Het is allang geen goednieuwsshow meer bij Blue Fox. Op de dag van de aandeelhoudersvergadering publiceerde Blue Fox dramatische halfjaarcijfers. Het aandeel werd door beleggers hard afgestraft en verloor 11,4 procent. De benoeming van Cees van Steijn, de opvolger van de ontslagen topman Sjoerd Eisma, kon daar niets aan veranderen.
Blue Fox, dat zogeheten cad/cam-software levert voor ontwerpen in de textiel- en mode-industrie, de technische sector en de overheid moest een onverwacht fors verlies incasseren over het eerste halfjaar van 2006. Het al enige tijd in zwaar verkerend bedrijf staat er (nog) slechter voor dan eerder werd gepresenteerd. De omzet steeg weliswaar marginaal dankzij de handelsactiviteiten, maar die kennen lage marges. Het verlies liep op van 0,9 miljoen over het eerste halfjaar in 2005 naar 3,5 miljoen euro in 2006. Daarvan wordt 2,5 miljoen veroorzaakt door extra voorzieningen in verband met de reorganisatie en afgewaardeerde openstaande vorderingen.
Al in mei moest het bedrijf erkennen dat het aangekondigde positieve resultaat over 2006 niet kon worden gerealiseerd. Duidelijk is dat er snel iets moet gebeuren. Voor deze klus heeft de raad van commissarissen Cees van Steijn aangetrokken die na het gedwongen vertrek van oprichter en topman Sjoerd Eisma de rol van ceo moet gaan invullen. Naar eigen zeggen is Van Steijn gespecialiseerd in 'corporate renovatie' , ofwel ‘puinruimen’, waarmee hij ervaring heeft opgedaan bij Landis, Newconomy en recent bij Priority.
De banken zullen hem uit deze klussen nog wel kennen en die ervaring komt nu van pas, want Blue Fox heeft geld hard nodig. De solvabiliteit, die aangeeft in welke mate de onderneming in staat is zijn schulden af te lossen, is gehalveerd tot 21,8 procent en daarmee voldoet de onderneming niet meer aan de eisen van de banken. Bovendien moet er harder worden gesaneerd en daarvoor is een ingrijpende reorganisatie nodig. Van Steijn wond er geen doekjes om: "het is een illusie te denken dat dit uit de eigen kasstroom gefinancierd kan worden". Omdat er nog geen akkoord is met de banken en dus geen duidelijkheid bestaat over de beschikbare financiële middelen, kon Van Steijn weinig zeggen over de toekomst en de strategische beslissingen die moeten leiden tot het herstel.
Volgens Van Steijn is bij Blue Fox sprake van ‘catch 22’, dus een ‘no-win’ situatie. Zo is er in een aantal gevallen extra bezuinigd, terwijl volgens Van Steijn juist had moeten worden geïnvesteerd in ontwikkeling om het succes van bijvoorbeeld de cad/cam-software ook voor de toekomst zeker te stellen. Maar investeren kost geld en dat is er niet. Anderzijds zullen klanten weglopen als de software achterblijft bij de ontwikkelingen en dat kost ook geld. Hoe Van Steijn deze neerwaartse spiraal wil doorbreken moet nog blijken. Voor zijn komst en na het vertrek van Eisma heeft de raad van commissarissen adviesbureau Rost en Co ingehuurd om de onderneming door te lichten en te adviseren over alternatieven voor de toekomst. Het onderzoek duurde echter maar drie weken en de conclusies zijn even algemeen als voorspelbaar. Er werd weinig concreets medegedeeld maar gedelegeerd commissaris Houtakkers bezwoer: "er worden geen opties uitgesloten".
Wel is alvast aangekondigd dat het aantal buitenlandse verkoopkantoren sterk zal worden gereduceerd en dat de holding wordt afgeslankt en zal verhuizen naar Vianen, waar dochtermaatschappij Nedgraphics is gevestigd. Ook zullen enkele werkmaatschappijen moeten worden verkocht, maar "verder ligt alles open". Omdat de plannen nog niet concreet zijn, heeft de VEB aangedrongen op een nieuwe aandeelhoudersvergadering om, zodra de financiering rond is met de banken, de daaruit voortvloeiende toekomstplannen toe te lichten. Daarmee stemde de raad van commissarissen in.
Over Van Steijns eigen financiële middelen was meer bekend. Van Steijn heeft een contract voor een jaar. Over de suggestie om te verlengen zei hij veelbetekenend "dat zou een eerste keer zijn". Van Steijn zal maandelijks 30.000 euro ontvangen, waarop geen aanvullende lasten of fiscale verplichtingen voor de vennootschap rusten. Dat is toch 360.000 euro per jaar voor een topman van een verlieslijdend bedrijf met een omzet van circa 50 miljoen euro. Daarnaast ontvangt Van Steijn 150.000 euro variabel inkomen, waarvoor de criteria nog niet zijn vastgesteld en die zullen pas worden bepaald, zodra de financiering met de bank rond is en de toekomst kan worden bepaald. Een duidelijke taakopdracht zou daarom eveneens nog niet zijn bepaald. Onder die omstandigheden kon de VEB niet instemmen met de benoeming. Indien Van Steijn net als bij Landis en Newconomy niet in staat blijkt om Blue Fox te redden, komt Van Steijn er toch als winnaar uit. Dit is geheel in tegenstelling tot de bewering op zijn eigen website: "Mijn honorering heb ik altijd afhankelijk durven stellen van het resultaat van mijn werk. Zelf een financieel risico aangaan maakt de betrokkenheid bij de opdracht des te groter en is in mijn ogen een essentiële conditie voor succes."
