De laatste resultaten die onder Boonstra werden gepresenteerd waren uitstekend. De operationele winst per aandeel steeg met 73 procent tot 1,95 euro per aandeel (was 1,13 euro) en in absolute termen kwam de winst uit op bijna 2,6 miljard euro. Daarnaast werden er bijzondere baten geboekt ter grootte van ruim 6 miljard euro. In 2000 werd ook eindelijk de door Boonstra nagestreefde RONA (rendement op de netto activa) van 24 procent overschreden, al was die overschrijding marginaal. Bij de cijfers is nog wel wat op te merken. De buitengewone baten zijn namelijk niet gerealiseerd. De bate in verband met Origin is gekoppeld aan de ruil van Origin in een aandelenbelang in AtosOrigin, maar die aandelen zijn nog in bezit. Hetzelfde geldt voor de bijzondere bate op het belang in TSMC, daar wordt de bate veroorzaakt door een emissie van het bedrijf. Boonstra onderschreef de constatering van de VEB en gaf aan dat Philips de algemeen gebruikelijke accounting grondslagen had toegepast. De VEB had naast waardering voor de behaalde resultaten kritiek op het dividendbeleid. Ondanks de winststijging van 73 procent, werd het dividend slechts met 20 procent verhoogd tot 36 eurocent. De pay-out ligt daarbij op 18 procent veel lager dan de gebruikelijke 35 40 procent terwijl de vermogenspositie van het bedrijf zeer riant is. Bovendien is die 36 eurocent bij een koers van 30 euro net genoeg om de vermogensrendementsheffing van Vermeend (1,2 procent) te betalen. Verder kwam ook de winstwaarschuwing van 20 maart, die nota bene niet onder de persberichten op de Philips-site stond, ter sprake. Philips waarschuwde dat bedrijfswinst van de divisie halfgeleiders in het eerste kwartaal met 10 procent zal dalen _(-24 miljoen euro), terwijl de divisies Componenten (winst 1e kwartaal 2000: 95 miljoen euro) en Consumentenelektronica (winst 1e kwartaal 2000: 72 miljoen euro) in de rode cijfers zullen raken. Die drie tegenvallers betekenen samen ten minste 200 miljoen euro minder bedrijfswinst. Die conclusie werd door Boonstra bevestigd. De vraag was waarom Philips later kwam met de winstwaarschuwing dan andere technologiebedrijven als Intel en Motorola. Het antwoord was niet erg overtuigend. Het bestuur vond dat men bij de presentatie van de jaarcijfers al een signaal had afgegeven. In het kader van het afscheid van Boonstra stond het goede nieuws voorop. Aandacht voor de zwak presterende bedrijfsonderdelen (consumentenelektronica en mobiele telefoons) was er amper. Op vragen over de strategie verwees Kleisterlee naar de doelstelling van 15 procent winstgroei per aandeel. Over de wijze waarop hij deze middellange termijndoelstelling wil halen, wilde hij (nog) geen toelichting geven. In de persconferentie na de vergadering wisten journalisten hem te ontlokken dat hij met grotere overnames wil profiteren van de gedaalde waardering van technologiebedrijven en dat hij thans een analyse maakt van de zwakke activiteiten. Voor het lopende jaar ligt de lat met 15 procent winstgroei waarschijnlijk te hoog. De meeste analisten gaan uit van een winstdaling van 30 procent. Verder gaf Kleisterlee aan dat de mobiele telefonie-activiteiten in de etalage staan. Aan het eerste grote optreden van Kleisterlee kunnen nog geen conclusies worden verbonden. Wel jammer dat hij aan de pers meer vertelde dan aan de aandeelhouders.