Biotechbedrijf Octoplus is van een cash slurpend biotechnologiebedrijf getransformeerd naar een onderneming met overlevingskansen.
In tegenstelling tot andere biotechbedrijven is Octoplus niet afhankelijk van het succes van één medicijn.
Nu nog oppassen voor belangenverstrengeling in een branche waar aandeelhouders en commissarissen dicht op elkaar zitten.
Op de keper beschouwd is Octoplus een logistiek bedrijf. Het Leidse biotechbedrijf heeft een technologie ontwikkeld die de bijwerkingen bij toediening van geneesmiddelen moet verminderen en het effect van geneesmiddelen eventueel ook nog sterker kan maken. Octoplus is dus gespecialiseerd in het transport van geneesmiddelen binnen het lichaam.
Waar het bedrijf eerst voor eigen rekening en succes werkte aan deze zogenoemde toedieningtechnologie is het recent overgestapt op doorontwikkeling van de technologie voor medicijnontwikkelaars. En dat op basis van uurtje-factuurtje waardoor het bedrijf maandelijks geld binnen krijgt.
Bovendien krijgt Octoplus royalties van deze partnerbedrijven bij het behalen van vooraf vastgelegde successen.
Locteron
Het meest geavanceerde product dat wordt ontwikkeld met de technologie van OctoPlus is "Locteron", een middel tegen Hepatitis C, dat ontwikkeld wordt door het Amerikaanse biotechbedrijf Biolex. De verrichte testen geven aan dat dankzij deze technologie, patiënten minimaal 50 procent minder griepachtige bijverschijnselen hebben, zonder dat de effectiviteit van het medicijn eronder lijdt.
Er zal nog een hele tijd verstrijken voordat Locteron eventueel op de markt zal verschijnen. In het uitputtende testtraject voor nieuwe geneesmiddelen hoopt Biolex voor Locteron binnen een jaar ook de zogenoemde testfase III te bereiken, een traject van uitgebreide en peperdure testen.
OctoPlus kan op dat moment al rekenen op een milestone betaling van zo'n 13 miljoen euro. Dankzij 5 procent royalties, gaat de kassa enkele jaren later nog harder rinkelen zodra fase III daadwerkelijk succesvol is doorlopen en het medicijn is goedgekeurd voor verkoop.
Bestuursvoorzitter Simon Sturge schatte de Hepatitis C markt op 6 miljard euro, waarbij de huidige medicijnen slechts aanslaan bij minder dan 50 procent van de patiënten. Medicijnen als Locteron zijn echter in aantocht, waardoor minimaal 80 procent geholpen kan worden.
De Hepatitis C markt wordt daarmee gemakkelijk 10 miljard euro. Als Locteron 20 procent marktaandeel behaalt, verdient Octoplus dankzij de 5 procent royalties jaarlijks 100 miljoen euro, ruim meer dan het dubbele van de huidige marktkapitalisatie.
Toch hangt het voortbestan van OctoPlus niet af van Locteron, aldus Sturge. Dankzij het nieuwe zuinige verdienmodel en zo'n 3 miljoen euro op de bank, kan de onderneming nog een aantal jaren vooruit, ook wanneer Locteron een losse flodder zou blijken.
Commissarissen knullig
Operationeel heeft Octoplus de boel nu beter op de rails, maar wat professioneel ondernemingsbestuur betreft is er nog een wereld te winnen. De herbenoeming van president-commissaris Hans Stellingsma tijdens de laatste aandeelhoudersvergadering was wat dat betreft exemplarisch.
Slechts twee van de zes commissarissen hadden de moeite genomen de vergadering bij te wonen. Alleen Stellingsma zat achter de tafel wat een merkwaardig situatie opleverde toen er vragen van aandeelhouders kwamen over zijn herbenoeming. Gelukkig redde de andere aanwezige commissaris zijn voorzitter door roepend vanuit de zaal de herbenoeming te bevestigen.
Bij Octoplus zitten aandeelhouders en commissarissen dicht tegen elkaar aan. Het bedrijf heeft ook door grootaandeelhouders gedelegeerde afhankelijke commissarissen.
Er zijn diverse scenario's denkbaar waar de belangen van een grootaandeelhouder niet parallel lopen met die van andere aandeelhouders. Dit bleek al bij een aandelenuitgifte in 2009. Enkele grote partijen konden met korting aandelen kopen.
Kleine aandeelhouders werden gepasseerd en zagen hun aanspraak op toekomstige winsten verkleinen (verwatering). De grote partijen hadden daar geen last van dankzij een anti-verwateringsbescherming.
President-commissaris Stellingsma stelde tegenover aandeelhouders glashard dat conflicterende situaties nog nooit waren voorgekomen bij OctoPlus. Hij eindigde zijn betoog echter plotseling met de paradoxale conclusie dat "people are people", dus tegen belangenverstrengeling kon toch niets worden gedaan.
