Aanhoudend matige prestaties

Unilever boekte in 2006 een omzetgroei van 3,8 procent, onder het gemiddelde van de eigen doelstelling van 3 tot 5 procent. En significant minder dan ‘peers’ als Nestlé en Danone die omzetstijgingen noteerden van 6,4 procent en 8 procent. De VEB vroeg naar de reden van het minder presteren van Unilever. Werkt Unilever met te veel productcategorieën? Faalt het management of het bestuur? Volgens ceo Cescau presteerde Unilever minder omdat zijn voorganger Burgmans geen scherpe keuzes qua investeringen maakte. Ook de portfolio werd niet actief beheerd. Cescau zoekt zelf groei in de opkomende markten in Azië, Afrika en Oost-Europa en in nieuwe producten met groeipotentie. De VEB vroeg of opsplitsing in een voeding- en twee verzorgings-poten geen betere resultaten zou opleveren. Cescau hield die discussie af met het argument dat het samengaan van de eenheden niet het probleem is. Met betere resultaten zal Unilever moeten bewijzen dat het conglomeraat en de structuur wel werkt.

Detaillisten als Ahold die bijna 50 procent van de markt in handen heeft, schakelen steeds meer over van merkartikelen op huismerken. De VEB vroeg in hoeverre deze ontwikkeling een bedreiging is voor de A-merken van Unilever. Chairman Burgmans zei geen gevaar te zien in de opkomst van huismerken en vertrouwen te hebben in de A-merken. De grondstoffenprijzen zoals van olie, belangrijk voor margarines, maar ook de loon-, verpakkings- en transportkosten stijgen. Hoe wordt het dreigende margeverlies opgevangen, vroeg de VEB. Bezuinigingen en prijsverhogingen zijn de remedie.

De Zweed Michael Treschow werd benoemd tot chairman, als opvolger van Antony Burgmans. De VEB vroeg Treschow niet alleen voor operationele, financiële en strategische verbeteringen aandacht te hebben, naar ook voor corporate governance en speciaal voor de verbetering van de zeggenschap van de certificaathouders. Unilever handhaaft certificering, zolang ING en Aegon preferente aandelen met onevenredig groot stemrecht houden. Dus vroeg de VEB of het bestuur actief bezig was met het oplossen van dat probleem. Burgmans zei dat hij er niets over kon zeggen vanwege koersgevoeligheid. Dit noemde de VEB een smoes en geen argument.
Het agendapunt beloningen gaf aanleiding tot veel kritiek en protesten.

Het ABP kritiseerde zowel de verhoging van de beloningen en het gebrek aan transparantie, als de grote discretionaire bevoegdheid van de commissarissen. De VEB sloot zich daarbij aan en kritiseerde de onduidelijkheid, het ontbreken van kwantificeerbare prestatienormen en het TSR-plan dat al een bonus voorziet bij minder dan gemiddeld presteren. Deze feiten en het bovenmatig verhogen van de beloningen van niet-uitvoerende bestuurders waren voldoende aanleiding tegen het voorstel te stemmen.