ASML kon terugzien op een succesvol 2005. Er werd marktaandeel gewonnen, waardoor ondanks een met 9 procent krimpende markt de omzet met 3 procent steeg. De nettowinst volgens IFRS nam met bijna 47 procent toe (+32% volgens US GAAP). De marges verbeterden en er werd een indrukwekkende 711 miljoen euro operationele kasstroom gegenereerd, ook dankzij 20 procent verkorte doorlooptijden. Bestuursvoorzitter Eric Meurice was optimistisch en ambieerde zelfs, weliswaar met enig voorbehoud, een omzet van 5 miljard euro in 2010. Hiervoor zou jaarlijks 8 á 10 procent marktgroei nodig zijn, gecombineerd met een verdere toename van het marktaandeel.
De VEB stond stil bij het risicoprofiel van ASML, dat in drie van de laatste vijf jaar verliesgevend was en zich bewoog in een cyclische markt. Het marktleiderschap – ASML heeft maar liefst 58 procent van de markt in handen – is niet louter een zegen: er is meer te verliezen dan te winnen en als de markt als geheel daalt, zal ASML de zeilen extra moeten bijzetten.
Meurice was optimistisch over het technologisch leiderschap – ASML kan een 40 á 50 procent hogere prijs berekenen dan de concurrentie – en benadrukte dat de onderneming nog steeds in een weliswaar cyclische groeimarkt opereert. Dankzij de reductie van de kostenstructuur en een goede beheersing van het werkkapitaal (kortere doorlooptijden) is ASML al winstgevend op een relatief laag omzetniveau. Behalve efficiënter is de onderneming ook flexibeler geworden, doordat een groter deel van de kosten variabel zijn gemaakt, vooral dankzij outsourcing. Tot slot vormt de netto kaspositie van een miljard euro een goede buffer tegen mindere tijden. ASML is niet gericht op diversificatie, dus als ze overnames doet, zal het om veelbelovende technologieën gaan.
Mocht de kaspositie verder toenemen, dan zal ASML een inkoopprogramma voor haar aandelen starten. Het uitkeren van dividend is wellicht pas op de lange termijn aan de orde als de totale markt is uitgerijpt. Aandeelhouders waren erover tevreden dat de prioriteitsaandelen werden afgeschaft. Het nieuwe beloningsbeleid riep echter veel kritiek op. De VEB wees erop dat niet alleen het variabele deel van de beloning van het bestuur hoger kon worden dan het vaste, maar dat bonussen boven op het basissalaris – 50 procent cash plus 25 procent opties plus 50 procent aandelen – reeds bij on-targetperformance zullen worden uitgekeerd. Dit soort uitzonderlijk hoge bonussen zouden alleen passen bij prestaties die ver boven het normale uit zouden gaan.
President-commissaris Henk Bodt meldde dat de targets, hoewel ze niet uitgingen van de ambitie van 5 miljard euro omzet in 2010, toch erg uitdagend waren. Aangezien de precieze targets concurrentiegevoelig zijn, bleven ze geheim, waardoor de VEB slechts kon concluderen dat hiermee belangrijk gereedschap aan de aandeelhouders werd ontnomen. Opmerkelijk genoeg werd het nieuwe beloningsbeleid – net als alle andere stemmingspunten – met een overweldigende meerderheid goedgekeurd, wat in schril contrast stond met de commentaren vanuit de zaal. Het overgrote deel van de (buitenlandse?) stemmen was overigens per proxy gegeven.
Meurice was optimistisch over het technologisch leiderschap – ASML kan een 40 á 50 procent hogere prijs berekenen dan de concurrentie – en benadrukte dat de onderneming nog steeds in een weliswaar cyclische groeimarkt opereert. Dankzij de reductie van de kostenstructuur en een goede beheersing van het werkkapitaal (kortere doorlooptijden) is ASML al winstgevend op een relatief laag omzetniveau. Behalve efficiënter is de onderneming ook flexibeler geworden, doordat een groter deel van de kosten variabel zijn gemaakt, vooral dankzij outsourcing. Tot slot vormt de netto kaspositie van een miljard euro een goede buffer tegen mindere tijden. ASML is niet gericht op diversificatie, dus als ze overnames doet, zal het om veelbelovende technologieën gaan.
Mocht de kaspositie verder toenemen, dan zal ASML een inkoopprogramma voor haar aandelen starten. Het uitkeren van dividend is wellicht pas op de lange termijn aan de orde als de totale markt is uitgerijpt. Aandeelhouders waren erover tevreden dat de prioriteitsaandelen werden afgeschaft. Het nieuwe beloningsbeleid riep echter veel kritiek op. De VEB wees erop dat niet alleen het variabele deel van de beloning van het bestuur hoger kon worden dan het vaste, maar dat bonussen boven op het basissalaris – 50 procent cash plus 25 procent opties plus 50 procent aandelen – reeds bij on-targetperformance zullen worden uitgekeerd. Dit soort uitzonderlijk hoge bonussen zouden alleen passen bij prestaties die ver boven het normale uit zouden gaan.
President-commissaris Henk Bodt meldde dat de targets, hoewel ze niet uitgingen van de ambitie van 5 miljard euro omzet in 2010, toch erg uitdagend waren. Aangezien de precieze targets concurrentiegevoelig zijn, bleven ze geheim, waardoor de VEB slechts kon concluderen dat hiermee belangrijk gereedschap aan de aandeelhouders werd ontnomen. Opmerkelijk genoeg werd het nieuwe beloningsbeleid – net als alle andere stemmingspunten – met een overweldigende meerderheid goedgekeurd, wat in schril contrast stond met de commentaren vanuit de zaal. Het overgrote deel van de (buitenlandse?) stemmen was overigens per proxy gegeven.