Aandeelhouders van Nedfield (het voormalige Tulip Computers) hebben het afgelopen jaar wel heel weinig plezier van hun belegging gehad. Sinds mei 2007 is de koers van de inmiddels in Doorn gevestigde ict-onderneming met bijna 50 procent gedaald tot net onder de vier euro. Niettemin geeft bestuursvoorzitter Marc Elbertse nog altijd vrolijk een koersdoel voor Nedfield af van 15 euro. Hij wees tijdens de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering nogmaals op de waarde van de merknaam Tulip die – in navolging van Commodore - verkocht gaat worden en waarvoor "veel" interesse zou zijn vanuit met name China en Zuid-Amerika. Ook zouden de compensabele verliezen 100 miljoen euro bedragen. Ten slotte is het Duitse Devil op de balans van Nedfield met 22 miljoen euro aanzienlijk lager gewaardeerd dan de werkelijke waarde van deze hardwaredistributeur.
De markt dacht daar in ieder geval anders over. In mei mislukte een beursgang van Devil op de Frankfurter Börse jammerlijk. Nedfield had een opbrengst van 75 miljoen euro in gedachten, terwijl zij anderhalf jaar eerder nog 21 miljoen euro voor Devil had betaald. Te mooi om waar te zijn, een rendement van 250 procent binnen 18 maanden terwijl de toch al gevaarlijk lage marges van Devil verder zijn afgebrokkeld tot 0,5 procent over 2007 (2006:0,6 procent) en het consumentenvertrouwen bovendien alsmaar daalt. Conceptronic kampt bovendien ook met afkalvende marges (2007: 9 procent).
Een SNS-analist die het had aangedurfd om zijn koersdoel voor Nedfield te verlagen van 6,70 euro naar 3,90 euro kreeg er van Elbertse en zijn Belgische president-commissaris André Deleye flink van langs. Dit koersdoel was “belachelijk en ver van de realiteit”, om er aan toe te voegen dat de betreffende analist duidelijk “in zijn eigen wereld leeft”. Overigens had Deleye het afgelopen jaar helemaal geen mandaat. Bij Nedfield waren ze namelijk “vergeten” om zijn herbenoeming voor een laatste termijn van vier jaar vorig jaar op de agenda van de aandeelhoudersvergadering te zetten, zo moest Deleye op een vraag van de VEB toegeven.
Elbertse presenteerde tijdens de ava in het – zeer toepasselijke - idyllische Slot Zeist Nedfield’s toekomstplannen. In 2010 moet de omzet 1,2 miljard euro bedragen bij een ebitda-marge van vier procent (2007: 0,7 procent) en Nedfield bovendien opgenomen moet zijn in de Midkap index. Uitgaande van een organische groei van 15 procent die Elbertse zijn aandeelhouders voor de komende drie jaren voorspiegelde, zal Nedfield voor ongeveer 600 miljoen euro aan omzet moeten bijkopen. Wie de huidige staat van Nedfield bekijkt, komt al snel tot de conclusie dat vooral hun beider fantasie grenzeloos lijkt. Vooral de openstaande vorderingen op Commodore (20 miljoen euro), Bolife (13,7 miljoen euro) en de staat Bangladesh (5 miljoen euro), nota bene een van de armste landen ter wereld, zijn allesbehalve “hard”. Commodore moet uiterlijk in 2010 nog met twintig miljoen euro over de brug komen, terwijl de interne organisatie een chaos is, nauwelijks omzet behaalt, een negatief eigen vermogen en operationele cash flow heeft en nog slechts enkele duizenden euro’s cash voorhanden zou hebben.
Over 2007 bedroeg de omzet slechts 373 miljoen euro terwijl het bedrijfsresultaat (ebitda) op niet meer dan drie miljoen euro uitkwam. Interessanter is de nettowinst van 7,4 miljoen euro die Nedfield meende te kunnen presenteren, door te doen alsof zij haar vordering op Bolife al binnen heeft. Vorig jaar verkocht Nedfield namelijk haar 45 procentbelang in laptopverkoper Ego Lifestyle (Ego) voor 15,3 miljoen euro geheel in Nedfield-stijl (“koop nu, betaal later”) aan diens oprichter, oud- HCS topman Huub van den Boogaard. Op vragen van de VEB gaven Elbertse en de net benoemde financieel directeur Jobert van Kempen aan dat voor eind 2008 nog 13,7 miljoen euro moet worden overgemaakt. De geplande beursgang van Ego, via een omgekeerde overname van bijna lege huls Begemann, moet deze miljoenen veiligstellen. Toch vond de net benoemde Van Kempen dat de verlies- en winstrekening “aangeeft hoe het echt met de onderneming gaat”. Hierop wees de VEB op de zorgelijke operationele cash flow die al drie jaren achter elkaar negatief. Feitelijk wordt er dus geld verbrand.
Hoe Nedfield haar autonome groei en acquisities dan moet financieren, is allerminst duidelijk. Bij een reguliere financiële instelling hoeft Nedfield op dit moment in ieder geval niet aan te kloppen. Dit wordt bevestigd door een nieuw financieringarrangement dat is afgesloten bij Dam Capital uit Luxemburg om de bedrijfsvoering van hardwaredistributeur Devil te financieren. Rente per jaar: liefst 9 procent. Mogelijk is de hoop van Deleye en consorten – die deze ava nog net binnen het bereik van de microfoon een “draak van een vergadering” noemde - gevestigd op een nieuwe aandelenemissie.
