Positieve en negatieve geluiden over het gapende Amerikaanse begrotingstekort wisselen elkaar af. Dat een oplossing op zich laat wacht is aantoonbaar schadelijk voor de economie.
De tijd dringt. Op 1 januari dreigt de Amerikaanse economie in een begrotingsravijn te storten.
Dan lopen allerlei gunstige belastingregels af, worden verlengde werkloosheidsuitkeringen stopgezet en zullen vanwege de hoge schulden automatische bezuinigingsmaatregelen starten.
Uiterst stroef
De onderhandelingen tussen Democraten en Republikeinen om het onheil af te wenden is ontaard in een partijtje chicken run: wie knippert er het laatste met zijn ogen?
Maar het gaat hier om meer dan alleen een politieke krachtmeting. Er wordt gezocht naar een structurele verbetering van de Amerikaanse overheidsfinanciën.
Dat is een zeer lastig verhaal omdat het grootste deel van de huidige uitgaven gebaseerd zijn op afspraken op het gebied van sociale voorzieningen, pensioenen en gezondheid.
Door de demografische ontwikkelingen lopen deze uitgaven alleen maar op. Gezien de hoge schulden en begrotingstekorten zal er toch in gesneden moeten worden hoe pijnlijk ook voor Obama, die ondanks het buitensporige huishoudboekje zelfs nog met een stimuleringsprogramma van 200 miljard dollar kwam aanzetten.
Belastingen omhoog
Ook belastingverhogingen zijn nodig. De huidige belastinginkomsten van de Amerikaanse overheid bedragen slechts 32 procent van het bbp, tegen gemiddeld 45 procent in Europa.
De Republikeinen kwamen deze week pas met een gedetailleerd begrotingsvoorstel. Zij willen bepaalde belastinghervormingen doorvoeren, wijzigingen aanbrengen in het zorgstelsel en andere uitgaven beteugelen voor in totaal 2,2 biljoen (2.200 miljard) dollar.
De component belastingverhogingen bedraagt bij de Republikeinen 800 miljard dollar, de helft van wat Obama voorstelt. Het Witte Huis heeft dit voorstel gelijk afgewezen, mede omdat de Republikeinen geen belastingverhogingen voor de hogere inkomens meenemen.
Eerste barstjes zichtbaar
Nieuw overleg zal einde deze week starten. Haast is geboden tot een compromis te komen. Bij het uitblijven van een akkoord staat de Amerikaanse economie zomaar een procent of vier (600 miljard dollar) krimp te wachten.
De negatieve impact van de wandeling langs deze afgrond brengt ook nu al aantoonbare schade toe aan de economie omdat de onzekerheid bedrijven ontmoedigt te investeren.
Dit blijkt onder meer uit de recente ISM Manufacturing index, die onverwacht daalde van 51,7 naar 49,5. De inkoopmanagers index van industriële bedrijven gaven expliciet aan dat de fiscal cliff hen zorgen baart.
Deze index bevindt zich daarmee voor het eerst sinds augustus weer onder de grens van 50 wat op krimp wijst.
Beurzen verlamd
Het uitblijven van een akkoord houdt ook beleggers aan de zijlijn. Ondanks goede cijfers over de Amerikaanse huizenmarkt en de autoverkopen willen de Amerikaanse aandelenindices maar niet omhoog.
Zowel de dollarkoers als de olieprijs staan onder druk door zorgen over een nieuwe recessie in de Verenigde Staten.
Een andere ontwikkeling is dat Amerikaanse bedrijven hun dividenddata naar voren schuiven omdat zij vrezen voor hogere belastingheffing op inkomsten uit aandelen.
Amerika en de rest van de wereld kunnen het zich niet permitteren in het fiscale ravijn te kukelen. Gezien de 'balans of power' tussen Witte Huis en het Huis van Afgevaardigden moeten er compromissen worden gesloten en hebben beide partijen hun verantwoordelijkheid te nemen.
Dan lopen allerlei gunstige belastingregels af, worden verlengde werkloosheidsuitkeringen stopgezet en zullen vanwege de hoge schulden automatische bezuinigingsmaatregelen starten.
Uiterst stroef
De onderhandelingen tussen Democraten en Republikeinen om het onheil af te wenden is ontaard in een partijtje chicken run: wie knippert er het laatste met zijn ogen?
Maar het gaat hier om meer dan alleen een politieke krachtmeting. Er wordt gezocht naar een structurele verbetering van de Amerikaanse overheidsfinanciën.
Dat is een zeer lastig verhaal omdat het grootste deel van de huidige uitgaven gebaseerd zijn op afspraken op het gebied van sociale voorzieningen, pensioenen en gezondheid.
Door de demografische ontwikkelingen lopen deze uitgaven alleen maar op. Gezien de hoge schulden en begrotingstekorten zal er toch in gesneden moeten worden hoe pijnlijk ook voor Obama, die ondanks het buitensporige huishoudboekje zelfs nog met een stimuleringsprogramma van 200 miljard dollar kwam aanzetten.
Belastingen omhoog
Ook belastingverhogingen zijn nodig. De huidige belastinginkomsten van de Amerikaanse overheid bedragen slechts 32 procent van het bbp, tegen gemiddeld 45 procent in Europa.
De Republikeinen kwamen deze week pas met een gedetailleerd begrotingsvoorstel. Zij willen bepaalde belastinghervormingen doorvoeren, wijzigingen aanbrengen in het zorgstelsel en andere uitgaven beteugelen voor in totaal 2,2 biljoen (2.200 miljard) dollar.
De component belastingverhogingen bedraagt bij de Republikeinen 800 miljard dollar, de helft van wat Obama voorstelt. Het Witte Huis heeft dit voorstel gelijk afgewezen, mede omdat de Republikeinen geen belastingverhogingen voor de hogere inkomens meenemen.
Eerste barstjes zichtbaar
Nieuw overleg zal einde deze week starten. Haast is geboden tot een compromis te komen. Bij het uitblijven van een akkoord staat de Amerikaanse economie zomaar een procent of vier (600 miljard dollar) krimp te wachten.
De negatieve impact van de wandeling langs deze afgrond brengt ook nu al aantoonbare schade toe aan de economie omdat de onzekerheid bedrijven ontmoedigt te investeren.
Dit blijkt onder meer uit de recente ISM Manufacturing index, die onverwacht daalde van 51,7 naar 49,5. De inkoopmanagers index van industriële bedrijven gaven expliciet aan dat de fiscal cliff hen zorgen baart.
Deze index bevindt zich daarmee voor het eerst sinds augustus weer onder de grens van 50 wat op krimp wijst.
Beurzen verlamd
Het uitblijven van een akkoord houdt ook beleggers aan de zijlijn. Ondanks goede cijfers over de Amerikaanse huizenmarkt en de autoverkopen willen de Amerikaanse aandelenindices maar niet omhoog.
Zowel de dollarkoers als de olieprijs staan onder druk door zorgen over een nieuwe recessie in de Verenigde Staten.
Een andere ontwikkeling is dat Amerikaanse bedrijven hun dividenddata naar voren schuiven omdat zij vrezen voor hogere belastingheffing op inkomsten uit aandelen.
Amerika en de rest van de wereld kunnen het zich niet permitteren in het fiscale ravijn te kukelen. Gezien de 'balans of power' tussen Witte Huis en het Huis van Afgevaardigden moeten er compromissen worden gesloten en hebben beide partijen hun verantwoordelijkheid te nemen.