De markt voor de drukkerijen is volgens bestuursvoorzitter John Caris "nog steeds een slagveld". De prijzen blijven dalen door overcapaciteit. Het kan nog wel vier jaar duren voor begonnen wordt met het aanpassen van de productiecapaciteit aan de vraag. Oorzaak zijn de investeringen in technologisch verbeterde machines. Sinds 2000 is daarmee de productie per werknemer, gemeten in kiloton bedrukt papier, met 60 procent opgevoerd, maar is tegelijkertijd de toegevoegde waarde met 25 procent gedaald.
Het bestuur heeft op de prijserosie gereageerd door het aantal vestigingen terug te brengen van twaalf naar vijf en de productiebedrijven te reorganiseren. Dat was niet genoeg. De prijzen daalden harder dan de kosten en in 2006 moest RSDB een winstwaarschuwing uitbrengen. De winst per aandeel liep uiteindelijk terug van 4,40 in 2005 naar 2,31 euro en hieruit wordt 1,75 euro dividend betaald, hetzelfde als over 2005. Het bestuur denkt in 2007 eenzelfde resultaat als in 2006 te kunnen behalen, zodat aandeelhouders weer voor eenzelfde dividend zouden kunnen kiezen, maar het bestuur vindt het geen levensvatbare optie om op deze manier verder de cyclus uit te zitten.
Levensvatbaar blijft RSDB alleen met een goede geografische aanwezigheid in de Europese markt. De marktstructuren zijn voor te stellen als cirkels met een radius van 800 tot 1200 kilometer. Binnen iedere cirkel zou één vestiging aanwezig moeten zijn, die zo concurrerend mogelijk zou moeten worden. Deze geografische spreiding kan alleen worden bereikt via fusies of overnames. Er wordt al minstens twee jaar gezocht naar mogelijkheden. Het bestuur liet merken een leidende rol te willen spelen, maar waakte ervoor om verwachtingen te wekken over de termijn waarbinnen de aandeelhouders een goed plan, inclusief financieringsvoorstel, voorgelegd zou kunnen worden.
Over de middellange termijn 2007-10 wilde het bestuur alleen kwijt dat in juni 2007 een aantal plannen voor die periode gereed zou moeten zijn. Meer dan 75 procent van de aandelen RSDB is in het bezit van grote aandeelhouders, en op de vraag wanneer deze plannen ook bekendgemaakt zullen worden aan de kleinere aandeelhouders, wilde het bestuur niet antwoorden.
Wat betreft beloningen hebben de commissarissen zich zorgelijk grote vrijheden gepermitteerd. De belangrijkste is de betaling van 1.578.000 euro aan voormalig bestuursvoorzitter De Jong, die in 2006 plotseling zelf ontslag had genomen. Dat zeer grote bedrag komt overeen met 20 procent van de nettowinst van de hele onderneming voor het hele jaar. Het jaarverslag meldt alleen dat deze betaling conform contract was uitgevoerd. De VEB vroeg verbaasd of het arbeidscontract met De Jong inderdaad eenduidige en dwingende bepalingen had bevat, volgens welke RSDB verplicht was zo’n grote uitkering te doen als hij zelf ontslag zou nemen. Het bestuur beantwoordde dit niet bevestigend, maar vertelde dat in feite onderhandeld was op basis van een nog veel hogere claim en dat het bestuur hierin zélf rekening had willen houden met de lange dienstperiode. Blijkbaar heeft in die onderhandelingen niet erg zwaar meegewogen dat het bestuur door de plotselinge ontslagname in problemen was gekomen. Men is nu al tien maanden op zoek naar een vervulling van de plotseling ontstane vacature. Twee commissarissen hebben tijdelijk de lacune opgevuld en hebben zichzelf hiervoor, achteraf, een extra variabele vergoeding van ruim 30.000 euro toegekend.
