Batenburg Beheer is een holding van verschillende dochterbedrijven, die opgedeeld kunnen worden in twee takken. De eerste tak bestaat uit acht installatiebedrijven,de tweede uit vijf technische handelsbedrijven. De bedrijven van beide takken opereren in nichemarkten. Over 2007 is het hoogste resultaat en de hoogste omzet ooit behaald. Hieraan droegen zowel de technische handelsmaatschappijen als de installatiebedrijven bij. De installatiebedrijven zorgden voor iets meer dan tweederde van de omzet, terwijl ze slechts voor ongeveer één derde van het resultaat zorgden. Dit in tegenstelling tot de handelsmaatschappijen die met iets minder dan één derde van de omzet verantwoordelijk waren voor ongeveer tweederde van het resultaat.
Volgens bestuursvoorzitter Peter van der Linden heeft het lagere resultaat in vergelijking met de omzet bij de installatiebedrijven voornamelijk te maken met de hevige concurrentie tussen ondernemingen: er wordt steeds scherper ingeschreven op projecten. Ook de kosten voor het inlenen van werkkrachten drukt de marges. Hoewel Batenburg dit jaar weer is verkozen tot topwerkgever, heeft zij nog steeds moeite met het werven van gekwalificeerd personeel. Het inlenen van krachten is daardoor noodzakelijk en deze zijn aanmerkelijk duurder terwijl hun productiviteit lager is. Van der Linden voegde echter aan het voorgaande toe dat de marge van afgelopen jaar niet de hoogste marge is die behaald kan worden.
De handelsondernemingen hebben een goed resultaat laten zien. Aangezien zij echter vroegcyclisch zijn, is het de vraag hoe dit zich volgend jaar ontwikkelt. Ook Batenburg voorziet dat het volgend jaar economisch iets minder zal gaan, al blijft Van der Linden voorzichtig optimistisch. Concrete verwachtingen over omzet- en winstgroei werden echter, naar “goed gebruik” bij Batenburg, niet gegeven.
In 2007 zijn vijf ondernemingen gekocht, waarvan drie handelsondernemingen en twee installatiebedrijven. Een van de grotere installatiebedrijven is in 2007 verkocht. Op de vraag van de VEB of meer investeren in handelsbedrijven een wijziging van de strategie was, werd ontkennend geantwoord: ‘Het komt soms op je pad, en je wilt het dan gewoon hebben’, aldus Van der Linden.
Wat betreft de corporate governance kan Batenburg nog het een en ander verbeteren. Zo wordt er – ondanks herhaaldelijk aandringen van de VEB om dit af te schaffen – nog steeds gewerkt met prioriteitsaandelen en preferente aandelen. Ook is niet duidelijk hoe hoog de beloning van de bestuurders het komende jaar is, omdat Batenburg weigert de precieze prestatiecriteria te geven. Verder hoeft geen van de bestuurders te rapporteren over haar beleggingen, zelfs niet als zij beleggen in leveranciers en klanten van Batenburg. Ten slotte is de zittingsduur van commissarissen nooit beperkt tot maximaal drie termijnen van vier jaar. Vandaar ook dat president-commissaris Wim van Voorden al sinds 1977 deel uitmaakt van de raad van commissarissen. Tijdens deze vergadering nam hij echter afscheid. Voor hem was Batenburg ‘het bedrijf waar hij het langst heeft gewerkt’.
Komend jaar zal de nadruk bij Batenburg voornamelijk liggen op het verbeteren van de marges bij de installatiebedrijven. Ook het verder integreren van de nieuwe aanwinsten zal veel aandacht krijgen, wat niet betekent dat er niet meer gekeken zal worden naar interessante acquisitiemogelijkheden. Zoals Van der Linden het zelf treffend verwoordde: ‘meer aanstampen en minder acquireren’.
De handelsondernemingen hebben een goed resultaat laten zien. Aangezien zij echter vroegcyclisch zijn, is het de vraag hoe dit zich volgend jaar ontwikkelt. Ook Batenburg voorziet dat het volgend jaar economisch iets minder zal gaan, al blijft Van der Linden voorzichtig optimistisch. Concrete verwachtingen over omzet- en winstgroei werden echter, naar “goed gebruik” bij Batenburg, niet gegeven.
In 2007 zijn vijf ondernemingen gekocht, waarvan drie handelsondernemingen en twee installatiebedrijven. Een van de grotere installatiebedrijven is in 2007 verkocht. Op de vraag van de VEB of meer investeren in handelsbedrijven een wijziging van de strategie was, werd ontkennend geantwoord: ‘Het komt soms op je pad, en je wilt het dan gewoon hebben’, aldus Van der Linden.
Wat betreft de corporate governance kan Batenburg nog het een en ander verbeteren. Zo wordt er – ondanks herhaaldelijk aandringen van de VEB om dit af te schaffen – nog steeds gewerkt met prioriteitsaandelen en preferente aandelen. Ook is niet duidelijk hoe hoog de beloning van de bestuurders het komende jaar is, omdat Batenburg weigert de precieze prestatiecriteria te geven. Verder hoeft geen van de bestuurders te rapporteren over haar beleggingen, zelfs niet als zij beleggen in leveranciers en klanten van Batenburg. Ten slotte is de zittingsduur van commissarissen nooit beperkt tot maximaal drie termijnen van vier jaar. Vandaar ook dat president-commissaris Wim van Voorden al sinds 1977 deel uitmaakt van de raad van commissarissen. Tijdens deze vergadering nam hij echter afscheid. Voor hem was Batenburg ‘het bedrijf waar hij het langst heeft gewerkt’.
Komend jaar zal de nadruk bij Batenburg voornamelijk liggen op het verbeteren van de marges bij de installatiebedrijven. Ook het verder integreren van de nieuwe aanwinsten zal veel aandacht krijgen, wat niet betekent dat er niet meer gekeken zal worden naar interessante acquisitiemogelijkheden. Zoals Van der Linden het zelf treffend verwoordde: ‘meer aanstampen en minder acquireren’.