Een volle bak met tevreden aandeelhouders, want de resultaten van Reesink over 2006 waren heel bevredigend. Een omzetstijging van 31 procent, waarvan 8 procent autonome groei. De brutomarge daalde licht, maar de nettomarge steeg flink van 3,4 naar 4,4 procent. De winst per gewoon aandeel nam toe met 89 procent tot 8,92 euro. Het dividend over 2006 is vastgesteld op 5 euro per gewoon aandeel. Ceo Bernard ten Doeschate deelde mee dat het bedrijfsresultaat over het eerste kwartaal 2007 conform de begroting is, zodat het ernaar uitziet dat de resultaten dit jaar weer ‘een tandje erbij’ zullen laten zien.
Reesink heeft voor zijn handelsondernemingen ambitieuze doelstellingen. Een winst na belasting over de netto-omzet van 4 procent (2006: 3,6%) en een ‘return on investment’ van liefst 15 procent (2006: 10,3%). Reesink is van oorsprong een degelijk familiebedrijf dat nog altijd de positieve kenmerken daarvan draagt. Een groot eigen vermogen, eigen onroerend goed, veranderen en vernieuwen zonder de eigen toekomst in gevaar te brengen en een stevig leiderschap. Maar gelukkig ook de bereidheid tot verregaande samenwerking.
In veel opzichten is Reesink een groep met nogal veel bedrijven tussen tafellaken en servet, die het vooral van kostenbesparingen moeten hebben wegens onvoldoende schaalvoordelen en daarom op termijn rijp zijn voor meer overnames of fusie. Aandeelhouders en bestuur discussieerden over hoe daarvoor zo veel mogelijk eigen geld vrij te krijgen. Ondanks dat Reesink Retail minder rendabel is dan andere onderdelen denkt Ten Doeschate zeker niet aan verkoop van dit bedrijf. Hij beschouwt het juist als een onderdeel dat sterk moet groeien.
De aandelen zijn gecertificeerd en dat zal ondanks de wensen van de VEB voorlopig zo blijven. Typerend is dat het administratiekantoor meldde de vernieuwde doelstellingen van de groep te onderschrijven, maar ook een oude te willen handhaven: het bewaken van de zelfstandigheid van Reesink. Aandeelhouders als bolwerk van behoudzucht, daar kun je als certificaathouder niet blij mee zijn. In het al vele jaren durend conflict met de gemeente Apeldoorn streeft Reesink niet meer naar een minnelijke schikking. Dat kost de directie te veel tijd en ergernis. De juristen mogen het nu uitzoeken. Door het conflict zou Reesink veel omzetverlies hebben geleden omdat de verhuizing naar Apeldoorn werd geblokkeerd. De opbrengst ervan zal mogelijk vele miljoenen zijn.
Reesink is eind vorig jaar overgestapt van Euronext naar Alternext omdat de bij Euronext verplichte toepassing van IFRS zijn concurrentiepositie door de noodzakelijke openheid zou aantasten. Ook zouden er grote wisselingen in de presentatie van de winst ontstaan. Ten Doeschate was tevreden over de overgang, maar vond wel dat Alternext te weinig als alternatief wordt gepromoot.
Ten Doeschate vertrekt in 2009. De raad van commissarissen en de verzamelde aandeelhouders zien dat als een groot verlies. Het zal niet eenvoudig zijn om, gezien de specifieke kenmerken van Ten Doeschate én van de Reesink-groep, een geschikte vervanger te vinden.
In veel opzichten is Reesink een groep met nogal veel bedrijven tussen tafellaken en servet, die het vooral van kostenbesparingen moeten hebben wegens onvoldoende schaalvoordelen en daarom op termijn rijp zijn voor meer overnames of fusie. Aandeelhouders en bestuur discussieerden over hoe daarvoor zo veel mogelijk eigen geld vrij te krijgen. Ondanks dat Reesink Retail minder rendabel is dan andere onderdelen denkt Ten Doeschate zeker niet aan verkoop van dit bedrijf. Hij beschouwt het juist als een onderdeel dat sterk moet groeien.
De aandelen zijn gecertificeerd en dat zal ondanks de wensen van de VEB voorlopig zo blijven. Typerend is dat het administratiekantoor meldde de vernieuwde doelstellingen van de groep te onderschrijven, maar ook een oude te willen handhaven: het bewaken van de zelfstandigheid van Reesink. Aandeelhouders als bolwerk van behoudzucht, daar kun je als certificaathouder niet blij mee zijn. In het al vele jaren durend conflict met de gemeente Apeldoorn streeft Reesink niet meer naar een minnelijke schikking. Dat kost de directie te veel tijd en ergernis. De juristen mogen het nu uitzoeken. Door het conflict zou Reesink veel omzetverlies hebben geleden omdat de verhuizing naar Apeldoorn werd geblokkeerd. De opbrengst ervan zal mogelijk vele miljoenen zijn.
Reesink is eind vorig jaar overgestapt van Euronext naar Alternext omdat de bij Euronext verplichte toepassing van IFRS zijn concurrentiepositie door de noodzakelijke openheid zou aantasten. Ook zouden er grote wisselingen in de presentatie van de winst ontstaan. Ten Doeschate was tevreden over de overgang, maar vond wel dat Alternext te weinig als alternatief wordt gepromoot.
Ten Doeschate vertrekt in 2009. De raad van commissarissen en de verzamelde aandeelhouders zien dat als een groot verlies. Het zal niet eenvoudig zijn om, gezien de specifieke kenmerken van Ten Doeschate én van de Reesink-groep, een geschikte vervanger te vinden.