Al in mei moest het bedrijf erkennen dat het aangekondigde positieve resultaat over 2006 niet kon worden gerealiseerd. Duidelijk is dat er snel iets moet gebeuren. Voor deze klus heeft de raad van commissarissen Cees van Steijn aangetrokken die na het gedwongen vertrek van oprichter en topman Sjoerd Eisma de rol van ceo moet gaan invullen. Naar eigen zeggen is Van Steijn gespecialiseerd in 'corporate renovatie' , ofwel ‘puinruimen’, waarmee hij ervaring heeft opgedaan bij Landis, Newconomy en recent bij Priority.
De banken zullen hem uit deze klussen nog wel kennen en die ervaring komt nu van pas, want Blue Fox heeft geld hard nodig. De solvabiliteit, die aangeeft in welke mate de onderneming in staat is zijn schulden af te lossen, is gehalveerd tot 21,8 procent en daarmee voldoet de onderneming niet meer aan de eisen van de banken. Bovendien moet er harder worden gesaneerd en daarvoor is een ingrijpende reorganisatie nodig. Van Steijn wond er geen doekjes om: "het is een illusie te denken dat dit uit de eigen kasstroom gefinancierd kan worden". Omdat er nog geen akkoord is met de banken en dus geen duidelijkheid bestaat over de beschikbare financiële middelen, kon Van Steijn weinig zeggen over de toekomst en de strategische beslissingen die moeten leiden tot het herstel.
Volgens Van Steijn is bij Blue Fox sprake van ‘catch 22’, dus een ‘no-win’ situatie. Zo is er in een aantal gevallen extra bezuinigd, terwijl volgens Van Steijn juist had moeten worden geïnvesteerd in ontwikkeling om het succes van bijvoorbeeld de cad/cam-software ook voor de toekomst zeker te stellen. Maar investeren kost geld en dat is er niet. Anderzijds zullen klanten weglopen als de software achterblijft bij de ontwikkelingen en dat kost ook geld. Hoe Van Steijn deze neerwaartse spiraal wil doorbreken moet nog blijken. Voor zijn komst en na het vertrek van Eisma heeft de raad van commissarissen adviesbureau Rost en Co ingehuurd om de onderneming door te lichten en te adviseren over alternatieven voor de toekomst. Het onderzoek duurde echter maar drie weken en de conclusies zijn even algemeen als voorspelbaar. Er werd weinig concreets medegedeeld maar gedelegeerd commissaris Houtakkers bezwoer: "er worden geen opties uitgesloten".
Wel is alvast aangekondigd dat het aantal buitenlandse verkoopkantoren sterk zal worden gereduceerd en dat de holding wordt afgeslankt en zal verhuizen naar Vianen, waar dochtermaatschappij Nedgraphics is gevestigd. Ook zullen enkele werkmaatschappijen moeten worden verkocht, maar "verder ligt alles open". Omdat de plannen nog niet concreet zijn, heeft de VEB aangedrongen op een nieuwe aandeelhoudersvergadering om, zodra de financiering rond is met de banken, de daaruit voortvloeiende toekomstplannen toe te lichten. Daarmee stemde de raad van commissarissen in.
Over Van Steijns eigen financiële middelen was meer bekend. Van Steijn heeft een contract voor een jaar. Over de suggestie om te verlengen zei hij veelbetekenend "dat zou een eerste keer zijn". Van Steijn zal maandelijks 30.000 euro ontvangen, waarop geen aanvullende lasten of fiscale verplichtingen voor de vennootschap rusten. Dat is toch 360.000 euro per jaar voor een topman van een verlieslijdend bedrijf met een omzet van circa 50 miljoen euro. Daarnaast ontvangt Van Steijn 150.000 euro variabel inkomen, waarvoor de criteria nog niet zijn vastgesteld en die zullen pas worden bepaald, zodra de financiering met de bank rond is en de toekomst kan worden bepaald. Een duidelijke taakopdracht zou daarom eveneens nog niet zijn bepaald. Onder die omstandigheden kon de VEB niet instemmen met de benoeming. Indien Van Steijn net als bij Landis en Newconomy niet in staat blijkt om Blue Fox te redden, komt Van Steijn er toch als winnaar uit. Dit is geheel in tegenstelling tot de bewering op zijn eigen website: "Mijn honorering heb ik altijd afhankelijk durven stellen van het resultaat van mijn werk. Zelf een financieel risico aangaan maakt de betrokkenheid bij de opdracht des te groter en is in mijn ogen een essentiële conditie voor succes."