Met een free float van circa 14% en een statutaire zetel op Curaçao heeft de kleine aandeelhouder in investeringsmaatschappij HAL maar weinig te zeggen. Dat strookt niet met de eigen strategie van HAL om juist in de bestuurskamer plaats te nemen.
Het is al vaker gezegd: HAL is een ondoorzichtig geheel en ook op het gebied van corporate governance valt nogal wat af te dingen. HAL bouwt bewust significante belangen in ondernemingen op met als doel als aandeelhouder dan wel commissaris een actieve rol te kunnen spelen in de besluitvorming.
Zo maakt HAL’s CEO Martijn van der Vrom al jaren deel uit van de raad van commissarissen van Boskalis en Vopak. De gewone aandeelhouder heeft vanwege de macht van de grootaandeelhouders daarentegen maar weinig te vertellen bij de investeringsmaatschappij. HAL vaart een eigen koers.
Wie belegt in HAL steekt zijn of haar geld voor een belangrijk deel in de beursgenoteerde bedrijven Boskalis en Vopak alsmede in optiekketens. Daarnaast is er nog sprake van een breed aantal verschillende bedrijven waarin wordt belegd, maar voor het geheel leggen deze beleggingen een beperkt gewicht in de schaal. Het gaat hier onder meer om belangen in de mediabedrijven Mercurius Group en FD Mediagroep, kantoorinrichters Ahrend en Samas, houtproducent Pontmeyer en incassobureau InVesting.
Beurskoers
Het mag niet verbazen dat de beurskoers van HAL in grove lijnen meebeweegt met die van Vopak en Boskalis. Wat dat betreft heeft een belegger goed zicht op het geheel, ware het niet dat HAL bijzonder weinig informatie weggeeft over de waarde van de niet-beursgenoteerde belangen. En we spreken hier toch over ruim de helft van de nettovermogenswaarde van HAL. Slechts éénmaal per jaar, bij de publicatie van de jaarcijfers, laat het bedrijf weten wat de geschatte (markt)waarde hiervan is.
Beleggers betalen momenteel circa €74 per aandeel HAL, wat impliceert dat de markt de waarde van de niet-beursgenoteerde belangen tegen HAL’s boekwaarde heeft verdisconteerd. Dat lijkt wat negatief, maar is niet geheel onverklaarbaar. HAL spreekt zelf over een concentratierisico. De optiek-retailactiviteiten maken namelijk ruim driekwart van de niet-beursgenoteerde investeringen uit.
Het is wel zo dat analisten over het algemeen van mening zijn dat HAL zijn niet-beursgenoteerde belangen te conservatief waardeert. En dat zou dan met name voor de optiekketens gelden. Dat is interessant, want HAL zou op termijn best eens een beursgang van zijn optiekketens kunnen overwegen.
Discount
Al met al lijkt de beurskoers van HAL dus een aardige discount te kennen ten opzichte van de feitelijke intrinsieke waarde. Meerdere redenen kunnen hiervoor worden aangedragen. Ten eerste het genoemde concentratierisico. De grote afhankelijkheid van de optiekketens spreekt niet iedereen aan.
Ten tweede de gebrekkige verhandelbaarheid van de stukken. De familie Van der Vorm controleert via de vehikels De Zwarte Bergen (41%) en Blanca Flor Corporation (27%) al 68% van de uitstaande aandelen. De derde grootaandeelhouder is Hans Melchers (17%), oprichter van Melchemie. Voorts spreekt het grote’black box’ gehalte het aandeel parten.
Een ander nadeel is dat er zelden tot nooit sprake is van synergie-effecten tussen de verschillende investeringen. Het is de doelstelling van HAL dat de financiële verslaggeving, zowel voor interne als externe doeleinden, compleet, accuraat, valide en tijdig is.
Misschien moet de onderneming deze informatie toch nog wat meer met de buitenwereld delen, zodat de beurskoers mogelijk meer in lijn komt te liggen met de intrinsieke waarde. HAL snijdt zich feitelijk zo in de eigen vingers en dat strookt niet met de doelstelling van maximalisatie van aandeelhouderswaarde.
Zo maakt HAL’s CEO Martijn van der Vrom al jaren deel uit van de raad van commissarissen van Boskalis en Vopak. De gewone aandeelhouder heeft vanwege de macht van de grootaandeelhouders daarentegen maar weinig te vertellen bij de investeringsmaatschappij. HAL vaart een eigen koers.
Wie belegt in HAL steekt zijn of haar geld voor een belangrijk deel in de beursgenoteerde bedrijven Boskalis en Vopak alsmede in optiekketens. Daarnaast is er nog sprake van een breed aantal verschillende bedrijven waarin wordt belegd, maar voor het geheel leggen deze beleggingen een beperkt gewicht in de schaal. Het gaat hier onder meer om belangen in de mediabedrijven Mercurius Group en FD Mediagroep, kantoorinrichters Ahrend en Samas, houtproducent Pontmeyer en incassobureau InVesting.
Beurskoers
Het mag niet verbazen dat de beurskoers van HAL in grove lijnen meebeweegt met die van Vopak en Boskalis. Wat dat betreft heeft een belegger goed zicht op het geheel, ware het niet dat HAL bijzonder weinig informatie weggeeft over de waarde van de niet-beursgenoteerde belangen. En we spreken hier toch over ruim de helft van de nettovermogenswaarde van HAL. Slechts éénmaal per jaar, bij de publicatie van de jaarcijfers, laat het bedrijf weten wat de geschatte (markt)waarde hiervan is.
Beleggers betalen momenteel circa €74 per aandeel HAL, wat impliceert dat de markt de waarde van de niet-beursgenoteerde belangen tegen HAL’s boekwaarde heeft verdisconteerd. Dat lijkt wat negatief, maar is niet geheel onverklaarbaar. HAL spreekt zelf over een concentratierisico. De optiek-retailactiviteiten maken namelijk ruim driekwart van de niet-beursgenoteerde investeringen uit.
Het is wel zo dat analisten over het algemeen van mening zijn dat HAL zijn niet-beursgenoteerde belangen te conservatief waardeert. En dat zou dan met name voor de optiekketens gelden. Dat is interessant, want HAL zou op termijn best eens een beursgang van zijn optiekketens kunnen overwegen.
Discount
Al met al lijkt de beurskoers van HAL dus een aardige discount te kennen ten opzichte van de feitelijke intrinsieke waarde. Meerdere redenen kunnen hiervoor worden aangedragen. Ten eerste het genoemde concentratierisico. De grote afhankelijkheid van de optiekketens spreekt niet iedereen aan.
Ten tweede de gebrekkige verhandelbaarheid van de stukken. De familie Van der Vorm controleert via de vehikels De Zwarte Bergen (41%) en Blanca Flor Corporation (27%) al 68% van de uitstaande aandelen. De derde grootaandeelhouder is Hans Melchers (17%), oprichter van Melchemie. Voorts spreekt het grote’black box’ gehalte het aandeel parten.
Een ander nadeel is dat er zelden tot nooit sprake is van synergie-effecten tussen de verschillende investeringen. Het is de doelstelling van HAL dat de financiële verslaggeving, zowel voor interne als externe doeleinden, compleet, accuraat, valide en tijdig is.
Misschien moet de onderneming deze informatie toch nog wat meer met de buitenwereld delen, zodat de beurskoers mogelijk meer in lijn komt te liggen met de intrinsieke waarde. HAL snijdt zich feitelijk zo in de eigen vingers en dat strookt niet met de doelstelling van maximalisatie van aandeelhouderswaarde.