Putte is sindsdien grootaandeelhouder en heeft samen met zijn vrouw 79 procent van de aandelen Bever in bezit. Omdat nog meer aandelen in vaste handen zijn, waaronder een belang van 4 procent van commissaris Van den Brandhof is de vrije verhandelbaarheid nog maar 6 procent.
Dit betekent dat voortdurend een informatieasymmetrie bestaat tussen enerzijds Van de Putte en Van den Brandhof en anderzijds de minderheidsaandeelhouders. Van de Putte is als adviseur aan de onderneming betrokken en beschikt daardoor net als bestuurder Van den Brandhof voortdurend over meer informatie dan minderheidsaandeelhouders.
Bestuursvoorzitter André van Eerden gaf tijdens de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering aan dat hij zich dit realiseert. Hij zegt er alles aan te doen om volgens de wet- en regelgeving alle aandeelhouders gelijktijdig te informeren. Zo streeft Bever ernaar om het belang van de grootaandeelhouders terug te brengen tot betere verhoudingen. Vorig jaar was deze intentie er ook al. Tot nu toe is van deze plannen weinig terecht gekomen.
Tegenvallers
Investeringspogingen ketsten af vanwege een gebrek aan financiële middelen, de juridische procedures waarbij het Wassenaars vastgoedfonds is betrokken, verliepen traag, er waren vrijwel geen inkomsten en de beoogde samenwerkingsverbanden zijn niet van de grond gekomen.
De fusie met Bonavella is niet de eerste poging om de boel weer op de rit te krijgen. Al ver voordat de kredietcrisis zich openbaarde, probeerde Bever een doorstart te maken. Het vastgoedfonds wilde nieuwe projecten met hypotheken en leningen financieren, maar dit is nog altijd niet gelukt. Waarschijnlijk omdat banken Bever niet solvabel genoeg achten.
Zorg
Bever wil zich in 2009 blijven richten op ontwikkeling van appartementen, commerciële ruimten en hotels in voornamelijk de Bollenstreek (Noordwijk) en aan de Belgische kust (Knokke). Maar zonder financiële armslag, zit er weinig schot in de zaak.
Het gebrek aan liquiditeiten is een grote bron van zorg. Om activiteiten uit te kunnen breiden moet op korte termijn een positieve kasstroom worden gegenereerd.
Daarbij is de huidige organisatie van Bever, met vier man niet uitgerust voor grote projecten en moet dus verder worden gezocht naar samenwerkingsverbanden.
Dit leidt voor 2009 tot een aanpassing van het strategisch plan en een bijstelling van de eerder geformuleerde verwachtingen.
Informatieverschaffing
Gelijke informatieverschaffing aan aandeelhouders lijkt sinds de fusie met Bonavella een utopie.
Ronnie van de Putte is sindsdien grootaandeelhouder en heeft samen met zijn vrouw 79 procent van de aandelen Bever in bezit. Omdat nog meer aandelen in vaste handen zijn, waaronder een belang van 4 procent van commissaris Van den Brandhof is de vrije verhandelbaarheid nog maar 6 procent.
Dit betekent dat voortdurend een informatieasymmetrie bestaat tussen enerzijds Van de Putte en Van den Brandhof en anderzijds de minderheidsaandeelhouders. Van de Putte is als adviseur aan de onderneming betrokken en beschikt daardoor net als bestuurder Van den Brandhof voortdurend over meer informatie dan minderheidsaandeelhouders.
Bestuursvoorzitter André van Eerden gaf tijdens de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering aan dat hij zich dit realiseert. Hij zegt er alles aan te doen om volgens de wet- en regelgeving alle aandeelhouders gelijktijdig te informeren. Zo streeft Bever ernaar om het belang van de grootaandeelhouders terug te brengen tot betere verhoudingen. Vorig jaar was deze intentie er ook al. Tot nu toe is van deze plannen weinig terecht gekomen.