Na de Russische kapitaalinjectie is de rust weer enigszins hersteld bij de autobouwer. De onderdelen worden weer geleverd en productie lijkt eindelijk weer enigszins op gang te komen. De altijd optimistische bestuursvoorzitter Victor Muller vertelde tijdens de aandeelhoudersvergadering dat hij van de recente rit naar boven net zo weinig van begreep als van de rit naar beneden vorig jaar.
Toch blijven er een heleboel vraagtekens rond het afgelopen jaar hangen. Meest opvallende feit uit het jaarverslag was dat Spyker zelf vijftien auto’s had gekocht. U leest het goed <U>ge</U>kocht. De kernactiviteit van Spyker zou toch het verkopen van auto’s moeten zijn. Muller antwoordde dat Spyker de verkochte auto’s (uit eerdere jaren) weer teruggekocht had om de relatie met de dealers niet op het spel te zetten, hoewel Spyker daar niet toe verplicht was. De ingekochte auto’s zullen volgens Muller nog wel omgeruild worden voor nieuwe modellen, zoals voor de onlangs gelanceerde C8 Aileron. De omzet uit voorgaande jaren zou volgens Muller daardoor niet geflatteerd zijn.
Gezien de twijfel die in de markt bestond over de juistheid van de omzet komen deze aankopen wel in een heel vreemd daglicht te staan. Het kan op zich redelijk zijn om (niet te verkopen) Spykers terug te nemen van dealers, maar dan had Muller deze mogelijkheid niet bij hoog en laag moeten ontkennen. Vorig jaar ontkende Muller namelijk nog in alle toonaarden dat dealers auto’s zouden kunnen terugleveren. Kennelijk ligt het risico van niet verkochte auto’s dus toch gedeeltelijk bij Spyker zelf en niet alleen bij de dealers. Spyker had dit natuurlijk gewoon moeten melden in haar kwartaalberichten en het niet wegstoppen op pagina 44 van het jaarverslag. Mede door deze terugkoop moest Spyker 2,5 miljoen euro afschrijven op de voorraad, die per einde boekjaar nog altijd 31 (verkoopbare) auto’s bedraagt.
Ook over de orderportefeuille doet Spyker nog altijd schimmig. In april vorig jaar stonden er 142 orders voor de C-lijn uit en maar liefst 200 orders voor de nog te ontwikkelen SSUV. Normaal gezien zou er bij een groot orderboek nauwelijks voorraad moeten zijn, maar deze steeg het afgelopen jaar zelfs. Volgens Muller lag dit aan een mismatch tussen de gevraagde modellen en de voorraad. Dit is in theorie mogelijk, maar gezien het grote aantal orders kunnen hier vraagtekens bijgezet worden. Door de financiële problemen van Spyker hebben dealers vele orders mogen intrekken en heeft Spyker de aanbetaling van 5 tot 10 procent terugbetaald. Sinds dit jaar publiceert Spyker maar helemaal geen orders meer, vooral vanwege vermeende concurrentiegevoeligheid. Achteraf kan men zich afvragen wat überhaupt de kwaliteit van het orderboek was in de voorgaande jaren.
Dat de controlesystemen nog niet helemaal op orde zijn bleek ook wel uit de verkopen in het afgelopen jaar. Op basis van de verschillende kwartaalberichten bleek dat Spyker het afgelopen jaar 18 auto’s had verkocht, maar in het jaarverslag staat 21. Spyker kon geen verklaring geven voor dit verschil, alleen dat het jaarverslag zou moeten kloppen. Gelukkig heeft Spyker een nieuwe financiële directeur binnengehaald, Alexander Rouskens, die in elk geval voldoende uitdaging heeft omorde op zaken te stellen.
De Russische grootaandeelhouder – tevens nieuwe president- commissaris - Vladimir Antonov bevestigde op de vraag van de VEB dat hij nog altijd achter de uitspraak staat dat Spyker over drie jaar winstgevend zou worden. Hij vertelde dat in de raad van commissarissen besproken was dat Spyker eind 2010 weer zwarte cijfers zal laten zien.
