De ochtend van de vergadering bij Van Lanschot werd een persbericht uitgegeven over de vooruitzichten voor 2008. De onzekerheden op de financiële markten over het jaar 2008 zijn van een dusdanig karakter dat er niet met zekerheid kan worden gezegd dat in 2008 een even goed resultaat zal worden bereikt als in het jaar 2007, toen Van Lanschot het uitzonderlijk goed deed.
De bank heeft de ambitie in de Benelux de beste en de grootste onder de kleinere te zijn en richt zich vooral op vermogensbeheer en dienstverlening voor familiebedrijven en hun eigenaars. Daarom valt gerust te zeggen dat Van Lanschot niet uit is op het binnenhalen van hoge rendementen – met het eventuele risico van evenzeer hoge verliezen – op de steeds meer toevertrouwde gelden, maar eerder op risicobeheersing en spreiding.
Van de uitstaande leningen is bijna de helft hypotheken, gedeeltelijk omgezet in securitisaties onder eigen beheer. Daar zijn geen subprimes bij en het risico van waardedaling van het onderliggende onroerend goed is zeker geen reden tot het treffen van extra voorzieningen. Volgens de bank nemen haar klanten voornamelijk een hypotheeklening om fiscale redenen en niet omdat ze zich zonder een banklening geen nette bewoning zouden kunnen verschaffen. Bestuursvoorzitter Floris Deckers drukte zich treffend kies uit toen hij zei dat de enige reden waarom zijn cliënten soms extra leningen vragen meestal is dat ze vanwege de huiselijke omstandigheden ineens twee in plaats van één huis moeten onderhouden.
Vorig jaar incorporeerde Van Lanschot de zaken- en beleggingsbank Kempen & Co. Dat bleek een goede zet in twee opzichten. Kempen zelf deed het goed over de hele linie en de synergievoordelen beginnen duidelijk zichtbaar te worden. Het vereist wel een majeure operatie gedurende meer dan drie jaar van vernieuwing en afstemming van de it-systemen van beide banken. Daarmee moeten ook ‘ongevallen’ zoals afgelopen jaar bij de Société Generale worden vermeden. Dat neemt zijn tijd en kost veel.
Het binnenhouden en aannemen van gekwalificeerd personeel gaat ook niet vanzelf. De personeelskosten namen met 18 procent toe. Maar het is wel de ruggegraat van het succes van Van Lanschot. De meeste cliënten hebben rekeningen bij meerdere banken en ook bij Van Lanschot, maar omdat ze niet telkens met andere accountmanagers te maken willen hebben, gaan ze steeds meer financiële zaken via dezelfde accountmanager regelen.
Over het beloningsbeleid voor het bestuur gaf scheidend president-commissaris, oud-minister van Sociale Zaken Bert de Vries een goed doortimmerd en gedetailleerd college. De beloningen die wel omhoog gaan, zijn zeker niet exceptioneel, ook in vergelijking met de peer group van zo’n twintig financiële dienstverleners. Toch onthield de VEB zich van de goedkeuring omdat er niet alleen een niet nader gespecificeerd criterium, maar ook een discretionaire extra bonus in verwerkt zit. De Vries zal opgevolgd worden door Tom de Swaan, oud-directeur van ABN Amro en De Nederlandsche Bank. Het is nu maar afwachten of hij niet met de bevoegdheid aan de haal gaat om de bestuursbeloningen alsnog boven de vaste beloningen uit te tillen.
Ten slotte moet nog de certificering van Van Lanschot vermeld worden. De bank heeft meerdere grootaandeelhouders, zoals de familiestichting Van Lanschot ( La Dou du Midi), het ABP, Delta Lloyd, en de directie van Kempen. De grootste aandeelhouder is de Friesland Bank, waarvan de vertegenwoordiger in de raad van commissarissen, Bierma, wel aftreedt maar voorlopig niet wordt opgevolgd. De bestuurders van het administratiekantoor deden zoals gebruikelijk in de vergadering hun mond niet open en volgden het bestuur op alle punten. Maar het administratiekantoor zou misschien ooit wel eens dienst kunnen doen als tegenwicht tegen die grote aandelenbelangen, zeker daar de free float van het aandeel maar zeer mager blijft.
Van de uitstaande leningen is bijna de helft hypotheken, gedeeltelijk omgezet in securitisaties onder eigen beheer. Daar zijn geen subprimes bij en het risico van waardedaling van het onderliggende onroerend goed is zeker geen reden tot het treffen van extra voorzieningen. Volgens de bank nemen haar klanten voornamelijk een hypotheeklening om fiscale redenen en niet omdat ze zich zonder een banklening geen nette bewoning zouden kunnen verschaffen. Bestuursvoorzitter Floris Deckers drukte zich treffend kies uit toen hij zei dat de enige reden waarom zijn cliënten soms extra leningen vragen meestal is dat ze vanwege de huiselijke omstandigheden ineens twee in plaats van één huis moeten onderhouden.
Vorig jaar incorporeerde Van Lanschot de zaken- en beleggingsbank Kempen & Co. Dat bleek een goede zet in twee opzichten. Kempen zelf deed het goed over de hele linie en de synergievoordelen beginnen duidelijk zichtbaar te worden. Het vereist wel een majeure operatie gedurende meer dan drie jaar van vernieuwing en afstemming van de it-systemen van beide banken. Daarmee moeten ook ‘ongevallen’ zoals afgelopen jaar bij de Société Generale worden vermeden. Dat neemt zijn tijd en kost veel.
Het binnenhouden en aannemen van gekwalificeerd personeel gaat ook niet vanzelf. De personeelskosten namen met 18 procent toe. Maar het is wel de ruggegraat van het succes van Van Lanschot. De meeste cliënten hebben rekeningen bij meerdere banken en ook bij Van Lanschot, maar omdat ze niet telkens met andere accountmanagers te maken willen hebben, gaan ze steeds meer financiële zaken via dezelfde accountmanager regelen.
Over het beloningsbeleid voor het bestuur gaf scheidend president-commissaris, oud-minister van Sociale Zaken Bert de Vries een goed doortimmerd en gedetailleerd college. De beloningen die wel omhoog gaan, zijn zeker niet exceptioneel, ook in vergelijking met de peer group van zo’n twintig financiële dienstverleners. Toch onthield de VEB zich van de goedkeuring omdat er niet alleen een niet nader gespecificeerd criterium, maar ook een discretionaire extra bonus in verwerkt zit. De Vries zal opgevolgd worden door Tom de Swaan, oud-directeur van ABN Amro en De Nederlandsche Bank. Het is nu maar afwachten of hij niet met de bevoegdheid aan de haal gaat om de bestuursbeloningen alsnog boven de vaste beloningen uit te tillen.
Ten slotte moet nog de certificering van Van Lanschot vermeld worden. De bank heeft meerdere grootaandeelhouders, zoals de familiestichting Van Lanschot ( La Dou du Midi), het ABP, Delta Lloyd, en de directie van Kempen. De grootste aandeelhouder is de Friesland Bank, waarvan de vertegenwoordiger in de raad van commissarissen, Bierma, wel aftreedt maar voorlopig niet wordt opgevolgd. De bestuurders van het administratiekantoor deden zoals gebruikelijk in de vergadering hun mond niet open en volgden het bestuur op alle punten. Maar het administratiekantoor zou misschien ooit wel eens dienst kunnen doen als tegenwicht tegen die grote aandelenbelangen, zeker daar de free float van het aandeel maar zeer mager blijft.