Als fervent zeezeiler sprak bestuursvoorzitter Coen van der Bijl tijdens de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering vaak in metaforen over kantoorinrichter Samas. Zo begon hij met de woorden dat bij Samas “het lek gedicht” moest worden. Dit was ook wel nodig, want het operationele resultaat over het eerste halfjaar van 2007 was bedroevend, liefst 11 miljoen euro negatief ondanks een behoorlijke omzettoename van tien procent tot 388 miljoen euro.
Voorbeelden vanmaatregelen die Van der Bijl trof na zijn aantreden in september 2007 warenhet snijden in het personeelsbestand (honderd medewerkers in de indirecte sfeer), het stroomlijnen van de productenportfolio en het vereenvoudigen van de organisatiestructuur. Ook was het hem al snel duidelijk dat de ambitie om tot een geïntegreerde Europese aansturing van de productie vanuit Houten te komen een stap te ver was. Daarom werd besloten om de verantwoordelijkheid voor productie, bedrijfsvoering en financieel resultaat terug te brengen op het niveau van de landenorganisaties. Volgens Van der Bijl zijn markten sterk regionaal bepaald en verschillensmaken en cultuur te veel van elkaar. Het faliekant mislukte it-project Harmony, dat een grote efficiencyslag had moeten opleveren, werd in Zwitserland wel geïmplementeerd, maar in Frankrijk en Nederland vroegtijdig afgeblazen. Door de gewijzigde koers was de investering in één geïntegreerd systeem niet meer nodig en moest wordenafgeboekt, wat een bijzondere last van 14,3 miljoen euro opleverde.
Om “koers en bestemming” te kiezen is een rondgang gemaakt bij potentiële partners en investeerders. Hieruit bleek weinig belangstelling voor Samas. Dit maakte de keuze makkelijk voor een koers “op eigen kracht”, maar was dus in feite het enige alternatief. De focus zal uitsluitend gericht zijn op winstherstel om zodoende de krappe financiële positie te verbeteren. De genomen maatregelen geven enige hoop, want het tweede halfjaar werd afgesloten met een positief operationeel resultaat van 2,9 miljoen euro. Het gehele jaar 2007 leverde een nettoverlies op van 38,5 miljoen euro, bestaande uit een negatief operationeel resultaat van 8,1 miljoen en bijzondere lasten van 21,9 miljoen euro. Behalvede afboeking op de investering van project Harmony moest ook een last van 6,1 miljoen euro worden genomen vanwege de personeelsreductie en stroomlijning van de portfolio.
Van der Bijl gaf tevens aan dat de onderneming zich moet voorbereiden op mindere economische vooruitzichten. Een van de acties zal zijn het aantal fabrieken terugbrengen met behoud van zo veel mogelijk productiecapaciteit. Het ging Van der Bijl te ver om Samas al als uitsluitend handelsonderneming te betitelen. In dit strategisch kader moet ook de voorgenomen verkoop van de Zwitserse activiteiten opererend onder de merknaam Sitag gezien worden. In Zwitserland realiseerde Samas ongeveer zeven procent van de groepsomzet (28,8 miljoen euro) waarop wel een bovengemiddelde marge wordt behaald (2007/2008: 2,8 procent). Hierdoor wordt meer focus aangebracht op de grotere markten Duitsland en de Benelux, waarvoor werkkapitaal vrij gemaakt dient te worden. Een serieus probleem vormen de gestegen grondstofprijzen.
Doorberekening zal moeilijk zijn vanwege de sterke concurrentie in de markt van kantoorinrichting. Door de vele familiebedrijven en concurrenten met een sterkere financiële basis kiezen velen er in dit stadium voor om marktaandeel te veroveren en dus een margeverlies op de koop toe te nemen.
De VEB bleef bij de metaforen en kenschetste de huidige situatie als “zwaar weer op komst” met “gevaarlijke klippen” en vroeg Van der Bijl waarom zijn benoemingsperiode maar twee jaar bedroeg. Van der Bijl was duidelijk in zijn antwoord: een verlenging zat er niet in maar hij vond twee jaar voldoende tijd om het schip in “veilige haven te brengen”.
Ook sprak de VEB zijn zorgen uit over het risicomanagement. Bij het project Harmony was dit duidelijkniet goed geweest en door nu verantwoordelijkheden op het niveau van de landenorganisaties te brengen, ofwel komen tot een decentrale structuur, ontstaan potentiële risico’s. De VEB vroeg derhalve welke controlemechanismen ingebouwd zijn of gaan worden om de organisatie toch te kunnen beheersen. Financieel directeur Mark van de Biggelaar antwoordde dat maandelijks met de directies wordt gesproken en dat het systeem Harmony ook een pluspunt had: de kasstromen per land kunnen direct worden waargenomen door het hoofdkantoor in Houten. Commissaris Fokko van Duyne (oud-ceo Hoogovens) voelde zich op dit punt aangesproken en gaf aan dat zijns inziens de raad van commissarissen zich toch wel degelijk zorgvuldig van zijn taak gekweten had onder andere door voor het project Harmony een second opinion te vragen aan PricewaterhouseCoopers. De uitkomst van dit onderzoekeind 2006 was positief ten aanzien van gemaakte keuzes. Derealiteit heeft echter uitgewezen dat het een mislukking is geworden die Samas en de dus haar aandeelhouders veel geld heeft gekost.
