Roto Smeets De Boer (RSDB) is de grootste
Nederlandse drukker, voornamelijk gericht op de massaconsumentenmarkt, maar ook
op de business-to-business markt via PlantijnCasparie. Bovendien ontwikkelt het
via Media Partners mediaconcepten. Een groot deel van de markten, waarin RSDB
zich begeeft, zijn zwaar getroffen door de zwakke conjunctuur, wat tot
faillissementen van concurrenten heeft geleid. Na doorstart van deze
concurrenten is de prijsdruk verder toegenomen. Structureel heeft het internet
een verdringend effect ten opzichte van papier.
Anders dan tijdens de turbulente aandeelhoudersvergadering van vorig jaar,
waarin bestuur en commissarissen geen decharge werd verleend en sterke kritiek
werd geuit door een grootaandeelhouder, was de sfeer ditmaal vriendelijk en
ontspannen. De gestegen aandeelkoers zal daarbij ook geholpen hebben. Bij
navraag van de VEB bleek dat de relaties genormaliseerd zijn. Er werd bevestigd
noch ontkend of er op informele basis gesproken is met de grootaandeelhouders
over een beëindiging van de beursnotering. RSDB probeert wel de voor- en nadelen
daarvan in kaart te brengen.
RSDB is erin geslaagd om 2003, ondanks de moeilijke marktomstandigheden,
winstgevend af te sluiten en ook om de balans duidelijk te versterken. Het
nettoresultaat uit gewone bedrijfsvoering per aandeel daalde vijftien procent
van 2,97 naar 2,51 euro. Een reorganisatievoorziening van vijf miljoen euro in
2003 zorgde ervoor dat het nettoresultaat per aandeel 33 procent daalde van 1,50
naar 1,00 euro. Dit wordt volledig als dividend uitgekeerd. Mede door het
aanwenden van de kasstromen voor het verlagen van de schuld is de solvabiliteit
toegenomen van 32,0 procent ultimo 2002 naar 36,2 procent ultimo 2003.
RSDB is optimistisch over 2004 en rekent ook op de lange termijn niet met
doemscenario’s. Aangezien doorlooptijden cruciaal zijn, ziet RSDB weinig heil in
het overbrengen van productie naar lagelonenlanden. Veel energie wordt
gespendeerd om zorgenkind PlantijnCasparie rendabel te krijgen. Op de vraag van
de VEB hoeveel geduld hierbij wordt betracht, was het antwoord dat het geen
kwestie van jaren was en dat PlantijnCasparie al op weg naar break-even was.
De VEB was kritisch over het gebrek aan voortvarendheid waarmee RSDB de
code-Tabaksblat aanpakt. De informatie hierover was te summier en de intentie
was om de diverse open punten in de loop van 2004 intern te bespreken. De
aandeelhouders zouden dan in april 2005 wel horen wat hiervan de uitkomst was.
RSDB wilde zelfs niet toezeggen om dit gefaseerd te doen, via bijvoorbeeld een
aantal tussenstappen na drie en zes maanden. De kritiek van de VEB werd
genoteerd, verder wilde RSDB niet gaan.
Gelukkig kwam wel meer duidelijkheid over het beloningsbeleid, waarmee werd
ingestemd. Ook liet RSDB uit eigen beweging de voorgestelde uitbreiding van de
uitgifte van aandelen met een extra twintig procent vallen. Hiermee lijkt een
grotere overname op korte termijn minder waarschijnlijk, tenzij de sterkere
balans direct wordt aangesproken. Een meer speculatieve conclusie kan zijn dat
het weinig zinvol is extra aandelen te emitteren, als men al twijfelt aan het
nut van een beursnotering voor een ‘smaller company’.
waarin bestuur en commissarissen geen decharge werd verleend en sterke kritiek
werd geuit door een grootaandeelhouder, was de sfeer ditmaal vriendelijk en
ontspannen. De gestegen aandeelkoers zal daarbij ook geholpen hebben. Bij
navraag van de VEB bleek dat de relaties genormaliseerd zijn. Er werd bevestigd
noch ontkend of er op informele basis gesproken is met de grootaandeelhouders
over een beëindiging van de beursnotering. RSDB probeert wel de voor- en nadelen
daarvan in kaart te brengen.
RSDB is erin geslaagd om 2003, ondanks de moeilijke marktomstandigheden,
winstgevend af te sluiten en ook om de balans duidelijk te versterken. Het
nettoresultaat uit gewone bedrijfsvoering per aandeel daalde vijftien procent
van 2,97 naar 2,51 euro. Een reorganisatievoorziening van vijf miljoen euro in
2003 zorgde ervoor dat het nettoresultaat per aandeel 33 procent daalde van 1,50
naar 1,00 euro. Dit wordt volledig als dividend uitgekeerd. Mede door het
aanwenden van de kasstromen voor het verlagen van de schuld is de solvabiliteit
toegenomen van 32,0 procent ultimo 2002 naar 36,2 procent ultimo 2003.
RSDB is optimistisch over 2004 en rekent ook op de lange termijn niet met
doemscenario’s. Aangezien doorlooptijden cruciaal zijn, ziet RSDB weinig heil in
het overbrengen van productie naar lagelonenlanden. Veel energie wordt
gespendeerd om zorgenkind PlantijnCasparie rendabel te krijgen. Op de vraag van
de VEB hoeveel geduld hierbij wordt betracht, was het antwoord dat het geen
kwestie van jaren was en dat PlantijnCasparie al op weg naar break-even was.
De VEB was kritisch over het gebrek aan voortvarendheid waarmee RSDB de
code-Tabaksblat aanpakt. De informatie hierover was te summier en de intentie
was om de diverse open punten in de loop van 2004 intern te bespreken. De
aandeelhouders zouden dan in april 2005 wel horen wat hiervan de uitkomst was.
RSDB wilde zelfs niet toezeggen om dit gefaseerd te doen, via bijvoorbeeld een
aantal tussenstappen na drie en zes maanden. De kritiek van de VEB werd
genoteerd, verder wilde RSDB niet gaan.
Gelukkig kwam wel meer duidelijkheid over het beloningsbeleid, waarmee werd
ingestemd. Ook liet RSDB uit eigen beweging de voorgestelde uitbreiding van de
uitgifte van aandelen met een extra twintig procent vallen. Hiermee lijkt een
grotere overname op korte termijn minder waarschijnlijk, tenzij de sterkere
balans direct wordt aangesproken. Een meer speculatieve conclusie kan zijn dat
het weinig zinvol is extra aandelen te emitteren, als men al twijfelt aan het
nut van een beursnotering voor een ‘smaller company’.