Zonder dividend en met veel onbeantwoorde vragen verlieten de aandeelhouders de jaarvergadering van ASML. De kersverse bestuursvoorzitter Eric Meurice zat voornamelijk stoïcijns en lachend achter de tafel.
De vooruitzichten voor 2005 en verder? De concurrentiepositie? De afkoopsom voor de Nikon-patentenclaim? De rol van ASML bij de nieuwe chipproductietechnieken? Gaat ASML in de lcd-schermfabricage? Wanneer kunnen de aandeelhouders eindelijk dividend tegemoet zien? Komen er gekwantificeerde doelstellingen voor de variabele bestuursbeloningen? Vragen, vragen, vragen, die niet, vaag of mistig beantwoord werden.
Overigens voerde meestal niet de nieuwe Franse bestuursvoorzitter Eric Meurice het woord, maar CFO Peter Wennink en president-commissaris Henk Bodt. Van een echte vuurdoop voor Meurice was geen sprake. Wel gaf hij bij de opening van de vergadering een realistisch beeld van de situatie in de technologiesector. Die komt erop neer dat er zoveel onzekerheid in die industrie zit dat er over omzet en winst in 2005 niets te zeggen valt. Dit strookt met de verwachtingen van onafhankelijke analisten. Die verwachten voor de sector verkoopresultaten van -5 tot +45 procent.
Na zijn opening volgde Meurice stoïcijns en lachend de vergadering. Daarin kwam onder andere aan de orde de patentenclaim van Nikon, die volgens het bestuur ongegrond was. In de vorige jaarvergadering sprak het bestuur het voornemen uit die claim krachtig te zullen bestrijden. Tot veler verbazing blijkt dat ASML, na 60 miljoen euro aan advocaatkosten gemaakt te hebben, de zaak geschikt heeft door Nikon 70 miljoen euro te betalen. Een reden voor die ommekeer werd niet gegeven. Op de vraag of deze schikking een schuldbekentenis inhoudt, kwam het antwoord "Nee, er zijn licenties uitgewisseld". Of en wanneer die licenties toegang geven tot de bloeiende lcd-schermfabricage bleef onduidelijk, net als de positie van ASML ten opzichte van nieuwe chipproductietechnieken die nodig zijn om de concurrentie voor te blijven. Omdat ASML met Intel heeft afgesproken om geen informatie te geven over het samenwerkingsverband, bleef een vraag daarover onbeantwoord.
De discussie ging vooral ook over de dividendpolitiek. ASML heeft nog nooit dividend uitgekeerd. Ondanks een vrije kasstroom van 400 miljoen euro stelde het bestuur voor om ook over 2004 geen dividend uit te keren, maar de winst te investeren in R&D. Dat lokte protest en veel discussie met boze aandeelhouders uit. Omdat het geen apart agendapunt was, kon over het voorstel niet gestemd worden, tot groot ongenoegen van de aandeelhouders.
De pensioenfondsen en de VEB deden een beroep op het bestuur om de doelstellingen voor de variabele component van het beloningssysteem te kwantificeren. Uit oogpunt van zogenaamde concurrentiegevoeligheid weigerde het bestuur die doelstellingen te geven. Verder werd het voorstel tot emissie van aandelen afgestemd. De kapitaalverschaffers waren bang voor verwatering.
ASML voldoet niet aan een aantal bepalingen van de code-Tabaksblat. Toen de VEB dit signaleerde, merkte commissaris Westerburgen op dat daar een zeker wantrouwen jegens de commissarissen uitsprak. Een heer uit de ‘goede’ oude tijd, toen controle, bemoeienis van lastige aandeelhouders en verantwoording afleggen nog ongewoon waren.
Overigens voerde meestal niet de nieuwe Franse bestuursvoorzitter Eric Meurice het woord, maar CFO Peter Wennink en president-commissaris Henk Bodt. Van een echte vuurdoop voor Meurice was geen sprake. Wel gaf hij bij de opening van de vergadering een realistisch beeld van de situatie in de technologiesector. Die komt erop neer dat er zoveel onzekerheid in die industrie zit dat er over omzet en winst in 2005 niets te zeggen valt. Dit strookt met de verwachtingen van onafhankelijke analisten. Die verwachten voor de sector verkoopresultaten van -5 tot +45 procent.
Na zijn opening volgde Meurice stoïcijns en lachend de vergadering. Daarin kwam onder andere aan de orde de patentenclaim van Nikon, die volgens het bestuur ongegrond was. In de vorige jaarvergadering sprak het bestuur het voornemen uit die claim krachtig te zullen bestrijden. Tot veler verbazing blijkt dat ASML, na 60 miljoen euro aan advocaatkosten gemaakt te hebben, de zaak geschikt heeft door Nikon 70 miljoen euro te betalen. Een reden voor die ommekeer werd niet gegeven. Op de vraag of deze schikking een schuldbekentenis inhoudt, kwam het antwoord "Nee, er zijn licenties uitgewisseld". Of en wanneer die licenties toegang geven tot de bloeiende lcd-schermfabricage bleef onduidelijk, net als de positie van ASML ten opzichte van nieuwe chipproductietechnieken die nodig zijn om de concurrentie voor te blijven. Omdat ASML met Intel heeft afgesproken om geen informatie te geven over het samenwerkingsverband, bleef een vraag daarover onbeantwoord.
De discussie ging vooral ook over de dividendpolitiek. ASML heeft nog nooit dividend uitgekeerd. Ondanks een vrije kasstroom van 400 miljoen euro stelde het bestuur voor om ook over 2004 geen dividend uit te keren, maar de winst te investeren in R&D. Dat lokte protest en veel discussie met boze aandeelhouders uit. Omdat het geen apart agendapunt was, kon over het voorstel niet gestemd worden, tot groot ongenoegen van de aandeelhouders.
De pensioenfondsen en de VEB deden een beroep op het bestuur om de doelstellingen voor de variabele component van het beloningssysteem te kwantificeren. Uit oogpunt van zogenaamde concurrentiegevoeligheid weigerde het bestuur die doelstellingen te geven. Verder werd het voorstel tot emissie van aandelen afgestemd. De kapitaalverschaffers waren bang voor verwatering.
ASML voldoet niet aan een aantal bepalingen van de code-Tabaksblat. Toen de VEB dit signaleerde, merkte commissaris Westerburgen op dat daar een zeker wantrouwen jegens de commissarissen uitsprak. Een heer uit de ‘goede’ oude tijd, toen controle, bemoeienis van lastige aandeelhouders en verantwoording afleggen nog ongewoon waren.