Op de vraag of de commissarissen zichzelf ook in 2007 en later weer variabele beloningen zouden kunnen toekennen (buiten voorafgaande goedkeuring door de aandeelhouders) kwam geen antwoord. Over de hoogte van de commissarissenbeloningen in 2007 kon in de vergadering helemaal niet gediscussieerd of gestemd worden. De commissarissen hadden hierover nog niets beslist (sic!) en zouden dat pas gaan doen op de dag ná de aandeelhoudersvergadering. Vanwege het vele vergaderen hadden zij een voorkeur voor een vergoeding per vergadering. De criteria voor de variabele beloning van de directie, zowel in 2006 als in 2007, waren in het jaarverslag niet te vinden, en bij vragen daarnaar wilde men die ook niet geven. Als kluitje in het riet zegde commissaris Noten alleen toe dat een discussie over dit onderwerp uit 2004 nog eens op de website geplaatst zal worden.
Levensvatbaar blijft RSDB alleen met een goede geografische aanwezigheid in de Europese markt. De marktstructuren zijn voor te stellen als cirkels met een radius van 800 tot 1200 kilometer. Binnen iedere cirkel zou één vestiging aanwezig moeten zijn, die zo concurrerend mogelijk zou moeten worden. Deze geografische spreiding kan alleen worden bereikt via fusies of overnames. Er wordt al minstens twee jaar gezocht naar mogelijkheden. Het bestuur liet merken een leidende rol te willen spelen, maar waakte ervoor om verwachtingen te wekken over de termijn waarbinnen de aandeelhouders een goed plan, inclusief financieringsvoorstel, voorgelegd zou kunnen worden.
Over de middellange termijn 2007-10 wilde het bestuur alleen kwijt dat in juni 2007 een aantal plannen voor die periode gereed zou moeten zijn. Meer dan 75 procent van de aandelen RSDB is in het bezit van grote aandeelhouders, en op de vraag wanneer deze plannen ook bekendgemaakt zullen worden aan de kleinere aandeelhouders, wilde het bestuur niet antwoorden.
Wat betreft beloningen hebben de commissarissen zich zorgelijk grote vrijheden gepermitteerd. De belangrijkste is de betaling van 1.578.000 euro aan voormalig bestuursvoorzitter De Jong, die in 2006 plotseling zelf ontslag had genomen. Dat zeer grote bedrag komt overeen met 20 procent van de nettowinst van de hele onderneming voor het hele jaar. Het jaarverslag meldt alleen dat deze betaling conform contract was uitgevoerd. De VEB vroeg verbaasd of het arbeidscontract met De Jong inderdaad eenduidige en dwingende bepalingen had bevat, volgens welke RSDB verplicht was zo’n grote uitkering te doen als hij zelf ontslag zou nemen. Het bestuur beantwoordde dit niet bevestigend, maar vertelde dat in feite onderhandeld was op basis van een nog veel hogere claim en dat het bestuur hierin zélf rekening had willen houden met de lange dienstperiode. Blijkbaar heeft in die onderhandelingen niet erg zwaar meegewogen dat het bestuur door de plotselinge ontslagname in problemen was gekomen. Men is nu al tien maanden op zoek naar een vervulling van de plotseling ontstane vacature. Twee commissarissen hebben tijdelijk de lacune opgevuld en hebben zichzelf hiervoor, achteraf, een extra variabele vergoeding van ruim 30.000 euro toegekend.
Op de vraag of de commissarissen zichzelf ook in 2007 en later weer variabele beloningen zouden kunnen toekennen (buiten voorafgaande goedkeuring door de aandeelhouders) kwam geen antwoord. Over de hoogte van de commissarissenbeloningen in 2007 kon in de vergadering helemaal niet gediscussieerd of gestemd worden. De commissarissen hadden hierover nog niets beslist (sic!) en zouden dat pas gaan doen op de dag ná de aandeelhoudersvergadering. Vanwege het vele vergaderen hadden zij een voorkeur voor een vergoeding per vergadering. De criteria voor de variabele beloning van de directie, zowel in 2006 als in 2007, waren in het jaarverslag niet te vinden, en bij vragen daarnaar wilde men die ook niet geven. Als kluitje in het riet zegde commissaris Noten alleen toe dat een discussie over dit onderwerp uit 2004 nog eens op de website geplaatst zal worden.