Het gaat nog niet goed bij Besi, producent van chipmachines, maar uitzichtloos is het niet. Ondanks de weer teleurstellende resultaten, weet Besi zich goed staande te houden in deze lastige markt. De vraag naar halfgeleiders is al een afgeleide vraag en Besi opereert op haar beurt weer in een markt die daarvan is afgeleid. Kortom, het bedrijf zit aan het eind van het proces en kan nagenoeg niets doen om de markt te stimuleren.
Maar de onderneming heeft meer dan voldoende liquide middelen in kas om de komende jaren verliezen op te vangen. Verder is het bedrijf schuldenvrij en zal de zeer cyclische markt binnenkort toch weer een opleving kennen. Bestuursvoorzitter Richard Blickman beaamt dit, maar laat zich niet uit over het moment waarop dit gaat gebeuren. Wel ziet hij aan de opleving bij bedrijven die meer vooraan in het productieproces staan, dat het binnenkort beter moet gaan. Maar direct laat hij weten dat dit proces zich door de kwetsbaarheid van de markt niet hoeft door te zetten en dat zelfs eenmaal geplaatste orders ook weer gemakkelijk geannuleerd worden. Daarmee blust hij het beetje optimisme en enthousiasme bij de aanwezige aandeelhouders.
Op het vlak van corporate governance lijkt Besi zeer voortvarend te werk gegaan. In de vergadering werd de zogenaamde Besi Corporate Governance Code ter goedkeuring voorgelegd. Deze Code is door Besi zelf opgesteld met de code-Tabaksblat als leidraad. In principe conformeert Besi zich aan Tabaksblat, want Besi volgt naar eigen zeggen alle principes en de meeste ‘best practices’. Daar zit hem nu ook net de pijn, want Besi volgt niet het principe van ‘pas toe of leg uit’ en dus moet de aandeelhouder zelf maar de afwijkingen van Tabaksblat zoeken.
Twee punten waarop Besi afwijkt zijn in ieder geval de maximale benoemingstermijn van vier jaar voor de bestuurders en het aandelenbezit van de commissarissen. Opmerkelijk detail is dat Besi zojuist een directeur in de Verenigde Staten benoemd heeft voor een periode van vier jaar. Tom de Waard, lid van de raad van commissarissen, licht toe dat afwijken van deze Nederlandse regels noodzakelijk is om te voldoen aan de Amerikaanse Sarbanes-Oxley Act. Wil Besi in de Verenigde Staten serieus genomen worden, dan moeten commissarissen ook aandelen in de onderneming bezitten en daarmee hun betrokkenheid tonen.
Het lijkt erop dat Besi hier van twee walletjes probeert te eten en van beide landen zoveel mogelijk de goede zaken in de eigen code opneemt en zo ver als mogelijk vandaan te blijft van de minder plezierige kanten, zoals bijvoorbeeld proxy-voting (stemmen op afstand). Want zoals bekend is Sarbanes-Oxley strenger dan Tabaksblat en wie zou er geen bestuurder van een beursgenoteerde onderneming willen worden voor een periode vier jaar. Zeker als die aanbieding vergezeld gaat met de toezegging dat hij of zij bij een goede prestatie contractverlenging krijgt.
Op het vlak van corporate governance lijkt Besi zeer voortvarend te werk gegaan. In de vergadering werd de zogenaamde Besi Corporate Governance Code ter goedkeuring voorgelegd. Deze Code is door Besi zelf opgesteld met de code-Tabaksblat als leidraad. In principe conformeert Besi zich aan Tabaksblat, want Besi volgt naar eigen zeggen alle principes en de meeste ‘best practices’. Daar zit hem nu ook net de pijn, want Besi volgt niet het principe van ‘pas toe of leg uit’ en dus moet de aandeelhouder zelf maar de afwijkingen van Tabaksblat zoeken.
Twee punten waarop Besi afwijkt zijn in ieder geval de maximale benoemingstermijn van vier jaar voor de bestuurders en het aandelenbezit van de commissarissen. Opmerkelijk detail is dat Besi zojuist een directeur in de Verenigde Staten benoemd heeft voor een periode van vier jaar. Tom de Waard, lid van de raad van commissarissen, licht toe dat afwijken van deze Nederlandse regels noodzakelijk is om te voldoen aan de Amerikaanse Sarbanes-Oxley Act. Wil Besi in de Verenigde Staten serieus genomen worden, dan moeten commissarissen ook aandelen in de onderneming bezitten en daarmee hun betrokkenheid tonen.
Het lijkt erop dat Besi hier van twee walletjes probeert te eten en van beide landen zoveel mogelijk de goede zaken in de eigen code opneemt en zo ver als mogelijk vandaan te blijft van de minder plezierige kanten, zoals bijvoorbeeld proxy-voting (stemmen op afstand). Want zoals bekend is Sarbanes-Oxley strenger dan Tabaksblat en wie zou er geen bestuurder van een beursgenoteerde onderneming willen worden voor een periode vier jaar. Zeker als die aanbieding vergezeld gaat met de toezegging dat hij of zij bij een goede prestatie contractverlenging krijgt.