De VEB heeft de Ondernemingskamer om een onderzoek naar wanbeleid bij Fortis gevraagd. Op 31 oktober vond de mondelinge behandeling plaats. Fortis speelde de vermoorde onschuld.
Na de overname van ABN Amro raakte Fortis in de problemen en ging ruim 58 miljard euro aan beurswaarde verloren. Het sluitstuk was de grote uitverkoop die in het weekend van 4 en 5 oktober 2008 plaatsvond. De hele gang van zaken kenmerkte zich door een grote ondoorzichtigheid van de zijde van Fortis. Informatie die wel verstrekt werd, bleek achteraf vaak onjuist. Ook nu is niet duidelijk wat nog aan vermogen resteert voor de Fortis-aandeelhouders.
Voor de VEB reden om de Ondernemingskamer (OK) op 13 oktober 2008 te vragen een onderzoek in te stellen naar het beleid en de gang van zaken bij Fortis vanaf mei 2007 tot nu. Daarbij heeft de VEB de OK gevraagd de nodige voorzieningen te treffen die ervoor moeten zorgen dat de aandeelhouders zo spoedig mogelijk geïnformeerd worden: de uitgifte van een informatiememorandum en het bijeenroepen van een aandeelhoudersvergadering, voorafgegaan door een goede en volledige aandeelhouderscirculaire. Verder heeft de VEB gevraagd om de benoeming van een ‘supercommissaris’, die de belangen van de minderheidsaandeelhouders in het oog moet gaan houden. Op 31 oktober vond de mondelinge behandeling van dit verzoek plaats.
Stof voor mooi pleidooi
De maandag daarvoor had Fortis zijn verweerschrift ingediend en dat gaf voldoende stof voor een mooi pleidooi door de advocaten van de VEB, Jerry Hoff en Frank Peeters. Volgens Fortis is alles te wijten aan de kredietcrisis. Maar waarom andere financiële instellingen daar zoveel minder onder geleden hebben, maakt Fortis niet duidelijk. Uit het verweerschrift en de producties daarbij werd wel duidelijk dat het bestuur het roer volledig uit handen gegeven heeft en volkomen klem zit in de dwangmiddelen en dreigementen van de Nederlandse staat. Kortom, uit de stukken van Fortis komt het beeld naar voren van een bestuur dat niet meer bestuurt! Het schoolvoorbeeld van reden voor twijfel aan een juist beleid, zo hebben de advocaten van de VEB nog eens uitgebreid uiteengezet.
Ook Euroshareholders had een verweerschrift ingediend, waarin zij zich inhoudelijk volledig aan de zijde van de VEB schaart. Nadat de advocaten van de VEB hun verhaal hadden gedaan, kreeg Euroshareholders de gelegenheid haar verhaal nog eens toe te lichten. Ook in haar pleidooi sloot Euroshareholders zich bij de VEB aan.
Eindelijk vergaderen
Tijdens de eerste pleidooien kwam de aankondiging van Fortis dat er aandeelhoudersvergaderingen, waar de VEB al maanden om vraagt, zijn gepland op 1 en 2 december aanstaande. De agenda is nog niet bekend, maar de VEB gaat ervan uit dat de aandeelhouders nu eindelijk de gelegenheid krijgen om het bestuur ter verantwoording te roepen voor de gebeurtenissen van de afgelopen tijd.
Volgens Fortis zou echter niet het bestuur ter verantwoording geroepen moeten worden, maar de Nederlandse staat. En voor de rest waren de problemen te wijten aan de kredietcrisis. Dat bleek al uit het verweerschrift, maar werd nog eens benadrukt in het pleidooi. Ook Deutsche Bank krijgt ervan langs van Fortis, want die zou misbruik gemaakt hebben van de situatie rondom de gedwongen verkoop van HBU eind juni. Ieders schuld dus, behalve van Fortis zelf.
Fortis benadrukte verder dat de aandeelhoudersvergadering de plaats is waar het bestuur verantwoording moet afleggen, zodat daarnaast een enquête overbodig is. Aardig gevonden, maar die vlieger gaat natuurlijk niet op met zulke duidelijke aanwijzingen dat er sprake is van wanbeleid. Verder begreep Fortis niet waarom de transacties de goedkeuring van aandeelhouders hadden moeten hebben. Zoveel was er toch niet verkocht? Fortis sloot zijn pleidooi af met een aantal juridische spitsvondigheden zoals die eigenlijk alleen van een advocatenkantoor als De Brauw kunnen komen. Allemaal argumenten die weinig hout snijden. Weinig nieuws onder de zon dus.
Verschijning van de staat
De Nederlandse staat voelde kennelijk nattigheid na het lezen van het verweerschrift van Fortis. Reden voor de staat om in de procedure te verschijnen en ook zijn zegje te doen. De staat sprak alleen over de periode vanaf 28 september tot 3 oktober. Alles wat daarvoor en daarna speelde, was immers voor dan wel na zijn tijd. De vertegenwoordiger van de staat ontkende vooral dat er sprake was geweest van enige dwang op Fortis. Ondanks dat Morgan Stanley het verkochte deel op 22 of zelfs 32 miljard euro waardeerde was 16,8 miljard euro volgens de staat een heel mooie prijs.