Dit lijkt tegen de ingestorte koers geen optie, al heeft Deleye wel een aantal Belgische grootaandeelhouders onder aanvoering van de Vlaamse zakenman Jozef van Waeyenberge (21,5 procent exclusief een potentieel belang van 5,2 procent vanwege zijn 708.000 warrants) binnengehaald die voor een verrassing kunnen zorgen. Nedfield is voor het realiseren van haar groeiambities geheel afhankelijk van andere, allerminst kapitaalkrachtige partijen. Dit is een situatie waarin je als onderneming niet terecht moet willen komen.
Een SNS-analist die het had aangedurfd om zijn koersdoel voor Nedfield te verlagen van 6,70 euro naar 3,90 euro kreeg er van Elbertse en zijn Belgische president-commissaris André Deleye flink van langs. Dit koersdoel was “belachelijk en ver van de realiteit”, om er aan toe te voegen dat de betreffende analist duidelijk “in zijn eigen wereld leeft”. Overigens had Deleye het afgelopen jaar helemaal geen mandaat. Bij Nedfield waren ze namelijk “vergeten” om zijn herbenoeming voor een laatste termijn van vier jaar vorig jaar op de agenda van de aandeelhoudersvergadering te zetten, zo moest Deleye op een vraag van de VEB toegeven.
Elbertse presenteerde tijdens de ava in het – zeer toepasselijke - idyllische Slot Zeist Nedfield’s toekomstplannen. In 2010 moet de omzet 1,2 miljard euro bedragen bij een ebitda-marge van vier procent (2007: 0,7 procent) en Nedfield bovendien opgenomen moet zijn in de Midkap index. Uitgaande van een organische groei van 15 procent die Elbertse zijn aandeelhouders voor de komende drie jaren voorspiegelde, zal Nedfield voor ongeveer 600 miljoen euro aan omzet moeten bijkopen. Wie de huidige staat van Nedfield bekijkt, komt al snel tot de conclusie dat vooral hun beider fantasie grenzeloos lijkt. Vooral de openstaande vorderingen op Commodore (20 miljoen euro), Bolife (13,7 miljoen euro) en de staat Bangladesh (5 miljoen euro), nota bene een van de armste landen ter wereld, zijn allesbehalve “hard”. Commodore moet uiterlijk in 2010 nog met twintig miljoen euro over de brug komen, terwijl de interne organisatie een chaos is, nauwelijks omzet behaalt, een negatief eigen vermogen en operationele cash flow heeft en nog slechts enkele duizenden euro’s cash voorhanden zou hebben.
Over 2007 bedroeg de omzet slechts 373 miljoen euro terwijl het bedrijfsresultaat (ebitda) op niet meer dan drie miljoen euro uitkwam. Interessanter is de nettowinst van 7,4 miljoen euro die Nedfield meende te kunnen presenteren, door te doen alsof zij haar vordering op Bolife al binnen heeft. Vorig jaar verkocht Nedfield namelijk haar 45 procentbelang in laptopverkoper Ego Lifestyle (Ego) voor 15,3 miljoen euro geheel in Nedfield-stijl (“koop nu, betaal later”) aan diens oprichter, oud- HCS topman Huub van den Boogaard. Op vragen van de VEB gaven Elbertse en de net benoemde financieel directeur Jobert van Kempen aan dat voor eind 2008 nog 13,7 miljoen euro moet worden overgemaakt. De geplande beursgang van Ego, via een omgekeerde overname van bijna lege huls Begemann, moet deze miljoenen veiligstellen. Toch vond de net benoemde Van Kempen dat de verlies- en winstrekening “aangeeft hoe het echt met de onderneming gaat”. Hierop wees de VEB op de zorgelijke operationele cash flow die al drie jaren achter elkaar negatief. Feitelijk wordt er dus geld verbrand.
Hoe Nedfield haar autonome groei en acquisities dan moet financieren, is allerminst duidelijk. Bij een reguliere financiële instelling hoeft Nedfield op dit moment in ieder geval niet aan te kloppen. Dit wordt bevestigd door een nieuw financieringarrangement dat is afgesloten bij Dam Capital uit Luxemburg om de bedrijfsvoering van hardwaredistributeur Devil te financieren. Rente per jaar: liefst 9 procent. Mogelijk is de hoop van Deleye en consorten – die deze ava nog net binnen het bereik van de microfoon een “draak van een vergadering” noemde - gevestigd op een nieuwe aandelenemissie.
Dit lijkt tegen de ingestorte koers geen optie, al heeft Deleye wel een aantal Belgische grootaandeelhouders onder aanvoering van de Vlaamse zakenman Jozef van Waeyenberge (21,5 procent exclusief een potentieel belang van 5,2 procent vanwege zijn 708.000 warrants) binnengehaald die voor een verrassing kunnen zorgen. Nedfield is voor het realiseren van haar groeiambities geheel afhankelijk van andere, allerminst kapitaalkrachtige partijen. Dit is een situatie waarin je als onderneming niet terecht moet willen komen.