In een jaar tijd kende Reed Elsevier drie topmannen. Na de weinig succesvolle Crispin Davis en de weggestuurde Ian Smith mag nu ervaren Reed-man Erik Engstrom het concern de weg wijzen. Dat kan de Zweed liefst negen extra jaarsalarissen opleveren.
Drie maanden na het vertrek van topman Ian Smith gaf uitgeefconcern Reed Elsevier tegenover beleggers openheid over de omstandigheden rond dat afscheid.
President-commissaris Anthony Habgood liet alle diplomatieke remmingen los: de benoeming van Ian Smith was gewoonweg een vergissing. Hij was te licht om een onderneming van de grootte van Reed Elsevier te leiden, was niet in staat om belangrijke beslissingen in de huidige, moeilijke tijd te nemen en ontbeerde autoriteit. Bovendien zou hij te weinig ervaring in de mediasector en nauwelijks kennis van relevante technologieën hebben.
Naar verwachting worden bovenstaande aanvullingen op zijn cv voor Smith enigszins worden verzacht door de 2,2 miljoen pond die hij meekreeg. Volgens Habgood was deze betaling allesbehalve buitensporig, aangezien er geen extra zaken als bijstortingen in zijn pensioen hebben plaatsgevonden.
Complex en buitensporig belonen
De uit de eigen organisatie afkomstige nieuwe bestuursvoorzitter, Erik Engstrom, kan vanaf 2010 meteen profiteren van het nieuwe beloningssysteem, dat qua complexiteit kansrijk moet worden geacht voor vele prijzen.
Het oude beloningssysteem voldeed volgens Habgood niet meer gezien de veranderde economische omstandigheden en de nieuwe bestuursvoorzitter.
Toch is deze regeling maar tijdelijk: in 2011 wordt opnieuw een nieuw bezoldigingsbeleid aan de aandeelhouders voorgelegd.
Het nieuwe beloningsplan kan resulteren in maximaal negen extra jaarsalarissen (a 1 miljoen Britse Ponden) voor de bestuursvoorzitter. En dan gaat het alleen nog maar over de langetermijnbonus.
President-commissaris Habgood verdedigde deze volgens sommige aandeelhouders buitensporige variabele lange termijn beloning. Het beloningssysteem zou goed uitgebalanceerd zijn om de bestuurders in deze moeilijke tijden nog te motiveren en te kunnen behouden.
Ook werden aandeelhouders eraan herinnerd dat sommige bestuursvoorzitters van wereldwijde ondernemingen nog veel meer verdienen. Bovendien zouden de targets sowieso vrijwel onhaalbaar zijn, waardoor een dergelijke zeer hoge beloning praktisch buiten bereik is.
Twijfels over balans
De balans van Reed Elsevier is een zorg voor beleggers. De post immateriële activa (niet-tastbare bezittingen zoals goodwill) is gigantisch in vergelijking met het eigen vermogen van Reed. Eind 2009 was deze post met 8 miljard pond 4,5 maal zo hoog was als het eigen vermogen. Een geringe afwaardering zou het uitgeefconcern al door de gemaakte afspraken met banken doen zakken.
Reed Elsevier ziet dat anders. De bezittingen zijn zeer solide gewaardeerd. Dat bevestigden ook de externe accountant.
Ook de pensioenverplichtingen van Reed Elsevier kunnen fors drukken op de eigen balans. Reed garandeert zijn werknemers een bepaalde pensioenuitkering en moet bijstorten als de ingelegde pensioengelden slecht renderen. Bij een rendement op de beleggingen van pakweg 5 procent zou het concern al een 1 miljard aan pensioengeld moeten bijstorten, zo leert een rekensommetje.
Choicepoint draait mee
Een van de Reed-onderdelen die geld moeten genereren om de eigen huishouding te blijven bekostigen heet Choicepoint. Deze dataleverancier werd op het toppunt van de markt aangekocht.
