Draka heeft twee werkmaatschappijen: Cableteq (laagspannings- en speciaalkabel) en Comteq (communicatiekabel van glas en van koper) waarin Alcatel met 49,9 procent partner is. Cableteq behaalde een positief bedrijfsresultaat. Ook Comteq maakte aanvankelijk winst, maar dit sloeg halverwege het jaar om in een groot verlies door het aangaan van een joint venture met verliesgevende onderdelen van Alcatel. Er werd bovendien voor 25 miljoen euro aan kosten gemaakt voor herstructurering. Deze kosten gaan voor de baat uit. Men schat het positieve effect van de joint venture en de herstructurering voor 2005 op 40 miljoen euro.
Maar de kabelmarkt leeft niet op, de marges krimpen nog wat verder en voor 2005 is niet meer te verwachten dan een kleine winstgevendheid. De onderneming zelf wil nog geen voorspelling doen over het nettoresultaat.
De corporate governance laat nog steeds te wensen over. Draka heeft twee grote aandeelhouders. Flint Holding, de investeringsmaatschappij van de familie Fentener van Vlissingen, bezit 46 procent en ING heeft 26,75 procent van de gewone aandelen. In de raad van commissarissen was ING met één commissaris vertegenwoordigd en Flint met twee. De voorzitter is de algemeen directeur van Flint. Dit is in strijd met de code-Tabaksblat. Deze schrijft voor dat, met mogelijk één uitzondering, alle commissarissen onafhankelijk dienen te zijn van aandelenbelangen in de onderneming.
ING heeft zonder veel ophef haar commissaris teruggetrokken. Het bezwaar van niet-onafhankelijk toezicht treft nu dus alleen nog Flint. Deze grootaandeelhouder wil geen gevolg geven aan de bepaling van onafhankelijkheid en stelde voor om Annemiek Fentener van Vlissingen weer te benoemen tot commissaris. De VEB heeft tegengestemd, overigens in het besef dat Flint vanaf de oprichting negentien jaar geleden, ook in moeilijke tijden, een stabiele en ondernemende betrokkenheid bij de onderneming heeft getoond. Deze kwaliteit van ‘oud geld’ zal waarschijnlijk ook in de toekomst voor de onderneming van belang blijven.
Maar, zoals in 2004 is gebleken, bij Draka nemen de meerderheidsaandeelhouders de belangrijke beslissingen. Zij leggen die pas later voor aan de aandeelhoudersvergadering en geven er dan slechts selectief informatie bij. Van een ‘afhankelijke’ commissaris is niet te verwachten dat deze er veel aan zal doen om te zorgen dat de minderheidsaandeelhouders voortaan meer op voet van gelijkheid worden behandeld.
Bovendien moeten de minderheidsaandeelhouders kunnen vertrouwen op onafhankelijk toezicht als er belangentegenstellingen ontstaan tussen de meerderheidsaandeelhouders en de overige aandeelhouders. Het is niet meer denkbeeldig dat de Europese overnamerichtlijn een aandeelhouder met een belang van 30 procent zal gaan dwingen tot een bod op alle aandelen. Dan is vanzelfsprekend onafhankelijk toezicht op de geboden overnameprijs een ‘must’.
De corporate governance laat nog steeds te wensen over. Draka heeft twee grote aandeelhouders. Flint Holding, de investeringsmaatschappij van de familie Fentener van Vlissingen, bezit 46 procent en ING heeft 26,75 procent van de gewone aandelen. In de raad van commissarissen was ING met één commissaris vertegenwoordigd en Flint met twee. De voorzitter is de algemeen directeur van Flint. Dit is in strijd met de code-Tabaksblat. Deze schrijft voor dat, met mogelijk één uitzondering, alle commissarissen onafhankelijk dienen te zijn van aandelenbelangen in de onderneming.
ING heeft zonder veel ophef haar commissaris teruggetrokken. Het bezwaar van niet-onafhankelijk toezicht treft nu dus alleen nog Flint. Deze grootaandeelhouder wil geen gevolg geven aan de bepaling van onafhankelijkheid en stelde voor om Annemiek Fentener van Vlissingen weer te benoemen tot commissaris. De VEB heeft tegengestemd, overigens in het besef dat Flint vanaf de oprichting negentien jaar geleden, ook in moeilijke tijden, een stabiele en ondernemende betrokkenheid bij de onderneming heeft getoond. Deze kwaliteit van ‘oud geld’ zal waarschijnlijk ook in de toekomst voor de onderneming van belang blijven.
Maar, zoals in 2004 is gebleken, bij Draka nemen de meerderheidsaandeelhouders de belangrijke beslissingen. Zij leggen die pas later voor aan de aandeelhoudersvergadering en geven er dan slechts selectief informatie bij. Van een ‘afhankelijke’ commissaris is niet te verwachten dat deze er veel aan zal doen om te zorgen dat de minderheidsaandeelhouders voortaan meer op voet van gelijkheid worden behandeld.
Bovendien moeten de minderheidsaandeelhouders kunnen vertrouwen op onafhankelijk toezicht als er belangentegenstellingen ontstaan tussen de meerderheidsaandeelhouders en de overige aandeelhouders. Het is niet meer denkbeeldig dat de Europese overnamerichtlijn een aandeelhouder met een belang van 30 procent zal gaan dwingen tot een bod op alle aandelen. Dan is vanzelfsprekend onafhankelijk toezicht op de geboden overnameprijs een ‘must’.