Dividend. Dat is het belangrijkste middel voor Shell om zijn aandeelhouders tevreden te houden. Shell blijft zich richten op verhoging van het dividend. Maar hoe lang is dat nog vol te houden?
Echt verwend heeft Shell zijn aandeelhouders de laatste jaren niet. Wat betreft aandeelhoudersrendement blijven de prestaties van Shell achter bij die van andere vier energiemaatschappijen binnen "de grote vijf" (ExxonMobil, BP, ChevronTexaco, Total).
In elk van de laatste acht jaar eindigde Shell als derde, vierde of vijfde. Over de totale periode 2007-2009 was Shell zelfs hekkensluiter.
Ook op vele operationele, financiële gebieden scoort Shell al jaren slecht. Zo had Shell in 2009 in de sector de laagste omzetgroei en winst- en kasstroommarges (zowel ten opzichte van de omzet als van het balanstotaal). Het teleurstellende aandeelhoudersrendement komt dus niet uit te lucht vallen.
Tussen investeren en dividend
Om de achterstand op de concurrentie in te lopen richt Shell alle aandacht op de zoektocht naar meer olie en gas. Het concern investeert daartoe jaarlijks tientallen miljarden dollars.
Ondertussen blijft Shell zich ook richten op verdere groei van het dividend, de constante inkomstenstroom voor aandeelhouders. Maar hoe lang kan de energiegigant die spagaat volhouden?
Hoe langer Shell enorme bedragen moet investeren in het vinden en ontwikkelen van olie- en gasbronnen, hoe meer het dividend onder druk zal komen. Deze broodnodige investeringen - jaarlijks 25 tot 30 miljard in de komende 5 jaar - zullen zelfs de ijzersterke balans van Shell op den duur aantasten. De netto schuldpositie verdrievoudigde in 2009 dan ook tot ruim 25 miljard dollar.
Dempen
Shell heeft al wat ingrepen doorgevoerd om de lasten van winstuitkering aan aandeelhouders te dempen. Eerder werd het dividend al in US dollars vastgesteld in plaats van euro's. Daarmee komt het valutarisico voor rekening van o.a. de Nederlandse beleggers.
Nu wil Shell de hoogte van het dividend niet meer met de inflatie laten meestijgen, maar verbinden aan de financiële resultaten van de onderneming.
Op zich zeer verdedigbare veranderingen, maar voor veel Shell aandeelhouders is een mogelijke dividendverlaging taboe.
Zoeken, en snel
Om te vermijden dat de onderneming moet kiezen tussen de sterkte van de balans of de hoogte van het dividend, moet uiteindelijk meer olie- en gas worden gevonden en geproduceerd. Liefst snel.
En wat dat betreft gaat het de goede kant op. In 2009 begonnen de eerdere mega-investeringen vruchten af te werpen. Na jaren interen op de eigen reserves werd vorig jaar bijna driemaal zoveel olie en gas gevonden dan opgepompt.
Als deze trendbreuk doorzet en de gevonden energievoorraden te gelde worden gemaakt, kunnen aandeelhouders weer rustig ademen. Shell maakt tot die tijd ook geld vrij via ouderwetse kostenreductie. Topman Peter Voser schudt de eigen organisatie behoorlijk op: in 2009 werd zo'n 2 miljard dollar bezuinigd, in 2010 nog eens 1 miljard extra.
In elk van de laatste acht jaar eindigde Shell als derde, vierde of vijfde. Over de totale periode 2007-2009 was Shell zelfs hekkensluiter.
Ook op vele operationele, financiële gebieden scoort Shell al jaren slecht. Zo had Shell in 2009 in de sector de laagste omzetgroei en winst- en kasstroommarges (zowel ten opzichte van de omzet als van het balanstotaal). Het teleurstellende aandeelhoudersrendement komt dus niet uit te lucht vallen.
Tussen investeren en dividend
Om de achterstand op de concurrentie in te lopen richt Shell alle aandacht op de zoektocht naar meer olie en gas. Het concern investeert daartoe jaarlijks tientallen miljarden dollars.
Ondertussen blijft Shell zich ook richten op verdere groei van het dividend, de constante inkomstenstroom voor aandeelhouders. Maar hoe lang kan de energiegigant die spagaat volhouden?
Hoe langer Shell enorme bedragen moet investeren in het vinden en ontwikkelen van olie- en gasbronnen, hoe meer het dividend onder druk zal komen. Deze broodnodige investeringen - jaarlijks 25 tot 30 miljard in de komende 5 jaar - zullen zelfs de ijzersterke balans van Shell op den duur aantasten. De netto schuldpositie verdrievoudigde in 2009 dan ook tot ruim 25 miljard dollar.
Dempen
Shell heeft al wat ingrepen doorgevoerd om de lasten van winstuitkering aan aandeelhouders te dempen. Eerder werd het dividend al in US dollars vastgesteld in plaats van euro's. Daarmee komt het valutarisico voor rekening van o.a. de Nederlandse beleggers.
Nu wil Shell de hoogte van het dividend niet meer met de inflatie laten meestijgen, maar verbinden aan de financiële resultaten van de onderneming.
Op zich zeer verdedigbare veranderingen, maar voor veel Shell aandeelhouders is een mogelijke dividendverlaging taboe.
Zoeken, en snel
Om te vermijden dat de onderneming moet kiezen tussen de sterkte van de balans of de hoogte van het dividend, moet uiteindelijk meer olie- en gas worden gevonden en geproduceerd. Liefst snel.
En wat dat betreft gaat het de goede kant op. In 2009 begonnen de eerdere mega-investeringen vruchten af te werpen. Na jaren interen op de eigen reserves werd vorig jaar bijna driemaal zoveel olie en gas gevonden dan opgepompt.
Als deze trendbreuk doorzet en de gevonden energievoorraden te gelde worden gemaakt, kunnen aandeelhouders weer rustig ademen. Shell maakt tot die tijd ook geld vrij via ouderwetse kostenreductie. Topman Peter Voser schudt de eigen organisatie behoorlijk op: in 2009 werd zo'n 2 miljard dollar bezuinigd, in 2010 nog eens 1 miljard extra.
| Downstream in schaduw upstream |
| Is een Shell zonder downstream denkbaar? Het vinden en oppompen van olie en gas (upstream) leverde met een omzet van 28 miljard dollar een netto winst van 8,4 miljard in 2009. De downstream activiteiten (raffinage, chemische tak) met een omzet van 250 miljard slechts 3,1 miljard winst. Topman Peter Voser verklaarde tijdens de jaarlijkse vergadering met beleggers dat Shell een geïntegreerd concern zal blijven. Downstream is een erg cyclische activiteit die nu geconfronteerd wordt met met veel overcapaciteit in de raffinage. Maar over de totale tijd van de cyclus heen genereert het veel cash. Daarnaast versterkt het de merknaam van Shell. Wel is Shell op zoek naar kopers voor de minst rendabele onderdelen, in de komende jaren voor naar verwachting 3 miljard dollar jaarlijks. |