Amsterdam, 27 maart 2008 - Op de jaarlijkse vergadering van aandeelhouders van chiptester Rood Testhouse (Rood) was 4,97 procent van de aandelen vertegenwoordigd. Een bijzonder matige opkomst dus, maar toch drie maal zoveel als vorig jaar.
Als deze toename iets te maken had met de verwachting van aandeelhouders om meer te weten te komen over de al maanden aangekondigde overname, dan kwamen zij bedrogen uit. Eén grote stilte op dit punt. Dit terwijl Rood vorig jaar al een significante overname aankondigde en in februari – bij de presentatie van de jaarcijfers – aangaf hiermee nog altijd bezig te zijn. Door de acquisitie zou de omzet van Rood ‘aanzienlijk’ moeten stijgen, wat volgens de schaal van Mock een stijging van ten minste 45 procent betekent.
Volgens bestuursvoorzitter Philip Nijenhuis konden in de vergadering echter geen nadere mededelingen worden gedaan, omdat het bestuur gehouden is aan de regelgeving van de Autoriteit Financiële Markten (AFM). Een argument dat steeds vaker door beursondernemingen gebruikt lijkt te worden, maar het snijdt absoluut geen hout. Als er daadwerkelijk koersgevoelige informatie verstrekt wordt, kan de vergadering immers altijd stilgelegd worden en zo snel mogelijk een persbericht worden uitgebracht. Op verschillende momenten in de vergadering werden door zowel de VEB als andere aandeelhouders vragen gesteld over de op handen zijnde overname, maar van achter de tafel bleef het angstvallig stil. Wel werd toegezegd dat als het moment wel daar is, aandeelhouders in een buitengewone aandeelhoudersvergadering maximaal geïnformeerd zullen worden. Duidelijk is in ieder geval dat de onderhandelingen achter de schermen niet bepaald soepel verlopen.
Rood heeft over 2007 een omzetstijging gerealiseerd van zeven procent tot 9,5 miljoen euro. Het bedrijfsresultaat (EBIT) verdubbelde nagenoeg tot ruim 350 duizend euro. Nijenhuis gaf aan dat Rood het hiermee beter heeft gedaan dan de markt. Op een vraag van de VEB hoe dat te rijmen valt met het feit dat het nettoresultaat al jaren daalt (van 773 duizend euro in 2003 tot slechts vijfduizend euro over het laatste boekjaar), gaf Nijenhuis aan dat gekeken moet worden naar de gestaag groeiende EBIT. Maar als dat resultaat vervolgens wordt afgeroomd door de fiscus en de banken blijft er voor de aandeelhouders natuurlijk bitter weinig over. En dat is al jaren het geval bij Rood.
Nijenhuis nuanceerde zijn uitspraak over deze positieve trend niet veel later overigens wel en wees erop dat de ontwikkelingen in Dresden (Silicon Saxony) langer duurden dan gedacht. Rood heeft niet voorzien dat klanten het uitbesteden van activiteiten naar lagelonenlanden zo snel in gang hebben gezet. De omzet heeft zich mede hierdoor niet ontwikkeld zoals gedacht en bovendien zijn twee grote orders niet doorgegaan. “Alles kan beter en aan verbetering wordt gewerkt”, waren de veelzeggende woorden van Nijenhuis
Voor 2008 schetste Nijenhuis – zoals hij eigenlijk al jaren doet - een positief beeld, al wilde hij geen concrete uitspraak doen over Rood’s verwachtingen voor het lopende boekjaar. Ietwat cryptisch meldde hij dat hij Rood op de langere termijn vooral ziet groeien samen met “anderen”. Nijenhuis zet vooral in op investeringen in research en development (R&D). De VEB vroeg hoe Rood dit denkt te kunnen verwezenlijken met een solvabiliteit die onder de 30 procent ligt. Hierop zei Nijenhuis dat deze investeringen gebudgetteerd zijn en betaald zullen worden uit de gegenereerde cash flow. De logistieke keten Europa – Azië is nu ontwikkeld en zal in 2008 winst opleveren. Ook de afgesloten contracten met de zogenaamde fabless design houses moeten voor groei zorgen. Voor 2009 heeft Rood een omzetdoelstelling van 15 miljoen euro.
Gaandeweg de vergadering werden door steeds meer aandeelhouders kritische vragen gesteld wanneer Rood nu echt resultaten voor de aandeelhouders zou gaan behalen. In de afgelopen jaren is dit – terwijl de markt toch duidelijk in een upswing zat – namelijk niet gelukt. Nijenhuis en president-commissaris Koot wilden hierop “geen commentaar” geven, waardoor de vergadering toch vooral “uitmuntte” in vaagheid.
Ten slotte stond op de agenda de benoeming van de accountant. Om precies te zijn het machtigen van de raad van commissarissen om een accountant aan te wijzen, want er was nog geen keuze gemaakt, aldus Koot. De VEB herhaalde haar standpunt van vorig jaar – want ook destijds kon in de vergadering geen accountant worden gepresenteerd - dat het toch mogelijk moet zijn dit in een eerder stadium te regelen. Koot beloofde deze suggestie mee te nemen.
