Door een tijdige en adequate reductie van kosten en het aanpassen van de organisatie heeft Aalberts in 2001 de negatieve gevolgen van de minder sterke economische ontwikkelingen in het algemeen en de teruggang op de Duitse bouwmarkt en in de telecom- en chipsector in het bijzonder in toom weten te houden. In plaats van de voorspelde groei van de winst per aandeel van 15 - 20 procent werd het een groei van 6 procent. Omdat het dividend bepaald wordt op basis van 25 procent van de winst per aandeel bleef ook de stijging van het dividend met 4,3 procent achter bij de doelstelling.
Al met al een trendbreuk na jarenlange stijgingen in dubbele cijfers. Gevraagd naar de vooruitzichten voor 2002 antwoordde bestuursvoorzitter en dominerende grootaandeelhouder Jan Aalberts dat de strategie onveranderd is: streven naar een omzet in 2003 van 1 miljard euro en continuïteit van de groei van de winst per aandeel van 15 - 20 procent per jaar. Wel onder voorbehoud dat de internationale economie opleeft in 2002. Vooral de Duitse markt, waar 38 procent van de omzet behaald wordt, moet verbeteren. Afwachten dus.
Groei is een noodzaak voor continuïteit. Aalberts neemt daarom aan de lopende band bedrijven over. Meest middelgrote familiebedrijven voor de productie-uitbreiding en om met een mondiaal netwerk dicht bij de klant te zijn. Gebrek aan overnamekandidaten is er niet. Zo’n vijftig bedrijven werden in 2001 onder de loep genomen als mogelijke acquisitiekandidaten. Zes bedrijven werden uiteindelijk overgenomen met als aankoopprijs zeven- tot negenmaal de nettowinst. Zelf bouwde Aalberts zeven locaties. Vertragingen daarbij kwamen op een miljoenenverlies te staan. Aalberts Industries NV bestaat uit een bundeling van zo’n honderd zelfstandige productiebedrijven en een zeer beperkte holding met tien medewerkers. Aalberts betaalde de groei (40% autonoom en 60% acquisities) de laatste drie jaar uit eigen middelen. Op 1 april van dit jaar noodzaakte een gezond financieel beleid de uitgifte van 1.925.000 nieuwe gewone aandelen. Deze emissie betekent een uitbreiding met 9,9 procent van het totaal aantal uitstaande aandelen en dient ter financiering van de groei.
Opmerkelijk is de lage uitgifteprijs van 19,20 euro. Temeer omdat de aandelen gerechtigd zijn tot dividend over het afgelopen jaar en feitelijk dus voor 19,20 – 0,48 = 18,72 euro geplaatst werden. De financiële nood moet hoog geweest zijn om de aandeelhouders voor zo’n prijs met 10 procent winstverwatering op te schepen. Al meent Jan Aalberts dat de bijdrage van de acquisities aan de winst de verwatering goed zal maken. Wij zijn benieuwd.
Aandachtspunt van de vergadering was het dalend eigen vermogen en de interestdekking. De directie vindt het eigen vermogen rond 25 procent niet te laag en tracht de balans optimaal te benutten voor de aandeelhouders. Van de bestaande optieregeling maakte Aalberts zeer beperkt gebruik in 2001. De belastingsdruk van rond 25 procent zal door fiscale faciliteiten, als 50 miljoen euro compensabel verlies in Duitsland, in 2002 constant blijven of gunstiger uitvallen. De zeventig aanwezige aandeelhouders gingen akkoord met het dividendvoorstel. Voor 41 stocks wordt 1 aandeel gegeven. De interesse voor stocks is nog groot. Vorig jaar koos 70 procent van de aandeelhouders voor het stockdividend.
Met een stijging van de omzet en een daling van de resultaten in 2001 en de voorzichtigheid van Jan Aalberts over de perspectieven in 2002 heb ik twijfels over de haalbaarheid van de doelstellingen van Aalberts Industries NV.
Groei is een noodzaak voor continuïteit. Aalberts neemt daarom aan de lopende band bedrijven over. Meest middelgrote familiebedrijven voor de productie-uitbreiding en om met een mondiaal netwerk dicht bij de klant te zijn. Gebrek aan overnamekandidaten is er niet. Zo’n vijftig bedrijven werden in 2001 onder de loep genomen als mogelijke acquisitiekandidaten. Zes bedrijven werden uiteindelijk overgenomen met als aankoopprijs zeven- tot negenmaal de nettowinst. Zelf bouwde Aalberts zeven locaties. Vertragingen daarbij kwamen op een miljoenenverlies te staan. Aalberts Industries NV bestaat uit een bundeling van zo’n honderd zelfstandige productiebedrijven en een zeer beperkte holding met tien medewerkers. Aalberts betaalde de groei (40% autonoom en 60% acquisities) de laatste drie jaar uit eigen middelen. Op 1 april van dit jaar noodzaakte een gezond financieel beleid de uitgifte van 1.925.000 nieuwe gewone aandelen. Deze emissie betekent een uitbreiding met 9,9 procent van het totaal aantal uitstaande aandelen en dient ter financiering van de groei.
Opmerkelijk is de lage uitgifteprijs van 19,20 euro. Temeer omdat de aandelen gerechtigd zijn tot dividend over het afgelopen jaar en feitelijk dus voor 19,20 – 0,48 = 18,72 euro geplaatst werden. De financiële nood moet hoog geweest zijn om de aandeelhouders voor zo’n prijs met 10 procent winstverwatering op te schepen. Al meent Jan Aalberts dat de bijdrage van de acquisities aan de winst de verwatering goed zal maken. Wij zijn benieuwd.
Aandachtspunt van de vergadering was het dalend eigen vermogen en de interestdekking. De directie vindt het eigen vermogen rond 25 procent niet te laag en tracht de balans optimaal te benutten voor de aandeelhouders. Van de bestaande optieregeling maakte Aalberts zeer beperkt gebruik in 2001. De belastingsdruk van rond 25 procent zal door fiscale faciliteiten, als 50 miljoen euro compensabel verlies in Duitsland, in 2002 constant blijven of gunstiger uitvallen. De zeventig aanwezige aandeelhouders gingen akkoord met het dividendvoorstel. Voor 41 stocks wordt 1 aandeel gegeven. De interesse voor stocks is nog groot. Vorig jaar koos 70 procent van de aandeelhouders voor het stockdividend.
Met een stijging van de omzet en een daling van de resultaten in 2001 en de voorzichtigheid van Jan Aalberts over de perspectieven in 2002 heb ik twijfels over de haalbaarheid van de doelstellingen van Aalberts Industries NV.