Van een slechte reputatie van private equity was gisteren niets te merken. Tijdens de aandeelhoudersvergadering van Stork sprak topman Sjoerd Vollebregt vol bewondering over private equity investeerder Candover: “Candover heeft wel 33 investmentmanagers in dienst, stuk voor stuk ervaren dealmakers.” Een bijzondere uitspraak van een concern dat bekend staat vanwege de technische knowhow en wordt gedragen door ingenieurs, die doorgaans een hekel hebben aan gladde financiers.
Gisteren kwam alvast de benoeming van nieuwe commissarissen aan de orde, waarvan drie op voordracht van Candover. En daar verloor de voorzitter van de vergadering, presidentcommissaris Jan Kalff, de controle. De eerste kandidaat betrof een zekere meneer Ernst. Hij was volgens het bijgevoegde curriculum vitae in 1972 geboren en 32 jaar. Een typefoutje? Nee hoor, de snelle jongens van Candover hadden een cv ingestuurd dat meer dan drie jaar oud was. Bij de tweede kandidaat hetzelfde euvel. Geboren in 1959 en 45 jaar. Had Kalff de nieuwe kandidaten ontmoet? Jazeker, en ze hadden een positieve indruk achtergelaten. Wat hadden de drie kandidaten sinds 2004 gedaan? Kalff keek hulpeloos rond. Naar mede-commissarissen, naar de advocaten en adviseurs en naar de bestuurders van Stork. Na pijnlijke momenten van stilte schoot financieel bestuurder Maarten Schönfeld hem te hulp. Ze hadden hele goede deals gesloten voor Candover…. Daarna drukte Kalff de stemming door. De eerste twee benoemingen werden met 55 (Centaurus & Paulson) tegen 45 procent (Marel) aangenomen. Maar bij nummer drie (Wilson) werd het toch te gortig. Deze jongeman was geboren in 1976 (u begrijpt, hij was 28!) en had als laatste twee prestaties op zijn cv: de verkiezing in het universitaire atletiekteam (2001-2003) en een zomerstage in 2002. Op het cv stond de verkeerde werkgever en men was zelfs vergeten om te meldden dat hij thans aan Candover verbonden is. Nadat iedereen uitgelachen was, ging Kalff over tot stemming. Wat er met Stork zal gebeuren is onduidelijk. Als het aan Stork ligt grijpen de private equity-jongens de macht, maar grootaandeelhouder Marel ligt met 32 procent dwars. Stork heeft zich wel verzekerd van de steun van de Centrale Ondernemingsraad en de FNV die zich vierkant achter het bod schaarden. Zij voegden daar een dreigement aan toe: “Wie Stork wil gebruiken voor zijn eigen belangen, vindt ons op zijn weg!” En wat denken de COR en FNV van Candover? Denken ze dat Candover echt houdt van Stork of dat het hen te doen is om het rendement dat zij op de investering willen halen. In het biedingsbericht staat helder wat hun eerste actie zal zijn. Ze willen direct 700 miljoen euro uit Stork halen om (bijna) de helft van de aankoopsom terug te betalen. Voorzover er sprake is van liefde is dat liefde voor geld. Vereniging van Effectenbezitters