Al met al een vergadering waarin alweer positieve tonen van achter de bestuurstafel te horen waren. Aandeelhouders wachten echter met smart op het moment dat de voorgespiegelde ontwikkelingen zich ook gaan vertalen in daadwerkelijk goede operationele prestaties.
Volgens bestuursvoorzitter Philip Nijenhuis konden in de vergadering echter geen nadere mededelingen worden gedaan, omdat het bestuur gehouden is aan de regelgeving van de Autoriteit Financiële Markten (AFM). Een argument dat steeds vaker door beursondernemingen gebruikt lijkt te worden, maar het snijdt absoluut geen hout. Als er daadwerkelijk koersgevoelige informatie verstrekt wordt, kan de vergadering immers altijd stilgelegd worden en zo snel mogelijk een persbericht worden uitgebracht. Op verschillende momenten in de vergadering werden door zowel de VEB als andere aandeelhouders vragen gesteld over de op handen zijnde overname, maar van achter de tafel bleef het angstvallig stil. Wel werd toegezegd dat als het moment wel daar is, aandeelhouders in een buitengewone aandeelhoudersvergadering maximaal geïnformeerd zullen worden. Duidelijk is in ieder geval dat de onderhandelingen achter de schermen niet bepaald soepel verlopen.
Rood heeft over 2007 een omzetstijging gerealiseerd van zeven procent tot 9,5 miljoen euro. Het bedrijfsresultaat (EBIT) verdubbelde nagenoeg tot ruim 350 duizend euro. Nijenhuis gaf aan dat Rood het hiermee beter heeft gedaan dan de markt. Op een vraag van de VEB hoe dat te rijmen valt met het feit dat het nettoresultaat al jaren daalt (van 773 duizend euro in 2003 tot slechts vijfduizend euro over het laatste boekjaar), gaf Nijenhuis aan dat gekeken moet worden naar de gestaag groeiende EBIT. Maar als dat resultaat vervolgens wordt afgeroomd door de fiscus en de banken blijft er voor de aandeelhouders natuurlijk bitter weinig over. En dat is al jaren het geval bij Rood.
Nijenhuis nuanceerde zijn uitspraak over deze positieve trend niet veel later overigens wel en wees erop dat de ontwikkelingen in Dresden (Silicon Saxony) langer duurden dan gedacht. Rood heeft niet voorzien dat klanten het uitbesteden van activiteiten naar lagelonenlanden zo snel in gang hebben gezet. De omzet heeft zich mede hierdoor niet ontwikkeld zoals gedacht en bovendien zijn twee grote orders niet doorgegaan. “Alles kan beter en aan verbetering wordt gewerkt”, waren de veelzeggende woorden van Nijenhuis
Voor 2008 schetste Nijenhuis – zoals hij eigenlijk al jaren doet - een positief beeld, al wilde hij geen concrete uitspraak doen over Rood’s verwachtingen voor het lopende boekjaar. Ietwat cryptisch meldde hij dat hij Rood op de langere termijn vooral ziet groeien samen met “anderen”. Nijenhuis zet vooral in op investeringen in research en development (R&D). De VEB vroeg hoe Rood dit denkt te kunnen verwezenlijken met een solvabiliteit die onder de 30 procent ligt. Hierop zei Nijenhuis dat deze investeringen gebudgetteerd zijn en betaald zullen worden uit de gegenereerde cash flow. De logistieke keten Europa – Azië is nu ontwikkeld en zal in 2008 winst opleveren. Ook de afgesloten contracten met de zogenaamde fabless design houses moeten voor groei zorgen. Voor 2009 heeft Rood een omzetdoelstelling van 15 miljoen euro.
Gaandeweg de vergadering werden door steeds meer aandeelhouders kritische vragen gesteld wanneer Rood nu echt resultaten voor de aandeelhouders zou gaan behalen. In de afgelopen jaren is dit – terwijl de markt toch duidelijk in een upswing zat – namelijk niet gelukt. Nijenhuis en president-commissaris Koot wilden hierop “geen commentaar” geven, waardoor de vergadering toch vooral “uitmuntte” in vaagheid.
Ten slotte stond op de agenda de benoeming van de accountant. Om precies te zijn het machtigen van de raad van commissarissen om een accountant aan te wijzen, want er was nog geen keuze gemaakt, aldus Koot. De VEB herhaalde haar standpunt van vorig jaar – want ook destijds kon in de vergadering geen accountant worden gepresenteerd - dat het toch mogelijk moet zijn dit in een eerder stadium te regelen. Koot beloofde deze suggestie mee te nemen.
Al met al een vergadering waarin alweer positieve tonen van achter de bestuurstafel te horen waren. Aandeelhouders wachten echter met smart op het moment dat de voorgespiegelde ontwikkelingen zich ook gaan vertalen in daadwerkelijk goede operationele prestaties.