Op de buitengewone aandeelhoudersvergadering van Akzo Nobel - met als enige agendapunt de voorgenomen overname van het Britse ICI - stemde maar liefst 21,2 procent van de aandeelhouders tegen. De activistische partijen Centaurus en Paulson hadden al toegezegd de aankoop te steunen. Ook de kritische vragenstellers op de vergadering, naast de VEB was dat de vertegenwoordiger van een aantal Nederlandse pensioenfondsen, stemden voor de overname. De aandeelhouders die tegenstemden maakten zichzelf en hun argumenten helaas niet bekend.
Bestuursvoorzitter Hans Wijers presenteerde nogmaals de voordelen van het samengaan. Hij refereerde aan de synergievoordelen die tot 280 miljoen euro per jaar moeten gaan oplopen, en aan de grote groeikansen in met name Azië. Ook wees hij nog eens op de omvangrijke aandeleninkoop (totaal voor 4,6 miljard euro in de periode 2007-2009) en op het feit dat de dividend payout ratio omhoog gaat naar 45 procent (was 35 tot 40 procent). Wijers beweerde dat de verfmarkt lang niet zo cyclisch is als door analisten vaak wordt gesuggereerd. Wel verwacht hij dat de Amerikaanse markt voor decoratieve verven nog een tijdje onder druk blijft door de problemen op de huizenmarkt. Daar zou door ICI echter wel rekening mee zijn gehouden en de winstmarges blijven mooi in stand. Een ware goed nieuwsshow.
De VEB ziet het nut van het samenvoegen van de verfdivisie met die van ICI, maar plaatste wel enkele kritische kanttekeningen. De vraag of Akzo Nobel overwogen had om de 11 miljard euro opbrengst van Organon uit te keren (ruim 40 euro per aandeel) aan de aandeelhouders en zich daarna eventueel door ICI te laten overnemen, werd afgedaan als een optie die zeer kort bekeken was en daarna om ‘strategische redenen in het belang van de continuïteit van de onderneming’ was verworpen. Een fusie op basis van gelijkwaardigheid of bijvoorbeeld een aandelenruil met ICI had op korte termijn mogelijk meer aandeelhouderswaarde voor aandeelhouders Akzo Nobel kunnen opleveren.
Overigens mag in dit verband niet onvermeld blijven dat Aarnout Loudon na afloop van de vergadering de suggestie van de VEB over een overname van Akzo Nobel als ‘walgelijk’ kenschetste tegenover de directeur van de VEB. Een opmerkelijk ongenuanceerd standpunt van de voormalig voorzitter van de raad van bestuur van Akzo Nobel. Bovendien misplaatst tegenover een belangenbehartiger van aandeelhouders die bovendien vóór de overname stemde. Want alleen al het feit dat ICI op veel fronten beduidend beter presteert dan Akzo maakt deze overname op zijn zachtst gezegd toch opmerkelijk. Wijers schermde in zijn presentatie weliswaar met het fraaie Total Shareholder Return van 270 procent in de periode vanaf 2002, maar dat is voor een zeer groot deel te danken aan de verkoop van Organon. Vóór die transactie was Akzo op basis van dit criterium namelijk een middenmoter in zijn referentiegroep, ruim na ICI, zo bleek ook uit het eigen jaarverslag over 2006.
De kritiek dat de aandeelhouder ICI nu feitelijk een groot deel van de fraaie winst op Organon incasseert, werd gepareerd met een weinig zeggende sheet waaruit zou blijken dat slechts ongeveer de helft van de synergievoordelen bij aandeelhouders ICI terechtkomt. Dat zal op basis van de aannames die Akzo nu doet best zo kunnen zijn, maar het feit blijft dat ICI aandeelhouders die helft over een paar weken in contanten kunnen ontvangen, terwijl het nieuwe Akzo Nobel pas in jaar drie ‘EVA-positief’ is (*EVA = Economic Value Added). Als alles volgens plan verloopt natuurlijk. Dus de helft van de synergievoordelen die aandeelhouders Akzo Nobel toekomt, is met beduidend meer onzekerheden omgeven. Op de vraag van de VEB hoe groot de negatieve EVA-component in jaar 1 en 2 zou uitvallen wilde Wijers geen concreet antwoord geven. Op dat moment was commissaris Burgmans (voormalig bestuursvoorzitter Unilever) op de achterste rij al in slaap gevallen…
Wijers zal ook voorzitter worden van de combinatie. Op de vraag van de VEB of dat betekent dat zijn salaris gelijkgetrokken wordt aan dat van de huidige topman van ICI (McAdam) kon men nog geen antwoord geven. McAdam kreeg in 2006 768.000 pond en Wijers 685.000 euro. Over de samenstelling en bezoldiging van het bestuur van het nieuwe Akzo Nobel kan het bestuur zich onder de Britse regels pas buigen als ook de aandeelhouders van ICI hun goedkeuring hebben verleend aan de overname.
