Alleen het woord smaakt al naar meer: "Eindejaarsrally". Beleggers gaan graag met stijgende koersen het jaar uit. Bestaat het eigenlijk: een eindsprint op de beurs en hoe zou dat dan komen?
Zoveel beursmythen, zoveel verschillende verklaringen. En dat geldt ook voor het fenomeen van de eindejaarsrally. Het zal de meeste beleggers worst zijn. Gaan de koersen aan het eind van het jaar omhoog, dan is dat mooi meegenomen en kan lekker worden meegelift.
Maar is het fenomeen eindejaarsrally een echte mythe of biedt het verleden aanleiding om serieus rekening te houden met de stijgende koersen richting oudejaarsavond?
December outperformer
De historie spreekt in het voordeel van de aanhangers van de eindejaarsrally. heeft de koersontwikkeling van de S&P 500 in de maand december bekeken over de periode 1930 tot 2009. In liefst 78,8 procent van de gevallen blijkt de maand december een stevige outperformance te laten zien ten opzichte van het gemiddelde rendement dat respectievelijke jaar.
Een indrukkwekkend cijfer, vanzelfsprekend zonder enige voorspellende waarde.
Verklaringen
Vraag is wat deze outperformance kan verklaren. Verschillende wijsheden doen de ronde. In de eerste plaats kan het natuurlijk gewoon een self fulfilling prophecy zijn. Tegen het einde van het jaar wordt er in de pers veel over geschreven en beleggers spelen hier op in, waardoor de rally als het ware al ontstaan is.
Analisten spelen ook een bepaalde rol. Na een slecht jaar zullen diverse analisten roepen dat de koersdaling overdreven is geweest, waardoor de koersval tegen het einde van het jaar nog wat wordt afgevlakt.
‘Window dressing' wordt ook regelmatig genoemd als oorzaak van een eindejaarsrally. Fondsmanagers doen tegen het einde van het jaar hun minder gelukkige beleggingen de deur uit en stoppen het geld in goed gepresteerde, maar liquide large caps, waardoor de hoofdindex stijgt.
Een andere verklaring die wordt genoemd houdt verband met het bekende januari-effect. Een uitleg voor het januari-effect komt uit de Verenigde Staten. De Amerikaanse belastingbetaler zou er fiscaal gunstig uitspringen door vlak voor het einde van het jaar zijn aandelen te verkopen. De stukken werden dan vaak in januari weer teruggekocht.
Dat geeft nog geen verklaring voor stijgende koersen in landen waar deze fiscale regel niet geldt. Toch spelen beleggers in op het januari-effect door al in december aandelen te kopen. Dat kan een verklaring zijn voor de vaak goede decembermaand.
Psychologische factoren spelen dus een belangrijke rol. Net zo als veel mensen in januari ineens lid worden van de plaatselijke sportvereniging en stoppen met roken, kijken beleggers tegen het einde van het kalenderjaar met frisse moed naar de toekomst.
Is het zo simpel?
Als het allemaal zo eenvoudig was waren we allemaal rijk. Volgens de theorie die uitgaat van efficiënte markten is het onmogelijk over een langere periode een hoger dan gemiddeld rendement te halen zonder extra risico te lopen.
Beleggers zijn dus gewaarschuwd. Dat de statistieken over de decembermaand het tegendeel laten zien doet daar niets aan af. De afgelopen jaren werd duidelijk dat een kredietcrisis sterker is dan welk psychologisch effect dan ook.
Blijven kijken naar de fundamenten blijft dan ook aan te raden. Wie gaat er in februari immers nog naar de sportschool en heeft de asbak definitief weggegooid?
Maar is het fenomeen eindejaarsrally een echte mythe of biedt het verleden aanleiding om serieus rekening te houden met de stijgende koersen richting oudejaarsavond?
December outperformer
De historie spreekt in het voordeel van de aanhangers van de eindejaarsrally. heeft de koersontwikkeling van de S&P 500 in de maand december bekeken over de periode 1930 tot 2009. In liefst 78,8 procent van de gevallen blijkt de maand december een stevige outperformance te laten zien ten opzichte van het gemiddelde rendement dat respectievelijke jaar.
Een indrukkwekkend cijfer, vanzelfsprekend zonder enige voorspellende waarde.
Verklaringen
Vraag is wat deze outperformance kan verklaren. Verschillende wijsheden doen de ronde. In de eerste plaats kan het natuurlijk gewoon een self fulfilling prophecy zijn. Tegen het einde van het jaar wordt er in de pers veel over geschreven en beleggers spelen hier op in, waardoor de rally als het ware al ontstaan is.
Analisten spelen ook een bepaalde rol. Na een slecht jaar zullen diverse analisten roepen dat de koersdaling overdreven is geweest, waardoor de koersval tegen het einde van het jaar nog wat wordt afgevlakt.
‘Window dressing' wordt ook regelmatig genoemd als oorzaak van een eindejaarsrally. Fondsmanagers doen tegen het einde van het jaar hun minder gelukkige beleggingen de deur uit en stoppen het geld in goed gepresteerde, maar liquide large caps, waardoor de hoofdindex stijgt.
| Meer beursmythen doorgeprikt | |
Een andere verklaring die wordt genoemd houdt verband met het bekende januari-effect. Een uitleg voor het januari-effect komt uit de Verenigde Staten. De Amerikaanse belastingbetaler zou er fiscaal gunstig uitspringen door vlak voor het einde van het jaar zijn aandelen te verkopen. De stukken werden dan vaak in januari weer teruggekocht.
Dat geeft nog geen verklaring voor stijgende koersen in landen waar deze fiscale regel niet geldt. Toch spelen beleggers in op het januari-effect door al in december aandelen te kopen. Dat kan een verklaring zijn voor de vaak goede decembermaand.
Psychologische factoren spelen dus een belangrijke rol. Net zo als veel mensen in januari ineens lid worden van de plaatselijke sportvereniging en stoppen met roken, kijken beleggers tegen het einde van het kalenderjaar met frisse moed naar de toekomst.
Is het zo simpel?
Als het allemaal zo eenvoudig was waren we allemaal rijk. Volgens de theorie die uitgaat van efficiënte markten is het onmogelijk over een langere periode een hoger dan gemiddeld rendement te halen zonder extra risico te lopen.
Beleggers zijn dus gewaarschuwd. Dat de statistieken over de decembermaand het tegendeel laten zien doet daar niets aan af. De afgelopen jaren werd duidelijk dat een kredietcrisis sterker is dan welk psychologisch effect dan ook.
Blijven kijken naar de fundamenten blijft dan ook aan te raden. Wie gaat er in februari immers nog naar de sportschool en heeft de asbak definitief weggegooid?