Volgens Reed rendeert de aankoop goed binnen de Reed-stal. In het eerste jaar aan boord steeg de winst van Choicepoint al met 44 procent. Dit kwam voor Reed Elsevier neer op een rendement van 6 procent na belastingen op de investering van 4,1 miljard euro. Reed Elsevier verwacht dat op termijn dit rendement ruim boven de normale bandbreedte van 8,5 tot 9,5 procent moet kunnen komen.
Lees ook
President-commissaris Anthony Habgood liet alle diplomatieke remmingen los: de benoeming van Ian Smith was gewoonweg een vergissing. Hij was te licht om een onderneming van de grootte van Reed Elsevier te leiden, was niet in staat om belangrijke beslissingen in de huidige, moeilijke tijd te nemen en ontbeerde autoriteit. Bovendien zou hij te weinig ervaring in de mediasector en nauwelijks kennis van relevante technologieën hebben.
Naar verwachting worden bovenstaande aanvullingen op zijn cv voor Smith enigszins worden verzacht door de 2,2 miljoen pond die hij meekreeg. Volgens Habgood was deze betaling allesbehalve buitensporig, aangezien er geen extra zaken als bijstortingen in zijn pensioen hebben plaatsgevonden.
Complex en buitensporig belonen
De uit de eigen organisatie afkomstige nieuwe bestuursvoorzitter, Erik Engstrom, kan vanaf 2010 meteen profiteren van het nieuwe beloningssysteem, dat qua complexiteit kansrijk moet worden geacht voor vele prijzen.
Het oude beloningssysteem voldeed volgens Habgood niet meer gezien de veranderde economische omstandigheden en de nieuwe bestuursvoorzitter.
Toch is deze regeling maar tijdelijk: in 2011 wordt opnieuw een nieuw bezoldigingsbeleid aan de aandeelhouders voorgelegd.
Het nieuwe beloningsplan kan resulteren in maximaal negen extra jaarsalarissen (a 1 miljoen Britse Ponden) voor de bestuursvoorzitter. En dan gaat het alleen nog maar over de langetermijnbonus.
President-commissaris Habgood verdedigde deze volgens sommige aandeelhouders buitensporige variabele lange termijn beloning. Het beloningssysteem zou goed uitgebalanceerd zijn om de bestuurders in deze moeilijke tijden nog te motiveren en te kunnen behouden.
Ook werden aandeelhouders eraan herinnerd dat sommige bestuursvoorzitters van wereldwijde ondernemingen nog veel meer verdienen. Bovendien zouden de targets sowieso vrijwel onhaalbaar zijn, waardoor een dergelijke zeer hoge beloning praktisch buiten bereik is.
Twijfels over balans
De balans van Reed Elsevier is een zorg voor beleggers. De post immateriële activa (niet-tastbare bezittingen zoals goodwill) is gigantisch in vergelijking met het eigen vermogen van Reed. Eind 2009 was deze post met 8 miljard pond 4,5 maal zo hoog was als het eigen vermogen. Een geringe afwaardering zou het uitgeefconcern al door de gemaakte afspraken met banken doen zakken.
Reed Elsevier ziet dat anders. De bezittingen zijn zeer solide gewaardeerd. Dat bevestigden ook de externe accountant.
Ook de pensioenverplichtingen van Reed Elsevier kunnen fors drukken op de eigen balans. Reed garandeert zijn werknemers een bepaalde pensioenuitkering en moet bijstorten als de ingelegde pensioengelden slecht renderen. Bij een rendement op de beleggingen van pakweg 5 procent zou het concern al een 1 miljard aan pensioengeld moeten bijstorten, zo leert een rekensommetje.
Choicepoint draait mee
Een van de Reed-onderdelen die geld moeten genereren om de eigen huishouding te blijven bekostigen heet Choicepoint. Deze dataleverancier werd op het toppunt van de markt aangekocht.
Volgens Reed rendeert de aankoop goed binnen de Reed-stal. In het eerste jaar aan boord steeg de winst van Choicepoint al met 44 procent. Dit kwam voor Reed Elsevier neer op een rendement van 6 procent na belastingen op de investering van 4,1 miljard euro. Reed Elsevier verwacht dat op termijn dit rendement ruim boven de normale bandbreedte van 8,5 tot 9,5 procent moet kunnen komen.
Lees ook
|
|