Van de ooit uitgesproken ambitie om Heijmans tot een internationaal bouwbedrijf om te vormen, is niets meer over. Na jaren van teleurstellende resultaten grijpt crisismanager Rob van Gelder ongenadig hard in.
Groei is niet langer het credo bij Heijmans. Maar het beeld dat na de aandeelhoudersvergadering bij beleggers blijft hangen is dat de Rosmalense bouwer geen doordachte plannen heeft.
De buitenlandse activiteiten in het Verenigd Koninkrijk, Duitsland en een groot deel van België, volgens Van Gelder "één groot tranendal", worden verkocht. Ook zijn nieuwe en dure afspraken (rente van Euribor plus 350 basispunten) met de banken gemaakt om de schulden te herfinancieren.
Deze nieuwe overeenkomst bestempelde Van Gelder als "niet goed genoeg om te juichen, maar ook niet slecht genoeg om te huilen", waarmee hij verkapt aangaf dat Heijmans zich bepaald niet in een goede onderhandelingspositie bevond.
Diezelfde banken hebben ook aangedrongen op de desinvesteringen en geëist dat Heijmans over 2009 geen dividend zal uitkeren. Om het eigen vermogen een impuls te geven was ook een claimemissie noodzakelijk.
Ondanks alle ellende hadden beleggers weinig moeite om met de uitgifte van nieuwe certificaten akkoord te gaan. Voor de begeleidende banken ING, Fortis en Rabobank is deze deal een groot feest. Beleggers zullen hun aandeel in toekomstige winsten echter flink zien verwateren: het geplaatste kapitaal verdubbelt nagenoeg.
Van der Kroft op zijspoor
Opmerkelijk was overigens dat de nu nog financieel directeur Dick van der Kroft al op een zijspoor is gezet. Voor de financiële herstructurering bleek Maarten Schönfeld binnengehaald te zijn, ook na de beursexit nog altijd financieel directeur van industrieel conglomeraat Stork.
Van der Kroft vertrekt op korte termijn. In tegenstelling tot zijn voormalige medebestuurders is hij wel akkoord gegaan met een vertrekregeling van eenmaal zijn basissalaris (350.000 euro).
Krimpen en hopen
Groei is niet langer het credo. Van Gelder typeerde het Heijmans waar hij binnenkwam als een bedrijf met "bad projects, bad contracts, bad luck en bad execution". Om de continuïteit te waarborgen moet Heijmans krimpen en vooral hopen dat de woningmarkt snel tekenen van herstel gaat vertonen.
Vooral onder Hoefsloot zijn veel bedrijven buiten de eigen landsgrenzen overgenomen (Leadbitter in het Verenigd Koninkrijk, Heitkamp Rail en Oevermann in Duitsland) om als "springplank" te dienen voor een dominante positie in deze landen. Die strategie is door problemen bij de Bouwdivisie in Nederland nooit van de grond gekomen. Ongeveer 50 verkeerd gecalculeerde probleemprojecten in Nederland hebben Heijmans in grote problemen gebracht.
Hoefsloot heeft door structureel ondermaats project- en risicomanagement vijfmaal op rij een winstwaarschuwing moeten geven. Door deze te goedkoop aangenomen projecten bleek Heijmans ook slecht bestand tegen de kredietcrisis en de recessie die daaruit het afgelopen jaar voortkwam. Ook de groeiparel van Heijmans, de vastgoeddivisie, kwam na september volgens Van Gelder in zwaar weer terecht.
Winst buiten de deur gezet
Toch zijn juist de Britse (operationeel resultaat 12 miljoen euro) en Duitse activiteiten (10 miljoen euro) winstgevend. De verlieslatende divisies blijven behouden. Bij een totaal opbrengstenniveau van 3,6 miljard euro bedroeg het resultaat na belastingen over 2008 liefst 34 miljoen euro negatief.
Met de verkoop levert Heijmans een derde van de concernomzet en 22 miljoen euro winst in. Volgens Van Gelder heeft Heijmans geen keuze. Financiële middelen om in het buitenland te groeien zijn er niet en ook passen de buitenlandse activiteiten niet binnen Van Gelder's plannen om Heijmans compacter en wendbaarder te maken.
Geen doordachte strategie
De forse ingrepen zijn uit nood geboren. Want voor de Nederlandse bouw en vastgoedactiviteiten zijn de vooruitzichten ongewis. "Wij hebben nul visibility", aldus Van Gelder. Maar juist deze divisies wil Heijmans wel met behulp van opbrengsten uit desinvesteringen wel gaan financieren. Het heeft er daarom alle schijn van dat Heijmans slecht draaiende divisies met bovendien uiterst onzekere perspectieven gaat subsidiëren. Van Gelder meende echter dat er op de middellange termijn een tekort aan woningen blijft. Heijmans leeft op deze hoop.
Commissarissen moeten exitpremies terugvorderen
Veel kritiek was er ook op de goudgerande exitpremies van Hoefsloot en Van den Hoven. Hoefsloot ontving 1,8 miljoen euro (4,2 jaarsalarissen) en Van den Hoven, die per 1 oktober is opgestapt, kreeg ruim twee miljoen euro mee (5,7 jaarsalarissen).
Volgens president-commissaris Andre Olijslager hadden de commissarissen "morele druk uitgeoefend" op beide heren om een deel van hun vertrekregelingen in te leveren. "En daarin zijn wij geslaagd", aldus diezelfde Olijslager. Beide heren hebben drie ton ingeleverd. Een andere oplossing was er volgens hem niet.
