De Spaanse regering probeert te voorkomen dat zij naast steun voor haar banken ook steun voor zichzelf moet aanvragen. De staatsschuld van Italië bereikt een recordniveau van bijna 2 biljoen euro. Zuid-Europa worstelt verder.
In weinig landen zijn loterijen zo populair als in Spanje. En als het aan de Spaanse overheid ligt blijven Spanjaarden voorlopig en masse inzetten op een bijna te verwaarlozen kans op plotselinge rijkdom.
De Spaanse staatsloterij moet sterk gaan bijdragen aan het eigen noodfonds dat de overheid heeft opgezet om de financieel wegkwijnende regio's te ondersteunen.
De totale omvang van dit pakket bedraagt 18 miljard euro waarvan de staatsloterij een derde moet ophoesten.
Dat uit alle hoeken en gaten geld moet worden getrokken zegt veel, zo niet alles over de precaire financiële positie van de Spaanse overheid.
Spanje lanceerde vorige week een bezuinigingspakket van 65 miljard euro. De overheid gaat onder meer een btw-verhoging doorvoeren en bepaalde belastingvoordelen schrappen. Ook komen plannen om de pensioenen te hervormen op de politieke agenda.
Aan de ene kant is het saneren voor Spanje, aan de andere kant moet het land zijn bankensector overeind zien te houden met noodsteun uit Europa.
Spanje krijgt naar verwachting eind deze maand een eerste tranche noodsteun van 30 miljard euro overgemaakt van het Europese noodfonds EFSF. De steun gaat in een speciaal fonds dat voor dit doel is opgezet. Het gaat in eerste instantie om 30 miljard euro.
Toch ECB
Het gaat hier overigens niet om cash. Het EFSF stuurt een pakket zelf uitgegeven obligaties naar de Spaanse banken die dus feitelijk een stuk papier in handen krijgen.
Zonder twijfel kunnen ze dit dan weer contant maken bij de Europese Centrale Bank. Maar zo wordt de Europese noodsteun eigenlijk niets anders dan een redding via de achterdeur door diezelfde ECB.
Nou is dit niet de eerste keer dat deze constructie wordt toegepast. Eerder dit jaar werd voor de Griekse bankensector een vergelijkbare constructie opgetuigd.
Maar het maakt het al zeer complexe bouwwerk van garanties, verplichtingen en vorderingen tussen landen in de eurozone er niet overzichtelijker op. Het is de vraag of dit nou de manier is om het vertrouwen van financiële markten in het eurogebied te herstellen.
Italië
Aan de andere kant van de Middellandse Zee, in Italië, is de situatie ondertussen niet heel veel beter. Afgelopen weekend zei de nieuwe Italiaanse minister van Economische Zaken Vittorio Grilli te verwachten dat de Italiaanse economie dit jaar met iets minder dan 2 procent krimpt.
Op maandag werd bekend dat de Italiaanse staatsschuld een nieuw record heeft bereikt van 1966 miljard euro. Afgelopen maand is er ruim 17 miljard euro bijgekomen.
Grilli denkt desondanks dat de Italiaanse staatsschuld als percentage van het bbp, nu 123 procent, in vijf jaar richting de 100 procent kan worden gebracht.
Privatisering van overheidsbezittingen zou daar de komende jaren 15 tot 20 miljard euro per jaar aan moeten bijdragen.
Maar het is de vraag of het land daarvoor de tijd krijgt. Het IMF stelde vorige week dat Italië niet immuun is voor besmetting door andere eurolanden in de financiële moeilijkheden, lees: Spanje.
Zo strompelt de eurozone verder en is het eigenlijk wachten op een nieuwe escalatie van de financiële paniek.
De Spaanse staatsloterij moet sterk gaan bijdragen aan het eigen noodfonds dat de overheid heeft opgezet om de financieel wegkwijnende regio's te ondersteunen.
De totale omvang van dit pakket bedraagt 18 miljard euro waarvan de staatsloterij een derde moet ophoesten.
Dat uit alle hoeken en gaten geld moet worden getrokken zegt veel, zo niet alles over de precaire financiële positie van de Spaanse overheid.
Spanje lanceerde vorige week een bezuinigingspakket van 65 miljard euro. De overheid gaat onder meer een btw-verhoging doorvoeren en bepaalde belastingvoordelen schrappen. Ook komen plannen om de pensioenen te hervormen op de politieke agenda.
Aan de ene kant is het saneren voor Spanje, aan de andere kant moet het land zijn bankensector overeind zien te houden met noodsteun uit Europa.
Spanje krijgt naar verwachting eind deze maand een eerste tranche noodsteun van 30 miljard euro overgemaakt van het Europese noodfonds EFSF. De steun gaat in een speciaal fonds dat voor dit doel is opgezet. Het gaat in eerste instantie om 30 miljard euro.
Toch ECB
Het gaat hier overigens niet om cash. Het EFSF stuurt een pakket zelf uitgegeven obligaties naar de Spaanse banken die dus feitelijk een stuk papier in handen krijgen.
Zonder twijfel kunnen ze dit dan weer contant maken bij de Europese Centrale Bank. Maar zo wordt de Europese noodsteun eigenlijk niets anders dan een redding via de achterdeur door diezelfde ECB.
Nou is dit niet de eerste keer dat deze constructie wordt toegepast. Eerder dit jaar werd voor de Griekse bankensector een vergelijkbare constructie opgetuigd.
Maar het maakt het al zeer complexe bouwwerk van garanties, verplichtingen en vorderingen tussen landen in de eurozone er niet overzichtelijker op. Het is de vraag of dit nou de manier is om het vertrouwen van financiële markten in het eurogebied te herstellen.
Italië
Aan de andere kant van de Middellandse Zee, in Italië, is de situatie ondertussen niet heel veel beter. Afgelopen weekend zei de nieuwe Italiaanse minister van Economische Zaken Vittorio Grilli te verwachten dat de Italiaanse economie dit jaar met iets minder dan 2 procent krimpt.
Op maandag werd bekend dat de Italiaanse staatsschuld een nieuw record heeft bereikt van 1966 miljard euro. Afgelopen maand is er ruim 17 miljard euro bijgekomen.
Grilli denkt desondanks dat de Italiaanse staatsschuld als percentage van het bbp, nu 123 procent, in vijf jaar richting de 100 procent kan worden gebracht.
Privatisering van overheidsbezittingen zou daar de komende jaren 15 tot 20 miljard euro per jaar aan moeten bijdragen.
Maar het is de vraag of het land daarvoor de tijd krijgt. Het IMF stelde vorige week dat Italië niet immuun is voor besmetting door andere eurolanden in de financiële moeilijkheden, lees: Spanje.
Zo strompelt de eurozone verder en is het eigenlijk wachten op een nieuwe escalatie van de financiële paniek.