Dat grootaandeelhouders het bestuur van Batenburg beheer op de korrel nemen is niet nieuw. De matige prestaties van de verzameling installatie- en handelsbedrijven is hen al tijden een doorn in het oog.
De jaarlijkse vergadering van beleggers was voor hen het moment om een eigen commissaris door te drukken. Een concrete naam is nog niet bekend, maar dat deze verbindingsofficier tussen aandeelhouders en bestuur er komt lijkt haast wel zeker.
Zekerheid troef bij Batenburg beheer. Het bedrijf functioneert als holdingmaatschappij voor een (vroegcyclische) technische handelstak en een (laatcyclische) installatietak. Hierdoor moet het concern minder afhankelijk zijn van het economisch tij.
En dan is er de financiële positie van Batenburg. Er zijn maar weinig beursgenoteerde bedrijven in Nederland die zo'n groot eigen vermogen hebben ten opzichte van de uitstaande leningen. Deze solvabiliteit is -met een verhouding eigen vermogen ten opzichte van vreemd vermogen van 60 procent- zelfs hoger dan de eigen doelstelling van veertig procent.
Weinig beweging
Maar topman Peter van der Linden wilde er niet aan dat Batenburg te zeer op zijn eigen vermogen blijft zitten. Het zorgt volgens de bestuursvoorzitter voor een goede beoordeling van de kredietwaardigheid door klanten en leveranciers. Maar wat de voordelen van een solvabiliteit van 60 procent zijn tegenover een solvabiliteit van 40 procent kon hij niet duidelijk maken.
Om het management te stimuleren na te denken over een evenwichtigere vermogensstructuur, stelde de VEB namens beleggers voor om de bonus van het management niet af te laten hangen van het rendement op gemiddeld geïnvesteerd vermogen (ROIC), zoals nu gebeurd, maar van het rendement op eigen vermogen.
President-commissaris Gerardus Wirken wilde hier echter weinig van weten. Ook wilde Wirken niet duidelijk maken hoe het kon dat de bonus van topman Van der Linden met slechts vijf procent was gedaald, terwijl de ROIC daalde met zo'n vijftien procent. ‘Dit was wat er uit de formule kwam', aldus de president-commissaris.
Rendement totaal
Een ander facet waaruit zou kunnen blijken dat het heilige vuur tot ondernemen bij Batenburg ontbreekt zijn de manier waarop het bedrijf zijn rendementsdoelstellingen presenteert. Er wordt geen doelstelling per bedrijfstak afgegeven, maar gewerkt met totale streefcijfers.
Dit betekent dat de Ebitmarge van 10,1 procent voor de handelsbedrijven de 2,5 procent voor de installatietak ruimschoots compenseert.
Verder gaf Van der Linden aan te willen acquireren. Dit wil Batenburg echter niet proactief doen in verband met een potentieel prijsopdrijvend effect. De CEO stelde dat bedrijven Batenburg toch wel zouden vinden en dat Batenburg niet op zoek hoeft te gaan. Hij had echter nog geen interessante bedrijven voorbij zien komen. De meesten zaten 'in te zwaar weer', aldus de topman.
Verrassend slot
Tegen het einde van de vergadering wachtte de meeste vergaderbezoekers nog een verrassing. Er werd voorgesteld zittend commissaris Johan Smit slechts voor korte duur te herbenoemen, omdat enkele grootaandeelhouders een paar weken voor de vergadering te kennen hadden gegeven een andere commissaris te willen benoemen. Dit om de communicatie tussen het bestuur en de aandeelhouders te verbeteren. Batenburg legde zich bij dit verzoek neer.
En dan is er de financiële positie van Batenburg. Er zijn maar weinig beursgenoteerde bedrijven in Nederland die zo'n groot eigen vermogen hebben ten opzichte van de uitstaande leningen. Deze solvabiliteit is -met een verhouding eigen vermogen ten opzichte van vreemd vermogen van 60 procent- zelfs hoger dan de eigen doelstelling van veertig procent.
Weinig beweging
Maar topman Peter van der Linden wilde er niet aan dat Batenburg te zeer op zijn eigen vermogen blijft zitten. Het zorgt volgens de bestuursvoorzitter voor een goede beoordeling van de kredietwaardigheid door klanten en leveranciers. Maar wat de voordelen van een solvabiliteit van 60 procent zijn tegenover een solvabiliteit van 40 procent kon hij niet duidelijk maken.
Om het management te stimuleren na te denken over een evenwichtigere vermogensstructuur, stelde de VEB namens beleggers voor om de bonus van het management niet af te laten hangen van het rendement op gemiddeld geïnvesteerd vermogen (ROIC), zoals nu gebeurd, maar van het rendement op eigen vermogen.
President-commissaris Gerardus Wirken wilde hier echter weinig van weten. Ook wilde Wirken niet duidelijk maken hoe het kon dat de bonus van topman Van der Linden met slechts vijf procent was gedaald, terwijl de ROIC daalde met zo'n vijftien procent. ‘Dit was wat er uit de formule kwam', aldus de president-commissaris.
Rendement totaal
Een ander facet waaruit zou kunnen blijken dat het heilige vuur tot ondernemen bij Batenburg ontbreekt zijn de manier waarop het bedrijf zijn rendementsdoelstellingen presenteert. Er wordt geen doelstelling per bedrijfstak afgegeven, maar gewerkt met totale streefcijfers.
Dit betekent dat de Ebitmarge van 10,1 procent voor de handelsbedrijven de 2,5 procent voor de installatietak ruimschoots compenseert.
Verder gaf Van der Linden aan te willen acquireren. Dit wil Batenburg echter niet proactief doen in verband met een potentieel prijsopdrijvend effect. De CEO stelde dat bedrijven Batenburg toch wel zouden vinden en dat Batenburg niet op zoek hoeft te gaan. Hij had echter nog geen interessante bedrijven voorbij zien komen. De meesten zaten 'in te zwaar weer', aldus de topman.
Verrassend slot
Tegen het einde van de vergadering wachtte de meeste vergaderbezoekers nog een verrassing. Er werd voorgesteld zittend commissaris Johan Smit slechts voor korte duur te herbenoemen, omdat enkele grootaandeelhouders een paar weken voor de vergadering te kennen hadden gegeven een andere commissaris te willen benoemen. Dit om de communicatie tussen het bestuur en de aandeelhouders te verbeteren. Batenburg legde zich bij dit verzoek neer.