Het daaropvolgende advies dat hij als voorzitter - in plaats van zich neer te leggen bij de zwakte van de mens - er beter voor kon zorgen dat commissarissen in een mogelijke situatie van belangenverstrengeling tijdelijk even terugtreden, zou hij echter in overweging nemen.
Waar het bedrijf eerst voor eigen rekening en succes werkte aan deze zogenoemde toedieningtechnologie is het recent overgestapt op doorontwikkeling van de technologie voor medicijnontwikkelaars. En dat op basis van uurtje-factuurtje waardoor het bedrijf maandelijks geld binnen krijgt.
Bovendien krijgt Octoplus royalties van deze partnerbedrijven bij het behalen van vooraf vastgelegde successen.
Locteron
Het meest geavanceerde product dat wordt ontwikkeld met de technologie van OctoPlus is "Locteron", een middel tegen Hepatitis C, dat ontwikkeld wordt door het Amerikaanse biotechbedrijf Biolex. De verrichte testen geven aan dat dankzij deze technologie, patiënten minimaal 50 procent minder griepachtige bijverschijnselen hebben, zonder dat de effectiviteit van het medicijn eronder lijdt.
Er zal nog een hele tijd verstrijken voordat Locteron eventueel op de markt zal verschijnen. In het uitputtende testtraject voor nieuwe geneesmiddelen hoopt Biolex voor Locteron binnen een jaar ook de zogenoemde testfase III te bereiken, een traject van uitgebreide en peperdure testen.
OctoPlus kan op dat moment al rekenen op een milestone betaling van zo'n 13 miljoen euro. Dankzij 5 procent royalties, gaat de kassa enkele jaren later nog harder rinkelen zodra fase III daadwerkelijk succesvol is doorlopen en het medicijn is goedgekeurd voor verkoop.
Bestuursvoorzitter Simon Sturge schatte de Hepatitis C markt op 6 miljard euro, waarbij de huidige medicijnen slechts aanslaan bij minder dan 50 procent van de patiënten. Medicijnen als Locteron zijn echter in aantocht, waardoor minimaal 80 procent geholpen kan worden.
De Hepatitis C markt wordt daarmee gemakkelijk 10 miljard euro. Als Locteron 20 procent marktaandeel behaalt, verdient Octoplus dankzij de 5 procent royalties jaarlijks 100 miljoen euro, ruim meer dan het dubbele van de huidige marktkapitalisatie.
Toch hangt het voortbestan van OctoPlus niet af van Locteron, aldus Sturge. Dankzij het nieuwe zuinige verdienmodel en zo'n 3 miljoen euro op de bank, kan de onderneming nog een aantal jaren vooruit, ook wanneer Locteron een losse flodder zou blijken.
Commissarissen knullig
Operationeel heeft Octoplus de boel nu beter op de rails, maar wat professioneel ondernemingsbestuur betreft is er nog een wereld te winnen. De herbenoeming van president-commissaris Hans Stellingsma tijdens de laatste aandeelhoudersvergadering was wat dat betreft exemplarisch.
Slechts twee van de zes commissarissen hadden de moeite genomen de vergadering bij te wonen. Alleen Stellingsma zat achter de tafel wat een merkwaardig situatie opleverde toen er vragen van aandeelhouders kwamen over zijn herbenoeming. Gelukkig redde de andere aanwezige commissaris zijn voorzitter door roepend vanuit de zaal de herbenoeming te bevestigen.
Bij Octoplus zitten aandeelhouders en commissarissen dicht tegen elkaar aan. Het bedrijf heeft ook door grootaandeelhouders gedelegeerde afhankelijke commissarissen.
Er zijn diverse scenario's denkbaar waar de belangen van een grootaandeelhouder niet parallel lopen met die van andere aandeelhouders. Dit bleek al bij een aandelenuitgifte in 2009. Enkele grote partijen konden met korting aandelen kopen.
Kleine aandeelhouders werden gepasseerd en zagen hun aanspraak op toekomstige winsten verkleinen (verwatering). De grote partijen hadden daar geen last van dankzij een anti-verwateringsbescherming.
President-commissaris Stellingsma stelde tegenover aandeelhouders glashard dat conflicterende situaties nog nooit waren voorgekomen bij OctoPlus. Hij eindigde zijn betoog echter plotseling met de paradoxale conclusie dat "people are people", dus tegen belangenverstrengeling kon toch niets worden gedaan.
Het daaropvolgende advies dat hij als voorzitter - in plaats van zich neer te leggen bij de zwakte van de mens - er beter voor kon zorgen dat commissarissen in een mogelijke situatie van belangenverstrengeling tijdelijk even terugtreden, zou hij echter in overweging nemen.