"Eén van mijn leukere aandeeltjes", meende een aandeelhoudster. De geschatte koers-winstverhouding is ruim 20. Sommige bestuursvoorzitters van ‘small caps’ klagen dat beleggers de kleinere fondsen links laten liggen. Hier niet.
Bij Brunel gaat veel goed. Indrukwekkend is de strategische turn around die tot stand is gebracht. Enige jaren geleden nog leverde Brunel voor 75 procent aan de ict-sector, nu nog maar twintig procent. Daarvoor in de plaats wordt nu de helft van de omzet in de energiesector gemaakt. Dit is grotendeels autonoom opgebouwd, ook met nieuwe vestigingen, en het groeit nog steeds door.
De enorme reorganisatie met afbouw van ict-detachering kostte tien miljoen euro. Het leidde in 2002 weliswaar tot een licht verlies, maar en passant zijn de totale overheadkosten gedaald van 27,5 procent naar 21,5 procent van de omzet. Voeg daaraan toe dat de onderneming al eerder met succes internationaliseerde en zich daarmee minder afhankelijk maakte van de verzadigde Nederlandse markt, dan blijkt dat de onderneming niet alleen flexibiliteit verkoopt, maar in de praktijk zelf ook flexibel is.
Voor 2004 verwacht men een lichte stijging van omzet en marge. De trading update voor het eerste kwartaal liet dit al zien. De conjunctuur zal niet veel verbeteren, maar Brunel kan wel autonoom doorgroeien in de energiewinning en misschien in andere markten. Gaat de conjunctuur aantrekken, dan is dat goed voor Brunel omdat de markt voor flexibele arbeid cyclisch is.
De balans is sterk, mede vanwege het feit dat er 35 à 40 miljoen aan liquide middelen op staat. Het aandeel ‘bevat’ ongeveer 1,60 euro cash en dat is veel. In 2002 zijn nog vier kleine acquisities gedaan. Sindsdien is een grote stap voorwaarts door een overname wel overwogen, maar als te riskant afgewezen. Bovendien blijkt men ook goed autonoom te kunnen groeien. Zowel autonome groei als een contant dividend kan nu (meer dan) goed worden gefinancierd.
Een apart agendapunt was de corporate governance. Men wil afwijken van code-Tabaksblat, in zoverre dat de directeur een aanstelling voor onbepaalde tijd zal blijven houden. De VEB heeft verder aan de orde gesteld dat de onderneming niet alleen een grootaandeelhouder heeft – oprichter ir. J. Brand heeft zestig procent – maar volgens de statuten ook nog eens een prioriteitsaandeel kan uitgeven, wat zelfs verplicht is om bepaalde beslissingen te kunnen nemen. Dit functioneert nu niet. Het prioriteitsaandeel is niet uitgegeven en het bestuur bleek desgevraagd niet goed op de hoogte van de statutaire bepalingen daaromtrent. De VEB vroeg zich daarom af of het prioriteitsaandeel nog wel een nuttige functie heeft. Is het voor de corporate governance structuur van Brunel niet beter om het te elimineren? De raad van commissarissen gaat zich hierover beraden.
De enorme reorganisatie met afbouw van ict-detachering kostte tien miljoen euro. Het leidde in 2002 weliswaar tot een licht verlies, maar en passant zijn de totale overheadkosten gedaald van 27,5 procent naar 21,5 procent van de omzet. Voeg daaraan toe dat de onderneming al eerder met succes internationaliseerde en zich daarmee minder afhankelijk maakte van de verzadigde Nederlandse markt, dan blijkt dat de onderneming niet alleen flexibiliteit verkoopt, maar in de praktijk zelf ook flexibel is.
Voor 2004 verwacht men een lichte stijging van omzet en marge. De trading update voor het eerste kwartaal liet dit al zien. De conjunctuur zal niet veel verbeteren, maar Brunel kan wel autonoom doorgroeien in de energiewinning en misschien in andere markten. Gaat de conjunctuur aantrekken, dan is dat goed voor Brunel omdat de markt voor flexibele arbeid cyclisch is.
De balans is sterk, mede vanwege het feit dat er 35 à 40 miljoen aan liquide middelen op staat. Het aandeel ‘bevat’ ongeveer 1,60 euro cash en dat is veel. In 2002 zijn nog vier kleine acquisities gedaan. Sindsdien is een grote stap voorwaarts door een overname wel overwogen, maar als te riskant afgewezen. Bovendien blijkt men ook goed autonoom te kunnen groeien. Zowel autonome groei als een contant dividend kan nu (meer dan) goed worden gefinancierd.
Een apart agendapunt was de corporate governance. Men wil afwijken van code-Tabaksblat, in zoverre dat de directeur een aanstelling voor onbepaalde tijd zal blijven houden. De VEB heeft verder aan de orde gesteld dat de onderneming niet alleen een grootaandeelhouder heeft – oprichter ir. J. Brand heeft zestig procent – maar volgens de statuten ook nog eens een prioriteitsaandeel kan uitgeven, wat zelfs verplicht is om bepaalde beslissingen te kunnen nemen. Dit functioneert nu niet. Het prioriteitsaandeel is niet uitgegeven en het bestuur bleek desgevraagd niet goed op de hoogte van de statutaire bepalingen daaromtrent. De VEB vroeg zich daarom af of het prioriteitsaandeel nog wel een nuttige functie heeft. Is het voor de corporate governance structuur van Brunel niet beter om het te elimineren? De raad van commissarissen gaat zich hierover beraden.