Afgelopen jaar presteerde Van der Moolen weer slechter dan het jaar daarvoor. Hoewel het vierde kwartaal een lichte verbetering liet zien, is de jarenlange glijvlucht nog altijd niet ten einde. Met de overname van Curvalue schijnt er echter weer licht aan het eind van de tunnel. De 97 aanwezige aandeelhouders reageerden daarom tijdens de jaarvergadering enthousiast op de overname van Curvalue.
Van der Moolen (VDM) wordt weer actief in de opties, terwijl het juist vorig jaar afscheid van de optiehandel had genomen. Bovendien krijgt VDM het net gestarte onlineTrader.com in handen, een ‘low-cost broker’ voor professionele partijen. In aanloop op de eventuele mogelijkheid om buiten de beurs om orders tegen elkaar af te wikkelen, wil VDM beschikken over een constante orderstroom, zodat het straks niet opnieuw buitenspel komt te staan. Verder zal Fred Böttcher op 1 mei plaatsmaken als bestuursvoorzitter voor Richard den Drijver, waardoor de topman van Curvalue meteen de touwtjes in handen krijgt.
Van der Moolen heeft hiermee na jaren onderzoek eindelijk een strategische keuze gemaakt om haar Europese activiteiten uit te breiden. Nog altijd is 80 procent van de omzet afhankelijk van de handel op de beurs van New York (NYSE). De NYSE heeft een geheel nieuw hybride handelssysteem ontwikkeld waarbij de rol van specialisten als VDM beperkter wordt. Voor VDM is dit een enorme uitdaging en tegelijkertijd een bedreiging van haar comfortabele marktpositie op de NYSE. Al geruime tijd test VDM met het nieuwe systeem en de resultaten zijn nog altijd geruststellend volgens de directie. Begin 2007 zal het nieuwe handelssysteem van start gaan en dan moet blijken of VDM ook in het hybride systeem geld kan verdienen als specialist.
Maar VDM heeft nog altijd problemen met haar controlesystemen. Volgens Amerikaanse maatstaven moest VDM een ‘material weakness’ rapporteren. Twee jaar na de recordschikking in 2004 met de Amerikaanse toezichthouder van 57 miljoen dollar, heeft VDM haar systemen nog steeds niet op orde. Böttcher lichtte de problemen uitgebreid toe en probeerde de aanwezige aandeelhouders ervan te overtuigen dat het slechts incidenten betroffen. Niettemin wilde de accountant PwC zelfs niet meer meebieden naar de nieuwe controleopdracht, mede vanwege het hoge risico. De nieuwe topman Den Drijver, die door de overname ook grootaandeelhouder is geworden, zou gezien zijn achtergrond als riskmanager de juiste man zijn om VDM eindelijk onder controle te krijgen.
De aandeelhoudersvergadering leverde ook nog iets opmerkelijks op. Mede door de opmerkingen van de VEB in de vergadering van vorig jaar, publiceerde VDM in haar jaarverslag in hoeverre de doelstellingen voor de bonus waren gehaald. Daaruit bleek dat de top de rendementsdoelstelling over 2005 had gehaald, terwijl het rendement op het eigen vermogen was gedaald van 5,6 naar 3,9 procent. Navraag leerde dat VDM zich ten doel had gesteld om in 2005 een lager rendement te halen en een lagere omzet. Een merkwaardige situatie. President-commissaris Van den Brink weigerde beleggers gerust te stellen op de vraag of deze omgekeerde wereld ook voor 2006 zal gelden. Dit doet ondanks de positieve berichten rond de overname het ergste vermoeden.
Van der Moolen heeft hiermee na jaren onderzoek eindelijk een strategische keuze gemaakt om haar Europese activiteiten uit te breiden. Nog altijd is 80 procent van de omzet afhankelijk van de handel op de beurs van New York (NYSE). De NYSE heeft een geheel nieuw hybride handelssysteem ontwikkeld waarbij de rol van specialisten als VDM beperkter wordt. Voor VDM is dit een enorme uitdaging en tegelijkertijd een bedreiging van haar comfortabele marktpositie op de NYSE. Al geruime tijd test VDM met het nieuwe systeem en de resultaten zijn nog altijd geruststellend volgens de directie. Begin 2007 zal het nieuwe handelssysteem van start gaan en dan moet blijken of VDM ook in het hybride systeem geld kan verdienen als specialist.
Maar VDM heeft nog altijd problemen met haar controlesystemen. Volgens Amerikaanse maatstaven moest VDM een ‘material weakness’ rapporteren. Twee jaar na de recordschikking in 2004 met de Amerikaanse toezichthouder van 57 miljoen dollar, heeft VDM haar systemen nog steeds niet op orde. Böttcher lichtte de problemen uitgebreid toe en probeerde de aanwezige aandeelhouders ervan te overtuigen dat het slechts incidenten betroffen. Niettemin wilde de accountant PwC zelfs niet meer meebieden naar de nieuwe controleopdracht, mede vanwege het hoge risico. De nieuwe topman Den Drijver, die door de overname ook grootaandeelhouder is geworden, zou gezien zijn achtergrond als riskmanager de juiste man zijn om VDM eindelijk onder controle te krijgen.
De aandeelhoudersvergadering leverde ook nog iets opmerkelijks op. Mede door de opmerkingen van de VEB in de vergadering van vorig jaar, publiceerde VDM in haar jaarverslag in hoeverre de doelstellingen voor de bonus waren gehaald. Daaruit bleek dat de top de rendementsdoelstelling over 2005 had gehaald, terwijl het rendement op het eigen vermogen was gedaald van 5,6 naar 3,9 procent. Navraag leerde dat VDM zich ten doel had gesteld om in 2005 een lager rendement te halen en een lagere omzet. Een merkwaardige situatie. President-commissaris Van den Brink weigerde beleggers gerust te stellen op de vraag of deze omgekeerde wereld ook voor 2006 zal gelden. Dit doet ondanks de positieve berichten rond de overname het ergste vermoeden.