AOT’s grootaandeelhouders zijn ontevreden over de gang van zaken en over het functioneren van de commissarissen bij het optiehandelsbedrijf. Over 2002 leed de onderneming een verlies van 9,5 miljoen euro. Ook het resultaat over het eerste halfjaar 2003 werd in rood geschreven: 4,7 miljoen euro. Hoofdoorzaak van deze verliezen zijn de risicovolle en verlieslatende arbitrageactiviteiten.
Bij aanvang van de vergadering meldde president-commissaris Ton Risseeuw dat de commissarissen een brief van één grootaandeelhouder hadden ontvangen. De brief bevat kritische kanttekeningen over het functioneren van de raad van commissarissen. Toch wil Risseeuw de brief en het nog te formuleren schriftelijk antwoord niet publiceren. Ook briefschrijver Sickman ziet geen reden om de brief te publiceren. Zodoende blijven de outside aandeelhouders in het ongewisse over wat er zich werkelijk afspeelt tussen de commissarissen en deze grootaandeelhouder.
De problemen bij AOT zijn groot. Dit blijkt onder andere uit het vertrek van de hele directie. Voorzitter Sasker de Boer stapte per 1 augustus al op en Mariëlle Wiegmans per 1 november, enkele dagen na de aandeelhoudersvergadering. Volgens Risseeuw zijn beide directieleden uit eigen beweging vertrokken. Overigens had de directie in november 2002 al van de commissarissen te horen gekregen dat zij niet meer het onvoorwaardelijke vertrouwen genoot. In de woorden van Risseeuw kregen de directieleden ‘het voordeel van de twijfel’. Ook het niet meer publiceren van kwartaalresultaten, ingaand vanaf eerste kwartaal 2003, is een teken aan de wand. Zowel in april als ook nu weer hebben beleggers hierover hun ongenoegen geuit. Zeker een onderneming die in turbulent vaarwater verkeert, dient extra transparant te zijn richting haar beleggers.
Op de agenda stond de benoeming van de nieuwe directeur André Teeuw. Teeuw zal in principe tot 1 oktober 2005 blijven. Daarvoor ontvangt hij een vast salaris van driehonderdduizend euro en een bonus van tweehonderdduizend euro per jaar, als de ‘stretching’ resultaatdoelstellingen worden behaald. Wat Risseeuw onder ‘stretching’ verstaat wil hij niet zeggen. De doelstellingen worden niet vooraf bekend gemaakt omdat dit tot te hoge verwachtingen bij beleggers kan leiden. De doelstellingen worden in december voorafgaand aan het boekjaar door de commissarissen vastgesteld. Daarnaast zou Teeuw bij aanvang honderdduizend opties ontvangen. Tot op heden heeft hij deze nog niet gekregen. Volgens Risseeuw was dit nog niet gebeurd vanwege ongelijkheid van informatie. Na afloop van de vergadering was nog steeds geen sprake van volledige informatiegelijkheid. Zo weet Teeuw precies wat de resultaten zijn over het derde kwartaal, terwijl beleggers het nog met de halfjaarcijfers moeten doen. De VEB verzocht de opties pas toe te kennen als de beleggers de cijfers over het derde kwartaal zouden ontvangen.
De belangrijkste conclusies van Teeuws eerste weken luiden dat AOT een zeer gefragmenteerde organisatie is met een overcapaciteit aan informatiesystemen, maar op het gebied van de derivatenhandel zijn aanpassingen noodzakelijk. De slechte resultaten zijn te wijten aan te opportunistische arbitragestrategieën. Op korte termijn zijn op een aantal punten resultaatverbeteringen mogelijk. De risicovolle arbitragestrategieën zijn al beëindigd. Door aanzienlijke besparingen op de vaste kosten en meer samenwerking tussen ondersteunende functies van de diverse onderdelen moet het resultaat volgens Teeuw snel kunnen verbeteren.
De problemen bij AOT zijn groot. Dit blijkt onder andere uit het vertrek van de hele directie. Voorzitter Sasker de Boer stapte per 1 augustus al op en Mariëlle Wiegmans per 1 november, enkele dagen na de aandeelhoudersvergadering. Volgens Risseeuw zijn beide directieleden uit eigen beweging vertrokken. Overigens had de directie in november 2002 al van de commissarissen te horen gekregen dat zij niet meer het onvoorwaardelijke vertrouwen genoot. In de woorden van Risseeuw kregen de directieleden ‘het voordeel van de twijfel’. Ook het niet meer publiceren van kwartaalresultaten, ingaand vanaf eerste kwartaal 2003, is een teken aan de wand. Zowel in april als ook nu weer hebben beleggers hierover hun ongenoegen geuit. Zeker een onderneming die in turbulent vaarwater verkeert, dient extra transparant te zijn richting haar beleggers.
Op de agenda stond de benoeming van de nieuwe directeur André Teeuw. Teeuw zal in principe tot 1 oktober 2005 blijven. Daarvoor ontvangt hij een vast salaris van driehonderdduizend euro en een bonus van tweehonderdduizend euro per jaar, als de ‘stretching’ resultaatdoelstellingen worden behaald. Wat Risseeuw onder ‘stretching’ verstaat wil hij niet zeggen. De doelstellingen worden niet vooraf bekend gemaakt omdat dit tot te hoge verwachtingen bij beleggers kan leiden. De doelstellingen worden in december voorafgaand aan het boekjaar door de commissarissen vastgesteld. Daarnaast zou Teeuw bij aanvang honderdduizend opties ontvangen. Tot op heden heeft hij deze nog niet gekregen. Volgens Risseeuw was dit nog niet gebeurd vanwege ongelijkheid van informatie. Na afloop van de vergadering was nog steeds geen sprake van volledige informatiegelijkheid. Zo weet Teeuw precies wat de resultaten zijn over het derde kwartaal, terwijl beleggers het nog met de halfjaarcijfers moeten doen. De VEB verzocht de opties pas toe te kennen als de beleggers de cijfers over het derde kwartaal zouden ontvangen.
De belangrijkste conclusies van Teeuws eerste weken luiden dat AOT een zeer gefragmenteerde organisatie is met een overcapaciteit aan informatiesystemen, maar op het gebied van de derivatenhandel zijn aanpassingen noodzakelijk. De slechte resultaten zijn te wijten aan te opportunistische arbitragestrategieën. Op korte termijn zijn op een aantal punten resultaatverbeteringen mogelijk. De risicovolle arbitragestrategieën zijn al beëindigd. Door aanzienlijke besparingen op de vaste kosten en meer samenwerking tussen ondersteunende functies van de diverse onderdelen moet het resultaat volgens Teeuw snel kunnen verbeteren.