Op de jaarvergadering van Wessanen kwamen aandeelhouders woorden te kort om hun ongenoegen over de gang van zaken bij deze onderneming te uiten. En niet ten onrechte. Wessanen heeft in 2001 wederom de uitgesproken verwachtingen niet kunnen waarmaken. De omzet groeide marginaal en daalde zelfs met 0,5 procent wanneer de acquisities niet worden meegerekend. De nettowinst steeg weliswaar van €98 naar €239 miljoen, maar dit werd grotendeels veroorzaakt door de inkomsten van de desinvesteringen van de Amerikaanse zuivelactiviteiten en de Thaise producent van kipproducten.
De winst uit gewone bedrijfsuitoefening vớớr afschrijving goodwill bedraagt € 78 miljoen en komt daarmee aanmerkelijk lager uit dan de over 2000 behaalde € 98,2 miljoen. De nettowinst per aandeel daalde met 19 procent tot € 0,94. Deze cijfers vormen een schril contrast met de in 2000 uitgesproken financiële doelstellingen voor vijf jaar. De winst per aandeel zou jaarlijks minimaal tien procent groeien terwijl werd uitgegaan van een jaarlijkse autonome omzetgroei van gemiddeld vijf tot tien procent. Voor volgend jaar wordt zelfs een daling van de winst per aandeel verwacht. Aandeelhouders moeten wederom geduld opbrengen, want voorlopig komt liggen koers en winst per aandeel nog ver onder het niveau van voor de mislukte fusie met Wessanen in 1993. De nieuwe “welness”-strategie waarbij de focus is verschoven van zuivel naar gezondheidsproducten heeft dit tij niet kunnen keren.
Ook andere doelstellingen werden in 2001 niet waargemaakt. Openheid en volledigheid staan volgens Wessanen voorop in de communicatie met financiële markten, maar pas vanaf 2003 zal Wessanen kwartaalcijfers publiceren. Verder heeft Wessanen op het gebied van corporate governance nog een slag te slaan. Wessanen heeft certificaten van aandelen, waardoor het stemrecht berust bij de Stichting Administratiekantoor die onder invloed staat van het bestuur van de onderneming. Voorts heeft Wessanen de mogelijkheid beschermingspreferente aandelen uit te geven en hanteert zij vrijwillig het structuurregime waarmee aandeelhouders geen wezenlijke invloed hebben op benoemingen van bestuurders en commissarissen.
De deelname van Wessanen aan de Stichting Communicatiekanaal Aandeelhouders, dat beoogt de invloed van aandeelhouders op de besluitvorming te vergroten, is tegen deze achtergrond slechts een gebaar voor de bühne. Van de Stichting Administratiekantoor kan ook niet veel verwacht worden. Voorzitter van deze Stichting is de heer Alberdingk Thijm. Hij heeft in meerdere Administratiekantoren zitting, waaronder de Stichting Rodamco North America die onlangs van de Ondernemingskamer het etiket wanbeleid kreeg opgelegd. Aangesproken op de taak van het AK om de belangen van aandeelhouders te behartigen werd eens te meer duidelijk dat het bestuur van Wessanen van het AK weinig te vrezen heeft. Tot grote verbazing van certificaathouders gaf Alberdingk Thijm aan weinig waarde te hechten aan het belangrijke recht van aandeelhouders om de decharge van het bestuur voor het gevoerde beleid te weigeren indien zij het niet eens zijn met dat beleid.
De VEB heeft vooral principiële bezwaren tegen de diverse beschermingsconstructies, maar daarnaast vormt het slechte track record van Wessanen een reden om de beschermingswallen op korte termijn te ontmantelen. Campina, houder van 10 procent van de uitstaande certificaten, deed op dit punt ook nog een duit in het zakje. Zij riep het bestuur op om bij de publicatie van de halfjaarcijfers op 28 augustus een vergadering te houden en daarin voorstellen te doen tot het opheffen van de certificering. Wessanen wilde echter geen concrete toezegging doen. Onder druk van de aanwezige certificaathouders, die bij een peiling aangaven unaniem voorstander te zijn voor afschaffing van de certificering, beloofde Wessanen hierover later te berichten. Een termijn werd niet gegeven. Ook wat betreft de nagestreefde volledigheid van informatie haalt Wessanen haar eigen doelstellingen niet.
Ook andere doelstellingen werden in 2001 niet waargemaakt. Openheid en volledigheid staan volgens Wessanen voorop in de communicatie met financiële markten, maar pas vanaf 2003 zal Wessanen kwartaalcijfers publiceren. Verder heeft Wessanen op het gebied van corporate governance nog een slag te slaan. Wessanen heeft certificaten van aandelen, waardoor het stemrecht berust bij de Stichting Administratiekantoor die onder invloed staat van het bestuur van de onderneming. Voorts heeft Wessanen de mogelijkheid beschermingspreferente aandelen uit te geven en hanteert zij vrijwillig het structuurregime waarmee aandeelhouders geen wezenlijke invloed hebben op benoemingen van bestuurders en commissarissen.
De deelname van Wessanen aan de Stichting Communicatiekanaal Aandeelhouders, dat beoogt de invloed van aandeelhouders op de besluitvorming te vergroten, is tegen deze achtergrond slechts een gebaar voor de bühne. Van de Stichting Administratiekantoor kan ook niet veel verwacht worden. Voorzitter van deze Stichting is de heer Alberdingk Thijm. Hij heeft in meerdere Administratiekantoren zitting, waaronder de Stichting Rodamco North America die onlangs van de Ondernemingskamer het etiket wanbeleid kreeg opgelegd. Aangesproken op de taak van het AK om de belangen van aandeelhouders te behartigen werd eens te meer duidelijk dat het bestuur van Wessanen van het AK weinig te vrezen heeft. Tot grote verbazing van certificaathouders gaf Alberdingk Thijm aan weinig waarde te hechten aan het belangrijke recht van aandeelhouders om de decharge van het bestuur voor het gevoerde beleid te weigeren indien zij het niet eens zijn met dat beleid.
De VEB heeft vooral principiële bezwaren tegen de diverse beschermingsconstructies, maar daarnaast vormt het slechte track record van Wessanen een reden om de beschermingswallen op korte termijn te ontmantelen. Campina, houder van 10 procent van de uitstaande certificaten, deed op dit punt ook nog een duit in het zakje. Zij riep het bestuur op om bij de publicatie van de halfjaarcijfers op 28 augustus een vergadering te houden en daarin voorstellen te doen tot het opheffen van de certificering. Wessanen wilde echter geen concrete toezegging doen. Onder druk van de aanwezige certificaathouders, die bij een peiling aangaven unaniem voorstander te zijn voor afschaffing van de certificering, beloofde Wessanen hierover later te berichten. Een termijn werd niet gegeven. Ook wat betreft de nagestreefde volledigheid van informatie haalt Wessanen haar eigen doelstellingen niet.