Drie weken na publicatie van de jaarcijfers moest beursfonds Batenburg plotsklaps het faillissement van dochter IJsselmuiden melden. De top van Batenburg had wat uit te leggen aan zijn aandeelhouders tijdens de jaarlijkse vergadering. Overtuigend ging dat niet.
Als een donderslag bij heldere hemel kwam het faillissement bij installatiebedrijf IJsselmuiden half april. Topman Peter van der Linden van Batenburg had een paar maanden eerder het licht eigenhandig weer op groen gezet voor de dochteronderneming.
Op 28 augustus meldde het bedrijf dat bij dochter IJsselmuiden "na een moeilijke periode in het eerste halfjaar van 2009 weer een positief resultaat werd geboekt". In de jaarrekening die op 25 maart 2010 openbaar werd gemaakt werd met geen woord gerept over de dochtervennootschap: kortom geen reden tot zorg.
Interim luidt noodklok
Maar de praktijk bleek anders. Tegenover aandeelhouders verklaarde Van der Linden dat de problemen bij de dochter pas goed aan het licht kwamen nadat halverwege maart een tijdelijke bestuurder bij IJsselmuiden werd benoemd. Deze tijdelijke bestuurder, een oud- commissaris bij Batenburg, constateerde al snel dat IJsselmuiden niet levensvatbaar was, waarna op 14 april 2010 faillissement volgde.
Maar toen was de jaarrekening al opgemaakt zonder verwijzing naar problemen bij IJsselmuiden. En dat werpt de vraag op of die jaarrekening wel een getrouw beeld geeft van de vennootschap. Om nog maar te zwijgen over het functioneren van interne risico- en controlesystemen.
De accountant
Batenburgs accountant Mazars verklaarde tegenover aandeelhouders dat de interne controlesystemen deugdelijk functioneert. Zonder IJsselmuiden zou de nettowinst over 2009 ongeveer 20% hoger uitkomen. Maar toch noemde de accountant de invloed van het wegvallen van IJsselmuiden niet materieel.
Ondanks de nodige tegenstanders besloot een meerderheid van de aandeelhouders de jaarrekening goed te keuren.
Handel en installatie
De werkzaamheden van Batenburg zijn onderverdeeld in handel- en installatietak. De segmentering in het jaarverslag gaat niet verder dan deze tweedeling. Deze beperkte informatieverschaffing is aandeelhouders al enige tijd een doorn in het oog. Topman Van der Linden beloofde beterschap en zei toe voor volgend jaar een specifiekere segmentering op dochterniveau te onderzoeken.
Voor 2010 zag Van der Linden een aantrekkende markt voor het onderdeel handel. Voor het onderdeel installatie voorspelde hij een moeilijk jaar, omdat de marges hier nog steeds onder druk staan.
De nullijn
Deze moeilijke situatie leidt tot een focus op kostenverlaging waarbij de salarissen van de werknemers van Batenburg "op een absolute nullijn" worden gezet komend jaar. Schoorvoetend gaf Van der Linden toe dat dit ook voor het management zou gelden. De tijd zal leren of deze opmerking met een korreltje zout genomen dient te worden: de commissarissen ontvangen in 2010 in ieder geval een beperkte verhoging.
Op 28 augustus meldde het bedrijf dat bij dochter IJsselmuiden "na een moeilijke periode in het eerste halfjaar van 2009 weer een positief resultaat werd geboekt". In de jaarrekening die op 25 maart 2010 openbaar werd gemaakt werd met geen woord gerept over de dochtervennootschap: kortom geen reden tot zorg.
Interim luidt noodklok
Maar de praktijk bleek anders. Tegenover aandeelhouders verklaarde Van der Linden dat de problemen bij de dochter pas goed aan het licht kwamen nadat halverwege maart een tijdelijke bestuurder bij IJsselmuiden werd benoemd. Deze tijdelijke bestuurder, een oud- commissaris bij Batenburg, constateerde al snel dat IJsselmuiden niet levensvatbaar was, waarna op 14 april 2010 faillissement volgde.
Maar toen was de jaarrekening al opgemaakt zonder verwijzing naar problemen bij IJsselmuiden. En dat werpt de vraag op of die jaarrekening wel een getrouw beeld geeft van de vennootschap. Om nog maar te zwijgen over het functioneren van interne risico- en controlesystemen.
De accountant
Batenburgs accountant Mazars verklaarde tegenover aandeelhouders dat de interne controlesystemen deugdelijk functioneert. Zonder IJsselmuiden zou de nettowinst over 2009 ongeveer 20% hoger uitkomen. Maar toch noemde de accountant de invloed van het wegvallen van IJsselmuiden niet materieel.
Ondanks de nodige tegenstanders besloot een meerderheid van de aandeelhouders de jaarrekening goed te keuren.
Handel en installatie
De werkzaamheden van Batenburg zijn onderverdeeld in handel- en installatietak. De segmentering in het jaarverslag gaat niet verder dan deze tweedeling. Deze beperkte informatieverschaffing is aandeelhouders al enige tijd een doorn in het oog. Topman Van der Linden beloofde beterschap en zei toe voor volgend jaar een specifiekere segmentering op dochterniveau te onderzoeken.
Voor 2010 zag Van der Linden een aantrekkende markt voor het onderdeel handel. Voor het onderdeel installatie voorspelde hij een moeilijk jaar, omdat de marges hier nog steeds onder druk staan.
De nullijn
Deze moeilijke situatie leidt tot een focus op kostenverlaging waarbij de salarissen van de werknemers van Batenburg "op een absolute nullijn" worden gezet komend jaar. Schoorvoetend gaf Van der Linden toe dat dit ook voor het management zou gelden. De tijd zal leren of deze opmerking met een korreltje zout genomen dient te worden: de commissarissen ontvangen in 2010 in ieder geval een beperkte verhoging.