De Ondernemingskamer (OK) haalde op de ochtend van de vergadering een streep door het afscheidscadeau dat scheidend bestuursvoorzitter Peter Elverding voor zijn loyale aandeelhouders in petto had. De vergadering mocht van de OK niet stemmen over het loyaliteitsdividendplan, waarbij loyale aandeelhouders een bonusdividend zouden krijgen als zij zich registreren bij DSM. Hoewel Elverding teleurgesteld reageerde, verklaarde hij dat het loyaliteitsplan van tafel is en dat DSM niet in hoger beroep gaat.
Slechts 31 miljoen aandelen (17%) waren door 4.500 aandeelhouders geregistreerd voor het loyaliteitsdividend. Daarvan is het merendeel in handen van een handjevol, voornamelijk Nederlandse institutionele beleggers. Naar schatting zijn vier tot vijf miljoen aandelen door de overige beleggers geregistreerd. Daarmee heeft DSM nauwelijks nieuwe grote beleggers opgespoord en zijn het voornamelijk kleine beleggers geweest die het aandeel hebben laten registreren.
DSM gaat nu op zoek naar alternatieven om het contact met aandeelhouders te intensiveren. Saillant detail daarbij is dat Elverding nu aangaf dat hij "alle aandeelhouders evenveel waard" vindt. Nu dus wel, maar een halve dag eerder dacht hij daar toch heel anders over. Meent hij deze uitspraak? Nee! Naast gewone aandeelhouders kent DSM namelijk ook houders van cumulatieve preferente aandelen (cumprefs). Het stemrecht van een cumpref is gelijk aan dat van een gewoon aandeel, maar de cumprefhouder heeft daar veel minder voor betaald. De cumprefs zijn in 1996 uitgegeven tegen 70 gulden, terwijl het gewone aandeel destijds 152 gulden noteerde. De cumprefhouder kreeg met een korting van 82 gulden evenveel stemrecht als een gewone aandeelhouder. Hoewel de cumprefs voor de introductie van de code-Tabaksblat werden uitgegeven, had DSM de mogelijkheid om deze ongelijkheid begin 2006 te repareren toen een nieuw dividendpercentage werd overeengekomen. DSM verzuimde dit.
Hoewel DSM een aandeleninkoopprogramma heeft lopen, is zij niet van plan om deze prefs in te kopen. Volgens Elverding is dit ook niet nodig. Hij vindt de cumprefs zelfs zeer plezierig: "Het is een goed element tegen toevallige meerderheid in de aandeelhoudersvergadering." Daarmee doelde hij op de mogelijkheid dat een of enkele aandeelhouders de aandeelhoudersvergadering kunnen domineren en tegen de bestuursvoorstellen zouden kunnen stemmen. Elverding erkent daarmee dat de cumprefs in feite een beschermingsconstructie vormen. De beschermers en vrienden van DSM zijn ABN Amro, Delta Lloyd en Rabobank. De afgelopen jaren maakten zij in de aandeelhouders-vergadering met circa de helft van de stemmen de dienst uit.
2006 was het eerste jaar van Vision 2010. Dit strategisch plan loopt tot en met 2010 en is gericht op waardecreatie. Het Pharmacluster creëert geen aandeelhouderswaarde volgens Elverding. Dit komt vooral door het bedrijfsonderdeel DSM Anti-Infectives. In het tweede kwartaal komt DSM met de uitkomsten van het onderzoek naar de strategische opties voor dit bedrijfsonderdeel, aangezien de resultaatontwikkeling keer op keer tegenvalt. DSM Agro is inmiddels afgesplitst van de andere bedrijfsactiviteiten, zodat verkoop mogelijk is. Echter, onduidelijk is wanneer dit gaat gebeuren. Verder staat Nutrition voor de uitdaging om de lucratieve contracten te verlengen, die zij van Roche kreeg bij de overname van de vitamineactiviteiten. Gezien de toegenomen concurrentie verwacht DSM dat nieuwe contracten minder lucratief zullen zijn.
DSM gaat nu op zoek naar alternatieven om het contact met aandeelhouders te intensiveren. Saillant detail daarbij is dat Elverding nu aangaf dat hij "alle aandeelhouders evenveel waard" vindt. Nu dus wel, maar een halve dag eerder dacht hij daar toch heel anders over. Meent hij deze uitspraak? Nee! Naast gewone aandeelhouders kent DSM namelijk ook houders van cumulatieve preferente aandelen (cumprefs). Het stemrecht van een cumpref is gelijk aan dat van een gewoon aandeel, maar de cumprefhouder heeft daar veel minder voor betaald. De cumprefs zijn in 1996 uitgegeven tegen 70 gulden, terwijl het gewone aandeel destijds 152 gulden noteerde. De cumprefhouder kreeg met een korting van 82 gulden evenveel stemrecht als een gewone aandeelhouder. Hoewel de cumprefs voor de introductie van de code-Tabaksblat werden uitgegeven, had DSM de mogelijkheid om deze ongelijkheid begin 2006 te repareren toen een nieuw dividendpercentage werd overeengekomen. DSM verzuimde dit.
Hoewel DSM een aandeleninkoopprogramma heeft lopen, is zij niet van plan om deze prefs in te kopen. Volgens Elverding is dit ook niet nodig. Hij vindt de cumprefs zelfs zeer plezierig: "Het is een goed element tegen toevallige meerderheid in de aandeelhoudersvergadering." Daarmee doelde hij op de mogelijkheid dat een of enkele aandeelhouders de aandeelhoudersvergadering kunnen domineren en tegen de bestuursvoorstellen zouden kunnen stemmen. Elverding erkent daarmee dat de cumprefs in feite een beschermingsconstructie vormen. De beschermers en vrienden van DSM zijn ABN Amro, Delta Lloyd en Rabobank. De afgelopen jaren maakten zij in de aandeelhouders-vergadering met circa de helft van de stemmen de dienst uit.
2006 was het eerste jaar van Vision 2010. Dit strategisch plan loopt tot en met 2010 en is gericht op waardecreatie. Het Pharmacluster creëert geen aandeelhouderswaarde volgens Elverding. Dit komt vooral door het bedrijfsonderdeel DSM Anti-Infectives. In het tweede kwartaal komt DSM met de uitkomsten van het onderzoek naar de strategische opties voor dit bedrijfsonderdeel, aangezien de resultaatontwikkeling keer op keer tegenvalt. DSM Agro is inmiddels afgesplitst van de andere bedrijfsactiviteiten, zodat verkoop mogelijk is. Echter, onduidelijk is wanneer dit gaat gebeuren. Verder staat Nutrition voor de uitdaging om de lucratieve contracten te verlengen, die zij van Roche kreeg bij de overname van de vitamineactiviteiten. Gezien de toegenomen concurrentie verwacht DSM dat nieuwe contracten minder lucratief zullen zijn.