De raad van commissarissen heeft besloten zichzelf getemporiseerd te vervangen. Nu Samas in een nieuwe fase terecht is gekomen, horen daarbij nieuwe en dus frisse commissarissen. Van Duyne en Dolf van der Brink (oud-bestuurder ABN Amro) namen afscheid en in hun plaats zijn twee nieuwe commissarissen geïnstalleerd. Onder toezicht van de relatief onbekende Michiel van Doornik (ceo van Doorwin, marktleider op het gebied van buitenkozijnen en buitendeuren) en Theo van der Raadt (voormalig ceo van concurrent kantoorinrichter Ahrend en momenteel commissaris bij softwarehuis Unit4 Agresso) moet Samas de komende periode overleven en in rustiger vaarwater komen.
Om “koers en bestemming” te kiezen is een rondgang gemaakt bij potentiële partners en investeerders. Hieruit bleek weinig belangstelling voor Samas. Dit maakte de keuze makkelijk voor een koers “op eigen kracht”, maar was dus in feite het enige alternatief. De focus zal uitsluitend gericht zijn op winstherstel om zodoende de krappe financiële positie te verbeteren. De genomen maatregelen geven enige hoop, want het tweede halfjaar werd afgesloten met een positief operationeel resultaat van 2,9 miljoen euro. Het gehele jaar 2007 leverde een nettoverlies op van 38,5 miljoen euro, bestaande uit een negatief operationeel resultaat van 8,1 miljoen en bijzondere lasten van 21,9 miljoen euro. Behalvede afboeking op de investering van project Harmony moest ook een last van 6,1 miljoen euro worden genomen vanwege de personeelsreductie en stroomlijning van de portfolio.
Van der Bijl gaf tevens aan dat de onderneming zich moet voorbereiden op mindere economische vooruitzichten. Een van de acties zal zijn het aantal fabrieken terugbrengen met behoud van zo veel mogelijk productiecapaciteit. Het ging Van der Bijl te ver om Samas al als uitsluitend handelsonderneming te betitelen. In dit strategisch kader moet ook de voorgenomen verkoop van de Zwitserse activiteiten opererend onder de merknaam Sitag gezien worden. In Zwitserland realiseerde Samas ongeveer zeven procent van de groepsomzet (28,8 miljoen euro) waarop wel een bovengemiddelde marge wordt behaald (2007/2008: 2,8 procent). Hierdoor wordt meer focus aangebracht op de grotere markten Duitsland en de Benelux, waarvoor werkkapitaal vrij gemaakt dient te worden. Een serieus probleem vormen de gestegen grondstofprijzen.
Doorberekening zal moeilijk zijn vanwege de sterke concurrentie in de markt van kantoorinrichting. Door de vele familiebedrijven en concurrenten met een sterkere financiële basis kiezen velen er in dit stadium voor om marktaandeel te veroveren en dus een margeverlies op de koop toe te nemen.
De VEB bleef bij de metaforen en kenschetste de huidige situatie als “zwaar weer op komst” met “gevaarlijke klippen” en vroeg Van der Bijl waarom zijn benoemingsperiode maar twee jaar bedroeg. Van der Bijl was duidelijk in zijn antwoord: een verlenging zat er niet in maar hij vond twee jaar voldoende tijd om het schip in “veilige haven te brengen”.
Ook sprak de VEB zijn zorgen uit over het risicomanagement. Bij het project Harmony was dit duidelijkniet goed geweest en door nu verantwoordelijkheden op het niveau van de landenorganisaties te brengen, ofwel komen tot een decentrale structuur, ontstaan potentiële risico’s. De VEB vroeg derhalve welke controlemechanismen ingebouwd zijn of gaan worden om de organisatie toch te kunnen beheersen. Financieel directeur Mark van de Biggelaar antwoordde dat maandelijks met de directies wordt gesproken en dat het systeem Harmony ook een pluspunt had: de kasstromen per land kunnen direct worden waargenomen door het hoofdkantoor in Houten. Commissaris Fokko van Duyne (oud-ceo Hoogovens) voelde zich op dit punt aangesproken en gaf aan dat zijns inziens de raad van commissarissen zich toch wel degelijk zorgvuldig van zijn taak gekweten had onder andere door voor het project Harmony een second opinion te vragen aan PricewaterhouseCoopers. De uitkomst van dit onderzoekeind 2006 was positief ten aanzien van gemaakte keuzes. Derealiteit heeft echter uitgewezen dat het een mislukking is geworden die Samas en de dus haar aandeelhouders veel geld heeft gekost.
De raad van commissarissen heeft besloten zichzelf getemporiseerd te vervangen. Nu Samas in een nieuwe fase terecht is gekomen, horen daarbij nieuwe en dus frisse commissarissen. Van Duyne en Dolf van der Brink (oud-bestuurder ABN Amro) namen afscheid en in hun plaats zijn twee nieuwe commissarissen geïnstalleerd. Onder toezicht van de relatief onbekende Michiel van Doornik (ceo van Doorwin, marktleider op het gebied van buitenkozijnen en buitendeuren) en Theo van der Raadt (voormalig ceo van concurrent kantoorinrichter Ahrend en momenteel commissaris bij softwarehuis Unit4 Agresso) moet Samas de komende periode overleven en in rustiger vaarwater komen.