Spyker is in elk geval weer uit de negatieve spiraal en kan de weg naar boven weer proberen op te gaan. Het succes is echter enerzijds voor een groot gedeelte afhankelijk van de nieuw geïntroduceerde C8 Aileron en anderzijds wellicht nog meer de nieuw te introduceren SSUV. Deze laatste sportwagen moet eind dit jaar klaar zijn voor productie, in het derde kwartaal van 2009 moet de eerste SSUV leverbaar zijn en een jaar later moet de productie op volle gang komen. Daarnaast zet Spyker dit jaar verder in op de merchandising, met een nieuwe webshop en nieuwe producten. Op de beurs is al een fors voorschot genomen op de toekomstige winst. Momenteel is de beurswaarde van Spyker opgelopen tot ruim 100 miljoen euro. Dit is aanzienlijk voor een kapitaalintensief bedrijfje dat de komende jaren geen winst zal maken en bovendien serieuze risico’s loopt.
Gezien de twijfel die in de markt bestond over de juistheid van de omzet komen deze aankopen wel in een heel vreemd daglicht te staan. Het kan op zich redelijk zijn om (niet te verkopen) Spykers terug te nemen van dealers, maar dan had Muller deze mogelijkheid niet bij hoog en laag moeten ontkennen. Vorig jaar ontkende Muller namelijk nog in alle toonaarden dat dealers auto’s zouden kunnen terugleveren. Kennelijk ligt het risico van niet verkochte auto’s dus toch gedeeltelijk bij Spyker zelf en niet alleen bij de dealers. Spyker had dit natuurlijk gewoon moeten melden in haar kwartaalberichten en het niet wegstoppen op pagina 44 van het jaarverslag. Mede door deze terugkoop moest Spyker 2,5 miljoen euro afschrijven op de voorraad, die per einde boekjaar nog altijd 31 (verkoopbare) auto’s bedraagt.
Ook over de orderportefeuille doet Spyker nog altijd schimmig. In april vorig jaar stonden er 142 orders voor de C-lijn uit en maar liefst 200 orders voor de nog te ontwikkelen SSUV. Normaal gezien zou er bij een groot orderboek nauwelijks voorraad moeten zijn, maar deze steeg het afgelopen jaar zelfs. Volgens Muller lag dit aan een mismatch tussen de gevraagde modellen en de voorraad. Dit is in theorie mogelijk, maar gezien het grote aantal orders kunnen hier vraagtekens bijgezet worden. Door de financiële problemen van Spyker hebben dealers vele orders mogen intrekken en heeft Spyker de aanbetaling van 5 tot 10 procent terugbetaald. Sinds dit jaar publiceert Spyker maar helemaal geen orders meer, vooral vanwege vermeende concurrentiegevoeligheid. Achteraf kan men zich afvragen wat überhaupt de kwaliteit van het orderboek was in de voorgaande jaren.
Dat de controlesystemen nog niet helemaal op orde zijn bleek ook wel uit de verkopen in het afgelopen jaar. Op basis van de verschillende kwartaalberichten bleek dat Spyker het afgelopen jaar 18 auto’s had verkocht, maar in het jaarverslag staat 21. Spyker kon geen verklaring geven voor dit verschil, alleen dat het jaarverslag zou moeten kloppen. Gelukkig heeft Spyker een nieuwe financiële directeur binnengehaald, Alexander Rouskens, die in elk geval voldoende uitdaging heeft omorde op zaken te stellen.
De Russische grootaandeelhouder – tevens nieuwe president- commissaris - Vladimir Antonov bevestigde op de vraag van de VEB dat hij nog altijd achter de uitspraak staat dat Spyker over drie jaar winstgevend zou worden. Hij vertelde dat in de raad van commissarissen besproken was dat Spyker eind 2010 weer zwarte cijfers zal laten zien.
Spyker is in elk geval weer uit de negatieve spiraal en kan de weg naar boven weer proberen op te gaan. Het succes is echter enerzijds voor een groot gedeelte afhankelijk van de nieuw geïntroduceerde C8 Aileron en anderzijds wellicht nog meer de nieuw te introduceren SSUV. Deze laatste sportwagen moet eind dit jaar klaar zijn voor productie, in het derde kwartaal van 2009 moet de eerste SSUV leverbaar zijn en een jaar later moet de productie op volle gang komen. Daarnaast zet Spyker dit jaar verder in op de merchandising, met een nieuwe webshop en nieuwe producten. Op de beurs is al een fors voorschot genomen op de toekomstige winst. Momenteel is de beurswaarde van Spyker opgelopen tot ruim 100 miljoen euro. Dit is aanzienlijk voor een kapitaalintensief bedrijfje dat de komende jaren geen winst zal maken en bovendien serieuze risico’s loopt.