Hij benadrukte verder dat de staat hier niet terechtstond en dat de enige plaats om verantwoording af te leggen het parlement is. Dat klinkt heel mooi, maar gaat voorbij aan het feit dat de staat in deze zaak als private partij een buitenkansje rook en Fortis Nederland en ABN Amro voor een bodemprijs gekocht heeft. Goed voor de belastingbetaler wellicht, maar de lasten komen wel heel eenzijdig bij de aandeelhouder terecht!
Voor de VEB reden om de Ondernemingskamer (OK) op 13 oktober 2008 te vragen een onderzoek in te stellen naar het beleid en de gang van zaken bij Fortis vanaf mei 2007 tot nu. Daarbij heeft de VEB de OK gevraagd de nodige voorzieningen te treffen die ervoor moeten zorgen dat de aandeelhouders zo spoedig mogelijk geïnformeerd worden: de uitgifte van een informatiememorandum en het bijeenroepen van een aandeelhoudersvergadering, voorafgegaan door een goede en volledige aandeelhouderscirculaire. Verder heeft de VEB gevraagd om de benoeming van een ‘supercommissaris’, die de belangen van de minderheidsaandeelhouders in het oog moet gaan houden. Op 31 oktober vond de mondelinge behandeling van dit verzoek plaats.
Stof voor mooi pleidooi
De maandag daarvoor had Fortis zijn verweerschrift ingediend en dat gaf voldoende stof voor een mooi pleidooi door de advocaten van de VEB, Jerry Hoff en Frank Peeters. Volgens Fortis is alles te wijten aan de kredietcrisis. Maar waarom andere financiële instellingen daar zoveel minder onder geleden hebben, maakt Fortis niet duidelijk. Uit het verweerschrift en de producties daarbij werd wel duidelijk dat het bestuur het roer volledig uit handen gegeven heeft en volkomen klem zit in de dwangmiddelen en dreigementen van de Nederlandse staat. Kortom, uit de stukken van Fortis komt het beeld naar voren van een bestuur dat niet meer bestuurt! Het schoolvoorbeeld van reden voor twijfel aan een juist beleid, zo hebben de advocaten van de VEB nog eens uitgebreid uiteengezet.
Ook Euroshareholders had een verweerschrift ingediend, waarin zij zich inhoudelijk volledig aan de zijde van de VEB schaart. Nadat de advocaten van de VEB hun verhaal hadden gedaan, kreeg Euroshareholders de gelegenheid haar verhaal nog eens toe te lichten. Ook in haar pleidooi sloot Euroshareholders zich bij de VEB aan.
Eindelijk vergaderen
Tijdens de eerste pleidooien kwam de aankondiging van Fortis dat er aandeelhoudersvergaderingen, waar de VEB al maanden om vraagt, zijn gepland op 1 en 2 december aanstaande. De agenda is nog niet bekend, maar de VEB gaat ervan uit dat de aandeelhouders nu eindelijk de gelegenheid krijgen om het bestuur ter verantwoording te roepen voor de gebeurtenissen van de afgelopen tijd.
Volgens Fortis zou echter niet het bestuur ter verantwoording geroepen moeten worden, maar de Nederlandse staat. En voor de rest waren de problemen te wijten aan de kredietcrisis. Dat bleek al uit het verweerschrift, maar werd nog eens benadrukt in het pleidooi. Ook Deutsche Bank krijgt ervan langs van Fortis, want die zou misbruik gemaakt hebben van de situatie rondom de gedwongen verkoop van HBU eind juni. Ieders schuld dus, behalve van Fortis zelf.
Fortis benadrukte verder dat de aandeelhoudersvergadering de plaats is waar het bestuur verantwoording moet afleggen, zodat daarnaast een enquête overbodig is. Aardig gevonden, maar die vlieger gaat natuurlijk niet op met zulke duidelijke aanwijzingen dat er sprake is van wanbeleid. Verder begreep Fortis niet waarom de transacties de goedkeuring van aandeelhouders hadden moeten hebben. Zoveel was er toch niet verkocht? Fortis sloot zijn pleidooi af met een aantal juridische spitsvondigheden zoals die eigenlijk alleen van een advocatenkantoor als De Brauw kunnen komen. Allemaal argumenten die weinig hout snijden. Weinig nieuws onder de zon dus.
Verschijning van de staat
De Nederlandse staat voelde kennelijk nattigheid na het lezen van het verweerschrift van Fortis. Reden voor de staat om in de procedure te verschijnen en ook zijn zegje te doen. De staat sprak alleen over de periode vanaf 28 september tot 3 oktober. Alles wat daarvoor en daarna speelde, was immers voor dan wel na zijn tijd. De vertegenwoordiger van de staat ontkende vooral dat er sprake was geweest van enige dwang op Fortis. Ondanks dat Morgan Stanley het verkochte deel op 22 of zelfs 32 miljard euro waardeerde was 16,8 miljard euro volgens de staat een heel mooie prijs.
Hij benadrukte verder dat de staat hier niet terechtstond en dat de enige plaats om verantwoording af te leggen het parlement is. Dat klinkt heel mooi, maar gaat voorbij aan het feit dat de staat in deze zaak als private partij een buitenkansje rook en Fortis Nederland en ABN Amro voor een bodemprijs gekocht heeft. Goed voor de belastingbetaler wellicht, maar de lasten komen wel heel eenzijdig bij de aandeelhouder terecht!