Dat blijkt uit onderzoek van de VEB onder in Nederland genoteerde beleggingsfondsen.

Actief beheerde beleggingsfondsen worden geleid door een team van specialisten die namens beleggers proberen beter te presteren dan een voor hen relevante index, zoals de AEX, Dow Jones of MSCI-index.

Voor die prestaties brengen ze forse kosten in rekening bij beleggers. Beleggers van dertig procent van de fondsen kunnen niet controleren of die kosten wel de moeite van het betalen waard zijn geweest.

Onder de aanbieders die te weinig informatie bieden zijn bekende namen als Robeco, ING, Delta Lloyd, Insinger de Beaufort en Van Lanschot.

Van de fondsen die wel een ander fonds of index als referentie geven ontbreekt een duidelijke vergelijking tussen de eigen prestaties en dat van de benchmark. Ook hier is het dus voor beleggers niet meteen duidelijk of het fonds beter presteert dan de eigen referentie ondanks in rekening gebrachte managementkosten.

Nederlands probleem
Het achterwege laten van een benchmark is vooral een Nederlands probleem. Luxemburgse beleggingsfondsen hanteren in 95% van de gevallen wel een benchmark.

Van 228 onderzochte Luxemburgse fondsen die worden aangeboden door een Nederlandse vermogensbeheerder blijken er slechts 11 geen benchmark te hanteren.

Achtergronden benchmark

Een benchmark is over het algemeen een index die bestaat uit een mandje effecten die gezamenlijk representatief zijn voor de ontwikkeling van een bepaalde markt. Zo wordt in Nederland de Amsterdam Exchange Index (AEX) gebruikt om het sentiment op de Nederlandse beurs weer te geven. Een index wordt niet alleen gebruikt als graadmeter voor de stemming op een beurs, maar ook als objectieve maatstaf waar tegen de prestaties van een beleggingsfonds worden afgezet. Een benchmark hoeft overigens niet per se een index te zijn. Een bepaald rentetarief of een percentage dat de fondsmanager zichzelf als doelstelling heeft opgelegd, kan ook als maatstaf worden gebruikt.

MEER OVER BELEGGINGSFONDSEN:


22 september 2010

 3 september 2010