Veel tumult over wisselkoersen. Uitspraken van Duitslands hoogste centrale bankier maken nog eens duidelijk dat eurolanden Frankrijk en Duitsland het flink oneens zijn.
De financiele crisis heeft de importantie van de G20 als internationaal overlegorgaan flink vergroot.
Naast de belangrijkste ontwikkelde economieen van de wereld zitten ook de grootste opkomende economieen hier aan tafel.
En die opkomende landen maken zich steeds meer zorgen over de manier waarop de ontwikkelde landen hun centrale banken en valuta inzetten. Directe aanleiding zijn de ontwikkelingen in Japan na de verkiezingsoverwinning van Shinzo Abe.
Drukken
Abe heeft zich ten doel gesteld een einde te maken aan de lage groei en deflatie in Japan. Naast een flink pakket aan extra overheidsuitgaven wil hij dat de centrale bank zichzelf een inflatiedoel stelt. Zonder dat expliciet uit te spreken is het doel om de yen te drukken.
Het optreden van de premier heeft al effect gehad op de wisselkoers. De yen is sinds begin december tegen de dollar en de Indiase rupee met 13 procent gedaald en tegen de Braziliaanse real zelfs 20 procent.
Euro
Opkomende landen zien dit soort ontwikkelingen met argusogen aan. Zij vrezen voor hun exportpositie en verlies van waarde van hun investeringen als ontwikkelde landen de geldkraan laten open staan en zo bewust of onbewust hun munten afwaarderen in een poging de export een impuls te geven.
Maar een van de Westerse valuta is de laatste tijd juist sterk in waarde toegenomen: de euro. Deed de munt vorige zomer nog 1,21 dollar, inmiddels is dat 1,34 dollar. En dat is niet goed voor Europese exporteurs.
Vooral in Frankrijk leidt dit tot grote zorgen. De Franse president Hollande zei vorige week dat er afspraken zouden moeten komen voor een middellange termijn doel voor de euro. Eerder deze week herhaalde de Franse minister van Financien Pierre Moscovici deze oproep.
Reprimande
Dit kwam de Fransen te staan op een Duitse reprimande. Bundesbank-president Jens Weidmann haalde vrijdag in een interview met persbureau Bloomberg uit. "Ik vrees een politisering van de wisselkoers.
Ik heb aanwijzingen daarvan gezien in Japan, maar je kan net zo goed wijzen op recente verklaringen van Europese politici niet ver hier vandaan."
Weidmann stelde dat het doel van beleid van een centrale bank er nooit op gericht kan zijn om wisselkoersen te beinvloeden.
Hij voegde toe dat de euro niet is overgewaardeerd en dat het aan overheden is om maatregelen te nemen om hun economie te hervormen.
Maar al het gekrakeel op hoog niveau leidt uiteindelijk nergens toe. Japan gaat gewoon zijn gang met de yen. En de Fransen kunnen roepen wat ze willen, hun wens voor beïnvloeding van de eurokoers zal altijd op Duitse weerstand stuiten.
Naast de belangrijkste ontwikkelde economieen van de wereld zitten ook de grootste opkomende economieen hier aan tafel.
En die opkomende landen maken zich steeds meer zorgen over de manier waarop de ontwikkelde landen hun centrale banken en valuta inzetten. Directe aanleiding zijn de ontwikkelingen in Japan na de verkiezingsoverwinning van Shinzo Abe.
Drukken
Abe heeft zich ten doel gesteld een einde te maken aan de lage groei en deflatie in Japan. Naast een flink pakket aan extra overheidsuitgaven wil hij dat de centrale bank zichzelf een inflatiedoel stelt. Zonder dat expliciet uit te spreken is het doel om de yen te drukken.
Het optreden van de premier heeft al effect gehad op de wisselkoers. De yen is sinds begin december tegen de dollar en de Indiase rupee met 13 procent gedaald en tegen de Braziliaanse real zelfs 20 procent.
Euro
Opkomende landen zien dit soort ontwikkelingen met argusogen aan. Zij vrezen voor hun exportpositie en verlies van waarde van hun investeringen als ontwikkelde landen de geldkraan laten open staan en zo bewust of onbewust hun munten afwaarderen in een poging de export een impuls te geven.
Maar een van de Westerse valuta is de laatste tijd juist sterk in waarde toegenomen: de euro. Deed de munt vorige zomer nog 1,21 dollar, inmiddels is dat 1,34 dollar. En dat is niet goed voor Europese exporteurs.
Vooral in Frankrijk leidt dit tot grote zorgen. De Franse president Hollande zei vorige week dat er afspraken zouden moeten komen voor een middellange termijn doel voor de euro. Eerder deze week herhaalde de Franse minister van Financien Pierre Moscovici deze oproep.
Reprimande
Dit kwam de Fransen te staan op een Duitse reprimande. Bundesbank-president Jens Weidmann haalde vrijdag in een interview met persbureau Bloomberg uit. "Ik vrees een politisering van de wisselkoers.
Ik heb aanwijzingen daarvan gezien in Japan, maar je kan net zo goed wijzen op recente verklaringen van Europese politici niet ver hier vandaan."
Weidmann stelde dat het doel van beleid van een centrale bank er nooit op gericht kan zijn om wisselkoersen te beinvloeden.
Hij voegde toe dat de euro niet is overgewaardeerd en dat het aan overheden is om maatregelen te nemen om hun economie te hervormen.
Maar al het gekrakeel op hoog niveau leidt uiteindelijk nergens toe. Japan gaat gewoon zijn gang met de yen. En de Fransen kunnen roepen wat ze willen, hun wens voor beïnvloeding van de eurokoers zal altijd op Duitse weerstand stuiten.