De stemming in de aandeelhoudersvergadering van Aegon was opperbest. Dat had alles te maken met het afscheid van Kees Storm die, net als zijn voorganger Jaap Peters, negen jaar bestuursvoorzitter van Aegon is geweest. In plaats van op het (teleurstellende) jaar 2001 werd teruggekeken op de laatste negen jaar, waarbij terecht werd geconcludeerd dat een prestatie van formaat was geleverd.
Aegon is tot de wereldtop van levensverzekeraars doorgedrongen en de strategie om zich op levensverzekeringen te concentreren heeft aandeelhouders geen windeieren gelegd. Vragen werden bij voorkeur door de nieuwe topman Don Sheppard beantwoord. “Kees Storm ging toch weg”, grapte president-commissaris Tabaksblatt. In zijn openingswoorden stelde Storm dat hij vertrok met moeite en emotie, twee woorden die exact uit dezelfde letters bestaan.
Uit het enthousiasme (luid applaus) van de aanwezige aandeelhouders, kon worden afgeleid dat zij reeds langjarig aandeelhouder zijn. De koersontwikkeling is de laatste drie jaar immers teleurstellend geweest en de koers-winstverhouding die lange tijd boven de dertig lag is geslonken tot ongeveer vijftien. In 2001 was de beloofde winstgroei dankzij kunst- en vliegwerk gerealiseerd. Van de getoonde 16 procent winstgroei (12 procent per aandeel) was 4 procent afkomstig van overnames (JC Penney), 3 procent van indirecte beleggingsopbrengsten en 2 procent van valuta-invloeden. Zonder die effecten werd het langetermijnwinstdoel niet gehaald. Bovendien werd de incidentele verkoopwinst op de Mexicaanse joint venture meegeteld. Mede vanwege de leningen aan Enron, moest een voorziening van ruim 600 miljoen euro worden getroffen voor crediteurenverliezen.
Voor 2002 durft Aegon voorlopig alleen een gelijkblijvende winst te voorspellen. Sheppard verwacht op lange termijn wel 10 procent winstgroei per aandeel te kunnen boeken. Een aandeelhouder vroeg of Aegon net als ING de komende jaren wat terughoudend zal zijn met acquisities. Het tegendeel was het geval, gaven zowel Storm als Tabaksblatt aan. Storm gaf toe dat de eigen aandelen die bij acquisities als betaalmiddel worden gebruikt veel lager gewaardeerd zijn, maar daar staat tegenover dat ook acquisitiekandidaten aanmerkelijk goedkoper zijn geworden. Storm voegde daar aan toe: “mijn vader leerde mij al: voor een goed plan is altijd geld te vinden”. Ook corporate governance werd besproken. De VEB wees op de dominantie van de Vereniging Aegon die met 39 procent van de aandelen en 53 procent van de stemmen de dienst uitmaakt. De VEB riep op daar actief iets aan te doen, maar Aegon voelt zich – uiteraard – prettig beschermd door deze vereniging. Op de vraag of Aegon als aandeelhouder – direct en via beleggingsfondsen – actiever zou gaan stemmen, gaf bestuurslid Streppel een weifelend antwoord. Tabaksblatt corrigeerde en stelde dat Aegon veel actiever gebruik wil maken van haar stemrecht. Ondanks de positieve stemming moest de VEB constateren dat Aegon in 2001 veel had gemorst. Storm morst, een even toepasselijk anagram.
Uit het enthousiasme (luid applaus) van de aanwezige aandeelhouders, kon worden afgeleid dat zij reeds langjarig aandeelhouder zijn. De koersontwikkeling is de laatste drie jaar immers teleurstellend geweest en de koers-winstverhouding die lange tijd boven de dertig lag is geslonken tot ongeveer vijftien. In 2001 was de beloofde winstgroei dankzij kunst- en vliegwerk gerealiseerd. Van de getoonde 16 procent winstgroei (12 procent per aandeel) was 4 procent afkomstig van overnames (JC Penney), 3 procent van indirecte beleggingsopbrengsten en 2 procent van valuta-invloeden. Zonder die effecten werd het langetermijnwinstdoel niet gehaald. Bovendien werd de incidentele verkoopwinst op de Mexicaanse joint venture meegeteld. Mede vanwege de leningen aan Enron, moest een voorziening van ruim 600 miljoen euro worden getroffen voor crediteurenverliezen.
Voor 2002 durft Aegon voorlopig alleen een gelijkblijvende winst te voorspellen. Sheppard verwacht op lange termijn wel 10 procent winstgroei per aandeel te kunnen boeken. Een aandeelhouder vroeg of Aegon net als ING de komende jaren wat terughoudend zal zijn met acquisities. Het tegendeel was het geval, gaven zowel Storm als Tabaksblatt aan. Storm gaf toe dat de eigen aandelen die bij acquisities als betaalmiddel worden gebruikt veel lager gewaardeerd zijn, maar daar staat tegenover dat ook acquisitiekandidaten aanmerkelijk goedkoper zijn geworden. Storm voegde daar aan toe: “mijn vader leerde mij al: voor een goed plan is altijd geld te vinden”. Ook corporate governance werd besproken. De VEB wees op de dominantie van de Vereniging Aegon die met 39 procent van de aandelen en 53 procent van de stemmen de dienst uitmaakt. De VEB riep op daar actief iets aan te doen, maar Aegon voelt zich – uiteraard – prettig beschermd door deze vereniging. Op de vraag of Aegon als aandeelhouder – direct en via beleggingsfondsen – actiever zou gaan stemmen, gaf bestuurslid Streppel een weifelend antwoord. Tabaksblatt corrigeerde en stelde dat Aegon veel actiever gebruik wil maken van haar stemrecht. Ondanks de positieve stemming moest de VEB constateren dat Aegon in 2001 veel had gemorst. Storm morst, een even toepasselijk anagram.