Na twee winstwaarschuwingen, niet-gehaalde doelstellingen en een -misschien wel overbodige- aandelenemissie had bouwer BAM wel wat uit te leggen aan zijn aandeelhouders. Erg overtuigend ging dat niet.
Het jaar 2009 is er een om snel te vergeten voor bouwbedrijf BAM en zijn aandeelhouders. Het bedrijf werd vol geraakt door de malaise in de bouw.
Bij een 500 miljoen euro lagere omzet dan in 2008 (8.3 miljard euro) rest een kleine winst van 32 miljoen euro. Als het bedrijf besluit eenzelfde deel van de winst als dividend aan beleggers uit te keren dan komt dat neer op een dividend van euro 10 cent per aandeel. In 2007 werd er nog 0.90 euro uitgekeerd; in 2008 vijftig eurocent.
Daarbij van euro 250 miljoen voor de kiezen die BAM gebruikt om het eigen vermogen op te krikken: een verwatering van de toekomstige winsten van ongeveer 35 procent.
Twijfels over noodzaak
De emissie had nog wel wat uitleg nodig tijdens de aandeelhoudersvergadering van BAM. De hamvraag was of deze emissie wel strikt noodzakelijk was. Waarom verkoopt BAM haar belang van 21.5 procent in baggerbedrijf van Oord niet gewoon? De deelneming is zo'n 170 miljoen euro waard. Ook zou de gecreëerde waarde van publiek-private samenwerkingsprojecten te gelde gemaakt kunnen worden.
Druk van de banken kan geen reden voor de emissie geweest. BAM opereert binnen de schuldafspraken met banken en heeft de bestaande convenanten met de banken zelfs tot 2013 verlengd. De financierbaarheid van de onderneming lijkt dus niet in gevaar.
Het bestuur van BAM kwam met de volgende uitleg: om tot de Europese top 10 te behoren en in beeld te blijven bij grote aanbestedingen en publiek-private projecten moet de balans degelijk zijn. De onderneming streeft naar een solvabiliteit, eigen vermogen als percentage van het balanstotaal, van 25 procent bij actueel 15.8 procent.
Vertrouwen wankelt
Ondanks die uitleg waren aandeelhouders niet echt overtuigd van de noodzaak van de emissie. Het vertrouwen in de onderneming staat al op een dieptepunt. Het bedrijf staat bekend om haar vele en late winstwaarschuwingen, . Hiervoor klonk een duidelijk mea-culpa vanachter de bestuurstafel.
Aandeelhouders vroegen zich af hoe zoiets mogelijk is. Topman van Oosten gaf toe dat hij niet goed opgelet had, er is te laat gereageerd. Misschien kwalijker is dat ook de interne risico- en controlesystemen hebben gefaald. Aandeelhouders drongen aan op het aanpassen van de procedures om dit soort calamiteiten in de toekomst te voorkomen.
Somber vooruitzicht
In het eerste kwartaal van 2010 was het aandeel BAM de grootste verliezer van alle AEX fondsen met ruim 30%. De orderportefeuille liep terug van 13,1 miljard vorig jaar naar 11,2 miljard dit jaar en het is nog maar de vraag hoe gezond die portefeuille is.
De bouwmarkt is in het huidige economische tijd nog meer een vechtmarkt dan anders. Prevaleerde omzet boven marge bij de aanname van projecten? Ook op dit punt kon bestuursvoorzitter Van Oosten de twijfel onder beleggers moeilijk wegnemen.
Met een matig trackrecord en veel onzekerheid in de bouwmarkten gaat BAM geen makkelijke toekomst tegemoet. De strategische doelstellingen over 2009 zijn geen van allen gehaald. Beterschap in 2010 is hoogst onzeker.
Bij een 500 miljoen euro lagere omzet dan in 2008 (8.3 miljard euro) rest een kleine winst van 32 miljoen euro. Als het bedrijf besluit eenzelfde deel van de winst als dividend aan beleggers uit te keren dan komt dat neer op een dividend van euro 10 cent per aandeel. In 2007 werd er nog 0.90 euro uitgekeerd; in 2008 vijftig eurocent.
Daarbij van euro 250 miljoen voor de kiezen die BAM gebruikt om het eigen vermogen op te krikken: een verwatering van de toekomstige winsten van ongeveer 35 procent.
Twijfels over noodzaak
De emissie had nog wel wat uitleg nodig tijdens de aandeelhoudersvergadering van BAM. De hamvraag was of deze emissie wel strikt noodzakelijk was. Waarom verkoopt BAM haar belang van 21.5 procent in baggerbedrijf van Oord niet gewoon? De deelneming is zo'n 170 miljoen euro waard. Ook zou de gecreëerde waarde van publiek-private samenwerkingsprojecten te gelde gemaakt kunnen worden.
Druk van de banken kan geen reden voor de emissie geweest. BAM opereert binnen de schuldafspraken met banken en heeft de bestaande convenanten met de banken zelfs tot 2013 verlengd. De financierbaarheid van de onderneming lijkt dus niet in gevaar.
Het bestuur van BAM kwam met de volgende uitleg: om tot de Europese top 10 te behoren en in beeld te blijven bij grote aanbestedingen en publiek-private projecten moet de balans degelijk zijn. De onderneming streeft naar een solvabiliteit, eigen vermogen als percentage van het balanstotaal, van 25 procent bij actueel 15.8 procent.
Vertrouwen wankelt
Ondanks die uitleg waren aandeelhouders niet echt overtuigd van de noodzaak van de emissie. Het vertrouwen in de onderneming staat al op een dieptepunt. Het bedrijf staat bekend om haar vele en late winstwaarschuwingen, . Hiervoor klonk een duidelijk mea-culpa vanachter de bestuurstafel.
Aandeelhouders vroegen zich af hoe zoiets mogelijk is. Topman van Oosten gaf toe dat hij niet goed opgelet had, er is te laat gereageerd. Misschien kwalijker is dat ook de interne risico- en controlesystemen hebben gefaald. Aandeelhouders drongen aan op het aanpassen van de procedures om dit soort calamiteiten in de toekomst te voorkomen.
Somber vooruitzicht
In het eerste kwartaal van 2010 was het aandeel BAM de grootste verliezer van alle AEX fondsen met ruim 30%. De orderportefeuille liep terug van 13,1 miljard vorig jaar naar 11,2 miljard dit jaar en het is nog maar de vraag hoe gezond die portefeuille is.
De bouwmarkt is in het huidige economische tijd nog meer een vechtmarkt dan anders. Prevaleerde omzet boven marge bij de aanname van projecten? Ook op dit punt kon bestuursvoorzitter Van Oosten de twijfel onder beleggers moeilijk wegnemen.
Met een matig trackrecord en veel onzekerheid in de bouwmarkten gaat BAM geen makkelijke toekomst tegemoet. De strategische doelstellingen over 2009 zijn geen van allen gehaald. Beterschap in 2010 is hoogst onzeker.