Nadat het Leidse biofarmeceutische OctoPlus vanwege financiële nood ede comerciele rechten op Locteron heeft moeten weggeven, is de kas al weer bijna leeg. Het lot van de onderneming ligt in handen van derden.
OctoPlus is gestart als dienstverlener voor kleinere biotechbedrijven. Vanaf eind jaren negentig is in fasen geïnvesteerd in de ontwikkeling van technologie die het mogelijk maakt geneesmiddelen beter toe te dienen en zo een betere balans te krijgen tussen de effectiviteit en veiligheid van het middel.
Later is besloten om op basis van die technologie ook verbeterde versies van bestaande medicijnen voor eigen rekening en risico te gaan ontwikkelen. Dit ging gepaard met hoge onderzoekskosten, waardoor OctoPlus al snel stevig in de verliezen kwam.
Het belangrijkste en meest gevorderde product betreft Locteron, een geavanceerdere versie van een bestaand medicijn voor de behandeling van chronische hepatitis C infectie, een ernstige leveraandoening.
In het nauw
Hoewel de onderzoeksresultaten van Locteron telkens bevredigend waren, stroomde het geld in sneltreinvaart de onderneming uit. In november 2007 maakte het bestuur de kapitale fout een aandelenemissie van 25 miljoen euro af te blazen vanwege het slechte beursklimaat. Hierdoor kwam het met de rug tegen de muur te staan, temeer omdat de strategische partner uitbleef.
Verkoop commerciële rechten
In oktober 2008 volgde de verkoop van de commerciële rechten op vlaggenschipproduct Locteron aan ontwikkelingspartner Biolex. Noodzakelijk, omdat de kaspositie onder nul was gedoken. OctoPlus legt zich vanaf dat moment nog uitsluitend toe op de procesontwikkeling en de fabricage van Locteron voor de klinische studies.
Investeringen in de overige programma’s, inclusief het vergevorderde OP-145 tegen middenoorinfectie, werden eveneens stopgezet in de hoop ook deze later te kunnen partneren. Nog bijzonder lucratief wordt het voor OctoPlus indien Locteron daadwerkelijk op de markt komt en een relatief groot marktaandeel weet te bemachtigen.
Maar hoe sterk is Biolex?
Ondanks het ontbreken van de hoge onderzoekskosten boekte OctoPlus afgelopen jaar een nettoverlies van 3,0 miljoen euro, gedeeltelijk toe te schrijven aan een reorganisatie. Over de eerste zes maanden van 2010 bleek het verlies te zijn opgelopen van 1,6 miljoen tot 3,5 miljoen euro. Door een negatieve kasstroom van 2,9 miljoen had OctoPlus per 30 juni nog maar 4 ton in kas.
Gelukkig is er nog een kredietfaciliteit van 2,0 miljoen bij Fortis Bank. Het verlies kan met name worden verklaard uit het feit dat de ontwikkeling en productie van Locteron voor Fase IIb onderzoek al eind 2009 werd afgerond en er daardoor dit jaar tot op heden, zoals overigens voorzien, beperkt werk voor Biolex te doen is. OctoPlus acht niettemin de financiële middelen in combinatie met de huidige orderportefeuille en acquisitiepijplijn afdoende om de onderneming richting winstgevendheid te kunnen voortzetten.
Stoere taal, maar onduidelijk en essentieel in deze is hoe Biolex er voorstaat. De website van de Amerikanen heeft al twee jaar geen update meer gehad. De toekomst van OctoPlus staat of valt grotendeels met het vinden van een financiële partner voor Biolex. De Amerikanen haalden twee jaar geleden 60 miljoen dollar op om Locteron door de tweede klinische fase te lozen. Voor vervolgonderzoek zal extra financiering gezocht moeten worden. Blijft dat uit, dan wordt het een wel heel moeilijk verhaal. OctoPlus zelf verwacht dat Biolex pas met de Fase III onderzoek start als het een partner heeft gevonden.
