Chemieconcern DSM heeft royale financiële buffers opgebouwd. Misschien is het bedrijf wel iets te voorzichtig. Meer focus op de voedingsmiddelentak ligt voor de hand.
DSM komt in september met een nieuwe strategie, de opvolger van "Visie 2010". Op de aandeelhoudersvergadering (AvA) van 31 maart in Heerlen liet ceo Feike Sybesma zich nog niet in de kaarten kijken. Weliswaar bevestigde hij dat er geen "heilige huisjes" zijn bij het tegen het licht houden van de huidige divisiestructuur, maar veel verder dan "we gaan geen fietsen maken" wilde de bestuursvoorzitter niet gaan.
Beleggers, waaronder de VEB, riepen op tot meer focus op Voedingsmiddelen (Nutrition), het grootste en met afstand meest winstgevende bedrijfsonderdeel. DSM haalt uit deze divisie 36% van de omzet en ruim driekwart van de winst.
Goed doorgekomen
DSM is de crisis redelijk goed doorgekomen. Het bedrijf reageerde adequaat op het wegvallen van ruim 1,3 mrd euro aan omzet met stevige kostenbesparingen. Dit had tot gevolg dat over 2009 een alleszins acceptabele netto winst van 337 miljoen euro (tegen 577 miljoen euro in 2008) kon worden genoteerd. Het dividend bleef ongewijzigd op 1,20 euro per aandeel.
Een dag voor de AvA had DSM voor 310 miljoen euro van de dochters Agro en Melamine aan. Hiermee werd - op het nippertje weliswaar - een belangrijke stap gezet naar het bereiken van één van de doelstellingen uit Visie 2010, het ontmantelen van de bulkchemiedivisie. Deze divisie bevat nu alleen nog DSM Elastomers - en dit staat ook te koop.
Comfortabel
Inmiddels heeft DSM een zeer comfortabele balanspositie. De netto schuld is in 2009 gehalveerd. Met een solvabiliteit van 52,1% en een eigen vermogen per aandeel van 30 euro (maar iets onder de beurskoers) kan het bedrijf vrijwel iedere tegenslag aan. De conservatieve balans leidt tot een relatief bescheiden rendement op het eigen vermogen van 7%.
Behoedzaamheid is goed, maar overdrijven is niet nodig. In het kader van de formulering van de nieuwe strategie - en de noodzaak om met overnames bij te dragen aan de focus binnen de onderneming - is enig geduld met het management op zijn plaats. Maar het bestuur moet niet tot Sint Juttemis op een zak met geld gaan zitten. Als er het komende jaar geen goede bestemming wordt gevonden, zou DSM een manier moeten vinden om het surplus aan kapitaal aan de aandeelhouders terug te geven.
Ook ceo Sybesma vindt de huidige kapitaalstructuur aan de ruime kant, maar volgens hem is dat in de huidige tijd geen overbodige luxe. Een superdividend of een inkoop van eigen aandelen komt volgens hem pas als vierde prioriteit: na de bedrijfsvoering, het "normale" dividend en mogelijke overnames.
Beloning
DSM bracht tijdens de vergadering met beleggers ook het nieuwe beloningsbeleid in stemming. Naast financiële criteria gaan ook duurzaamheidsdoelstellingen de hoogte van de beloning bepalen. De variabele beloning kan niet hoger worden dan het vaste salaris en de verhouding korte- en langetermijnbonussen is 50/50.
Dat laatste klinkt goed, maar het apart opnemen van duurzaamheidscriteria in het beloningspakket is problematischer. Bedrijven dienen de verschillende belangen rond een onderneming met elkaar in overeenstemming te brengen, met als doel waardecreatie op de lange termijn.
Wanneer enkele belangen extra nadruk krijgen in het beloningsplan, bestaat het risico dat het systeem uit het lood wordt getrokken. Beleggers stemden in met het beloningsbeleid. De VEB onthield zich van stemming.
Beleggers, waaronder de VEB, riepen op tot meer focus op Voedingsmiddelen (Nutrition), het grootste en met afstand meest winstgevende bedrijfsonderdeel. DSM haalt uit deze divisie 36% van de omzet en ruim driekwart van de winst.
Goed doorgekomen
DSM is de crisis redelijk goed doorgekomen. Het bedrijf reageerde adequaat op het wegvallen van ruim 1,3 mrd euro aan omzet met stevige kostenbesparingen. Dit had tot gevolg dat over 2009 een alleszins acceptabele netto winst van 337 miljoen euro (tegen 577 miljoen euro in 2008) kon worden genoteerd. Het dividend bleef ongewijzigd op 1,20 euro per aandeel.
Een dag voor de AvA had DSM voor 310 miljoen euro van de dochters Agro en Melamine aan. Hiermee werd - op het nippertje weliswaar - een belangrijke stap gezet naar het bereiken van één van de doelstellingen uit Visie 2010, het ontmantelen van de bulkchemiedivisie. Deze divisie bevat nu alleen nog DSM Elastomers - en dit staat ook te koop.
Comfortabel
Inmiddels heeft DSM een zeer comfortabele balanspositie. De netto schuld is in 2009 gehalveerd. Met een solvabiliteit van 52,1% en een eigen vermogen per aandeel van 30 euro (maar iets onder de beurskoers) kan het bedrijf vrijwel iedere tegenslag aan. De conservatieve balans leidt tot een relatief bescheiden rendement op het eigen vermogen van 7%.
Behoedzaamheid is goed, maar overdrijven is niet nodig. In het kader van de formulering van de nieuwe strategie - en de noodzaak om met overnames bij te dragen aan de focus binnen de onderneming - is enig geduld met het management op zijn plaats. Maar het bestuur moet niet tot Sint Juttemis op een zak met geld gaan zitten. Als er het komende jaar geen goede bestemming wordt gevonden, zou DSM een manier moeten vinden om het surplus aan kapitaal aan de aandeelhouders terug te geven.
Ook ceo Sybesma vindt de huidige kapitaalstructuur aan de ruime kant, maar volgens hem is dat in de huidige tijd geen overbodige luxe. Een superdividend of een inkoop van eigen aandelen komt volgens hem pas als vierde prioriteit: na de bedrijfsvoering, het "normale" dividend en mogelijke overnames.
Beloning
DSM bracht tijdens de vergadering met beleggers ook het nieuwe beloningsbeleid in stemming. Naast financiële criteria gaan ook duurzaamheidsdoelstellingen de hoogte van de beloning bepalen. De variabele beloning kan niet hoger worden dan het vaste salaris en de verhouding korte- en langetermijnbonussen is 50/50.
Dat laatste klinkt goed, maar het apart opnemen van duurzaamheidscriteria in het beloningspakket is problematischer. Bedrijven dienen de verschillende belangen rond een onderneming met elkaar in overeenstemming te brengen, met als doel waardecreatie op de lange termijn.
Wanneer enkele belangen extra nadruk krijgen in het beloningsplan, bestaat het risico dat het systeem uit het lood wordt getrokken. Beleggers stemden in met het beloningsbeleid. De VEB onthield zich van stemming.