Meer dan dit wilde hij niet melden. Medio juni zal Heijmans formeel op de VEB brief reageren. Belangrijke eisen daaruit zijn het openbaar maken van de juridische adviezen die de raad van commissarissen heeft gekregen en het terugvorderen van de vertrekvergoedingen.
Deze nieuwe overeenkomst bestempelde Van Gelder als "niet goed genoeg om te juichen, maar ook niet slecht genoeg om te huilen", waarmee hij verkapt aangaf dat Heijmans zich bepaald niet in een goede onderhandelingspositie bevond.
Diezelfde banken hebben ook aangedrongen op de desinvesteringen en geëist dat Heijmans over 2009 geen dividend zal uitkeren. Om het eigen vermogen een impuls te geven was ook een claimemissie noodzakelijk.
Ondanks alle ellende hadden beleggers weinig moeite om met de uitgifte van nieuwe certificaten akkoord te gaan. Voor de begeleidende banken ING, Fortis en Rabobank is deze deal een groot feest. Beleggers zullen hun aandeel in toekomstige winsten echter flink zien verwateren: het geplaatste kapitaal verdubbelt nagenoeg.
Van der Kroft op zijspoor
Opmerkelijk was overigens dat de nu nog financieel directeur Dick van der Kroft al op een zijspoor is gezet. Voor de financiële herstructurering bleek Maarten Schönfeld binnengehaald te zijn, ook na de beursexit nog altijd financieel directeur van industrieel conglomeraat Stork.
Van der Kroft vertrekt op korte termijn. In tegenstelling tot zijn voormalige medebestuurders is hij wel akkoord gegaan met een vertrekregeling van eenmaal zijn basissalaris (350.000 euro).
Krimpen en hopen
Groei is niet langer het credo. Van Gelder typeerde het Heijmans waar hij binnenkwam als een bedrijf met "bad projects, bad contracts, bad luck en bad execution". Om de continuïteit te waarborgen moet Heijmans krimpen en vooral hopen dat de woningmarkt snel tekenen van herstel gaat vertonen.
Vooral onder Hoefsloot zijn veel bedrijven buiten de eigen landsgrenzen overgenomen (Leadbitter in het Verenigd Koninkrijk, Heitkamp Rail en Oevermann in Duitsland) om als "springplank" te dienen voor een dominante positie in deze landen. Die strategie is door problemen bij de Bouwdivisie in Nederland nooit van de grond gekomen. Ongeveer 50 verkeerd gecalculeerde probleemprojecten in Nederland hebben Heijmans in grote problemen gebracht.
Hoefsloot heeft door structureel ondermaats project- en risicomanagement vijfmaal op rij een winstwaarschuwing moeten geven. Door deze te goedkoop aangenomen projecten bleek Heijmans ook slecht bestand tegen de kredietcrisis en de recessie die daaruit het afgelopen jaar voortkwam. Ook de groeiparel van Heijmans, de vastgoeddivisie, kwam na september volgens Van Gelder in zwaar weer terecht.
Winst buiten de deur gezet
Toch zijn juist de Britse (operationeel resultaat 12 miljoen euro) en Duitse activiteiten (10 miljoen euro) winstgevend. De verlieslatende divisies blijven behouden. Bij een totaal opbrengstenniveau van 3,6 miljard euro bedroeg het resultaat na belastingen over 2008 liefst 34 miljoen euro negatief.
Met de verkoop levert Heijmans een derde van de concernomzet en 22 miljoen euro winst in. Volgens Van Gelder heeft Heijmans geen keuze. Financiële middelen om in het buitenland te groeien zijn er niet en ook passen de buitenlandse activiteiten niet binnen Van Gelder's plannen om Heijmans compacter en wendbaarder te maken.
Geen doordachte strategie
De forse ingrepen zijn uit nood geboren. Want voor de Nederlandse bouw en vastgoedactiviteiten zijn de vooruitzichten ongewis. "Wij hebben nul visibility", aldus Van Gelder. Maar juist deze divisies wil Heijmans wel met behulp van opbrengsten uit desinvesteringen wel gaan financieren. Het heeft er daarom alle schijn van dat Heijmans slecht draaiende divisies met bovendien uiterst onzekere perspectieven gaat subsidiëren. Van Gelder meende echter dat er op de middellange termijn een tekort aan woningen blijft. Heijmans leeft op deze hoop.
Commissarissen moeten exitpremies terugvorderen
Veel kritiek was er ook op de goudgerande exitpremies van Hoefsloot en Van den Hoven. Hoefsloot ontving 1,8 miljoen euro (4,2 jaarsalarissen) en Van den Hoven, die per 1 oktober is opgestapt, kreeg ruim twee miljoen euro mee (5,7 jaarsalarissen).
Volgens president-commissaris Andre Olijslager hadden de commissarissen "morele druk uitgeoefend" op beide heren om een deel van hun vertrekregelingen in te leveren. "En daarin zijn wij geslaagd", aldus diezelfde Olijslager. Beide heren hebben drie ton ingeleverd. Een andere oplossing was er volgens hem niet.
Meer dan dit wilde hij niet melden. Medio juni zal Heijmans formeel op de VEB brief reageren. Belangrijke eisen daaruit zijn het openbaar maken van de juridische adviezen die de raad van commissarissen heeft gekregen en het terugvorderen van de vertrekvergoedingen.