Met name zorgelijk is dat OctoPlus zegt geen inzicht in de financiële situatie van Biolex te hebben. De technologie van OctoPlus is hoogwaardig, maar zoals wel vaker in de biotechwereld kan geldgebrek het bedrijf uiteindelijk toch de kop kosten. De mogelijke upside is nog aanzienlijk, maar daar staat een enorm risico tegenover. De koersdruk weerspiegelt de toegenomen risicoperceptie van beleggers.
Later is besloten om op basis van die technologie ook verbeterde versies van bestaande medicijnen voor eigen rekening en risico te gaan ontwikkelen. Dit ging gepaard met hoge onderzoekskosten, waardoor OctoPlus al snel stevig in de verliezen kwam.
Het belangrijkste en meest gevorderde product betreft Locteron, een geavanceerdere versie van een bestaand medicijn voor de behandeling van chronische hepatitis C infectie, een ernstige leveraandoening.
In het nauw
Hoewel de onderzoeksresultaten van Locteron telkens bevredigend waren, stroomde het geld in sneltreinvaart de onderneming uit. In november 2007 maakte het bestuur de kapitale fout een aandelenemissie van 25 miljoen euro af te blazen vanwege het slechte beursklimaat. Hierdoor kwam het met de rug tegen de muur te staan, temeer omdat de strategische partner uitbleef.
Verkoop commerciële rechten
In oktober 2008 volgde de verkoop van de commerciële rechten op vlaggenschipproduct Locteron aan ontwikkelingspartner Biolex. Noodzakelijk, omdat de kaspositie onder nul was gedoken. OctoPlus legt zich vanaf dat moment nog uitsluitend toe op de procesontwikkeling en de fabricage van Locteron voor de klinische studies.
Investeringen in de overige programma’s, inclusief het vergevorderde OP-145 tegen middenoorinfectie, werden eveneens stopgezet in de hoop ook deze later te kunnen partneren. Nog bijzonder lucratief wordt het voor OctoPlus indien Locteron daadwerkelijk op de markt komt en een relatief groot marktaandeel weet te bemachtigen.
Maar hoe sterk is Biolex?
Ondanks het ontbreken van de hoge onderzoekskosten boekte OctoPlus afgelopen jaar een nettoverlies van 3,0 miljoen euro, gedeeltelijk toe te schrijven aan een reorganisatie. Over de eerste zes maanden van 2010 bleek het verlies te zijn opgelopen van 1,6 miljoen tot 3,5 miljoen euro. Door een negatieve kasstroom van 2,9 miljoen had OctoPlus per 30 juni nog maar 4 ton in kas.
Gelukkig is er nog een kredietfaciliteit van 2,0 miljoen bij Fortis Bank. Het verlies kan met name worden verklaard uit het feit dat de ontwikkeling en productie van Locteron voor Fase IIb onderzoek al eind 2009 werd afgerond en er daardoor dit jaar tot op heden, zoals overigens voorzien, beperkt werk voor Biolex te doen is. OctoPlus acht niettemin de financiële middelen in combinatie met de huidige orderportefeuille en acquisitiepijplijn afdoende om de onderneming richting winstgevendheid te kunnen voortzetten.
Stoere taal, maar onduidelijk en essentieel in deze is hoe Biolex er voorstaat. De website van de Amerikanen heeft al twee jaar geen update meer gehad. De toekomst van OctoPlus staat of valt grotendeels met het vinden van een financiële partner voor Biolex. De Amerikanen haalden twee jaar geleden 60 miljoen dollar op om Locteron door de tweede klinische fase te lozen. Voor vervolgonderzoek zal extra financiering gezocht moeten worden. Blijft dat uit, dan wordt het een wel heel moeilijk verhaal. OctoPlus zelf verwacht dat Biolex pas met de Fase III onderzoek start als het een partner heeft gevonden.
Met name zorgelijk is dat OctoPlus zegt geen inzicht in de financiële situatie van Biolex te hebben. De technologie van OctoPlus is hoogwaardig, maar zoals wel vaker in de biotechwereld kan geldgebrek het bedrijf uiteindelijk toch de kop kosten. De mogelijke upside is nog aanzienlijk, maar daar staat een enorm risico tegenover. De koersdruk weerspiegelt de toegenomen risicoperceptie van beleggers.