Tegendraads, eigenzinnig, maar vooral succesvol. Als Smallcapbelegger Fredrik van Beuningen praat is luisteren geen nutteloze bezigheid. Een paar meningen en stokpaardjes van de oprichter van participatiemaatschappij Teslin.
Betrokken aandeelhouders gezocht! Als het aan Fredrik van Beuningen ligt gaan pensioenfondsen en andere institutionele beleggers zich nadrukkelijker bemoeien met de bedrijven waarvan ze aandeelhouder zijn.
Maar omdat te doen zullen ze hun beleggingen moeten beperken tot minder bedrijven dan nu het geval is. Een portefeuille van 4000 verschillende aandelen kun je niet op een goede manier beheren voor een vergoeding van 10 basispunten (0,1 procent) die gangbaar is bij bedragen boven de 100 miljoen euro, zo hield hij zijn gasten deze week voor tijdens een bijeenkomst van ‘zijn ‘ Teslin-fonds in Amsterdam.
Stoppen dus met spreiden, is het devies van Van Beuningen. Van Beuningen zelf gelooft helemaal niet in spreiding. Zijn beleggingsfonds bijvoorbeeld bevat slechts acht namen.
Meer op Nederland
En als pensioenfondsen toch hun portefeuille omgooien, kunnen ze volgens de professionele belegger in een adem door hun aandacht meer verleggen naar Nederlandse bedrijven. Waarom zou een groot Nederlands pensioenfonds zijn vermogen niet kunnen verdelen over bijvoorbeeld een twintigtal 5-procentsbelangen in grote Nederlandse ondernemingen? Dat vergroot de betrokkenheid en dwingt deze grote beleggers om zich veel actiever op te stellen bij grotere ondernemingen, onder meer op de aandeelhoudersvergaderingen. En dat, zo meent Van Beuningen, levert waarde op.
Van Beuningen brengt zijn overtuiging al lange tijd in praktijk. Via zijn fondsen heeft hij aanmerkelijke belangen genomen in middelgrote en kleinere ondernemingen als Sligro, Macintosh, Beter Bed, Accell en Nedap. Van Beuningen heeft twee à drie keer per jaar contact met de bestuurders en doet geregeld suggesties voor verbetering of draagt nieuwe commissarissen voor.
Er zijn verschillende voorbeelden van commissarissen die in de afgelopen jaren zich ‘om persoonlijke redenen' hebben teruggetrokken, maar waar eigenlijk aandeelhouders zoals Van Beuningen bij de onderneming hadden aangegeven dat er andere keuzes gemaakt zouden moeten worden.
Als het verleden een garantie vormt voor zijn aanpak dan heeft Van Beuningen het gelijk aan zijn kant. Zijn rendement is ten opzichte van de AEX al jaren indrukwekkend. Zijn investeringsfonds Darlin heeft, het over de afgelopen achttien jaar twee keer zo goed gedaan als de AEX-index.
Op de voor de hand liggende vraag of dit niet vooral komt doordat kleinere aandelen het sinds de jaren 90 relatief goed gedaan hebben kaatst hij de bal terug: misschien deden de kleinere bedrijven het wel beter juist omdat zij betrokken aandeelhouders hadden. Een kwestie van de kip en het ei .
Maar omdat te doen zullen ze hun beleggingen moeten beperken tot minder bedrijven dan nu het geval is. Een portefeuille van 4000 verschillende aandelen kun je niet op een goede manier beheren voor een vergoeding van 10 basispunten (0,1 procent) die gangbaar is bij bedragen boven de 100 miljoen euro, zo hield hij zijn gasten deze week voor tijdens een bijeenkomst van ‘zijn ‘ Teslin-fonds in Amsterdam.
Stoppen dus met spreiden, is het devies van Van Beuningen. Van Beuningen zelf gelooft helemaal niet in spreiding. Zijn beleggingsfonds bijvoorbeeld bevat slechts acht namen.
Meer op Nederland
En als pensioenfondsen toch hun portefeuille omgooien, kunnen ze volgens de professionele belegger in een adem door hun aandacht meer verleggen naar Nederlandse bedrijven. Waarom zou een groot Nederlands pensioenfonds zijn vermogen niet kunnen verdelen over bijvoorbeeld een twintigtal 5-procentsbelangen in grote Nederlandse ondernemingen? Dat vergroot de betrokkenheid en dwingt deze grote beleggers om zich veel actiever op te stellen bij grotere ondernemingen, onder meer op de aandeelhoudersvergaderingen. En dat, zo meent Van Beuningen, levert waarde op.
Van Beuningen brengt zijn overtuiging al lange tijd in praktijk. Via zijn fondsen heeft hij aanmerkelijke belangen genomen in middelgrote en kleinere ondernemingen als Sligro, Macintosh, Beter Bed, Accell en Nedap. Van Beuningen heeft twee à drie keer per jaar contact met de bestuurders en doet geregeld suggesties voor verbetering of draagt nieuwe commissarissen voor.
Er zijn verschillende voorbeelden van commissarissen die in de afgelopen jaren zich ‘om persoonlijke redenen' hebben teruggetrokken, maar waar eigenlijk aandeelhouders zoals Van Beuningen bij de onderneming hadden aangegeven dat er andere keuzes gemaakt zouden moeten worden.
| Van Beuningen over beloningen: |
'Beloning moet gericht zijn op waardecreatie op lange termijn. Bij voorkeur is dat dus een pakket aandelen dat enige jaren wordt aangehouden.' Over duurzaamheid als maatstaf voor beloningen: ‘De bestuursvoorzitter een extra beloning geven omdat hij komt voorrijden in een Prius? Daar geloof ik niet zo in. Maar als hij in een Porsche aan komt zetten, is dat weer het andere uiterste.' |
Als het verleden een garantie vormt voor zijn aanpak dan heeft Van Beuningen het gelijk aan zijn kant. Zijn rendement is ten opzichte van de AEX al jaren indrukwekkend. Zijn investeringsfonds Darlin heeft, het over de afgelopen achttien jaar twee keer zo goed gedaan als de AEX-index.
Op de voor de hand liggende vraag of dit niet vooral komt doordat kleinere aandelen het sinds de jaren 90 relatief goed gedaan hebben kaatst hij de bal terug: misschien deden de kleinere bedrijven het wel beter juist omdat zij betrokken aandeelhouders hadden. Een kwestie van de kip en het ei .
| De methode van Beuningen |
Doen: -Concentreer op een beperkt aantal beleggingen -Hecht veel waarde aan kwaliteit van bestuur, sterke balans en duidelijke strategie -Let ook op: goede focus, sterke positie in niche, hoog dividend -Groeien door kleine overnames is goed, autonome groei is beter -Wees een betrokken aandeelhouder. Dat schept waarde. -(Voor grote beleggers): neem forse belangen en laten je gelden |