De VEB heeft zich van het begin af aan kritisch opgesteld in het overnameproces van ICI door Akzo Nobel. Gezien de bewezen kwaliteit van het management van Akzo Nobel, die nu wordt versterkt met de expertise die van ICI overkomt, zou het vernieuwde Akzo Nobel in staat moeten zijn de geprojecteerde synergievoordelen te verwezenlijken. Het is nu aan het bestuur de hooggespannen verwachtingen ook waar te maken.
De VEB ziet het nut van het samenvoegen van de verfdivisie met die van ICI, maar plaatste wel enkele kritische kanttekeningen. De vraag of Akzo Nobel overwogen had om de 11 miljard euro opbrengst van Organon uit te keren (ruim 40 euro per aandeel) aan de aandeelhouders en zich daarna eventueel door ICI te laten overnemen, werd afgedaan als een optie die zeer kort bekeken was en daarna om ‘strategische redenen in het belang van de continuïteit van de onderneming’ was verworpen. Een fusie op basis van gelijkwaardigheid of bijvoorbeeld een aandelenruil met ICI had op korte termijn mogelijk meer aandeelhouderswaarde voor aandeelhouders Akzo Nobel kunnen opleveren.
Overigens mag in dit verband niet onvermeld blijven dat Aarnout Loudon na afloop van de vergadering de suggestie van de VEB over een overname van Akzo Nobel als ‘walgelijk’ kenschetste tegenover de directeur van de VEB. Een opmerkelijk ongenuanceerd standpunt van de voormalig voorzitter van de raad van bestuur van Akzo Nobel. Bovendien misplaatst tegenover een belangenbehartiger van aandeelhouders die bovendien vóór de overname stemde. Want alleen al het feit dat ICI op veel fronten beduidend beter presteert dan Akzo maakt deze overname op zijn zachtst gezegd toch opmerkelijk. Wijers schermde in zijn presentatie weliswaar met het fraaie Total Shareholder Return van 270 procent in de periode vanaf 2002, maar dat is voor een zeer groot deel te danken aan de verkoop van Organon. Vóór die transactie was Akzo op basis van dit criterium namelijk een middenmoter in zijn referentiegroep, ruim na ICI, zo bleek ook uit het eigen jaarverslag over 2006.
De kritiek dat de aandeelhouder ICI nu feitelijk een groot deel van de fraaie winst op Organon incasseert, werd gepareerd met een weinig zeggende sheet waaruit zou blijken dat slechts ongeveer de helft van de synergievoordelen bij aandeelhouders ICI terechtkomt. Dat zal op basis van de aannames die Akzo nu doet best zo kunnen zijn, maar het feit blijft dat ICI aandeelhouders die helft over een paar weken in contanten kunnen ontvangen, terwijl het nieuwe Akzo Nobel pas in jaar drie ‘EVA-positief’ is (*EVA = Economic Value Added). Als alles volgens plan verloopt natuurlijk. Dus de helft van de synergievoordelen die aandeelhouders Akzo Nobel toekomt, is met beduidend meer onzekerheden omgeven. Op de vraag van de VEB hoe groot de negatieve EVA-component in jaar 1 en 2 zou uitvallen wilde Wijers geen concreet antwoord geven. Op dat moment was commissaris Burgmans (voormalig bestuursvoorzitter Unilever) op de achterste rij al in slaap gevallen…
Wijers zal ook voorzitter worden van de combinatie. Op de vraag van de VEB of dat betekent dat zijn salaris gelijkgetrokken wordt aan dat van de huidige topman van ICI (McAdam) kon men nog geen antwoord geven. McAdam kreeg in 2006 768.000 pond en Wijers 685.000 euro. Over de samenstelling en bezoldiging van het bestuur van het nieuwe Akzo Nobel kan het bestuur zich onder de Britse regels pas buigen als ook de aandeelhouders van ICI hun goedkeuring hebben verleend aan de overname.
De VEB heeft zich van het begin af aan kritisch opgesteld in het overnameproces van ICI door Akzo Nobel. Gezien de bewezen kwaliteit van het management van Akzo Nobel, die nu wordt versterkt met de expertise die van ICI overkomt, zou het vernieuwde Akzo Nobel in staat moeten zijn de geprojecteerde synergievoordelen te verwezenlijken. Het is nu aan het bestuur de hooggespannen verwachtingen ook waar te maken.