Leuk dat er zoveel liquiditeit in de markt wordt gepompt, maar dat is volgens obligatiebelegger Pimco vooral om tijd te rekken. Alleen een structurele oplossing van de schuldencrisis kan een diepgaande bankencrisis voorkomen.
Duidelijke taal van Patrick Dunnewolt en Henk Jan van Zoelen van Pimco. Met een beheerd vermogen van 122 miljard euro mag Pimco zich 's werelds grootste obligatiebelegger noemen. Pimco heeft er dus alle belang bij dat de doemscenario's in het eurogebied niet bewaarheid worden.
Risico's nemen toe
De vermogensbeheerder ziet de economische verschillen in de wereld groter worden. Hierbij wordt gewezen op de verhouding tussen de Verenigde Staten en China en de afscheiding in Europa tussen de sterke (‘core') en zwakkere landen (‘periferie').
Overheden en centrale banken hebben veel middelen ingezet, maar deze beginnen op te raken, waardoor de risico's toenemen. "Het is als rijden door de woestijn zonder reservewiel", zo illustreert Dunnewolt de situatie.
Coördinatie
Pimco spreekt niet meer over liquiditeitsproblemen, maar over solvabiliteitsproblemen bij bepaalde Europese landen. "Nu wordt er nog vooral reactiefbeleid gevoerd, maar de politiek zal proactief naar langetermijnoplossingen moeten zoeken.
Binnen het eurogebied zal er meer politieke eenduidigheid moeten komen wat er moet gebeuren," aldus Van Zoelen, hoofd account management.
Het gevoerde kortetermijnbeleid baart Pimco overduidelijk zorgen. "Hoe langer we de problemen voor ons uitschuiven des te groter is het besmettingsgevaar en des te groter de kans op een systeemcrisis en het uiteenvallen van de eurozone", zo benadrukt Dunnewolt, binnen Pimco verantwoordelijk voor de vermogensgroei in de Benelux.
Oplossing
Een directe oplossing voor de problemen heeft Pimco niet voorhanden. De obligatiebelegger ziet feitelijk drie scenario's. Welk scenario zich ook ontvouwt, het gaat de Europese core landen geld kosten.
De grootste kans, 50-60 procent, wordt gelukkig toegedicht aan de daadwerkelijke totstandkoming van een bepaalde vorm van fiscale coördinatie in Europa. Dat impliceert dat er geld van de core landen richting de periferie zal moeten gaan.
Dit spel zal goed gespeeld moeten worden want een massale afstempeling van perifere schuld kan het Europese bankwezen volgens Pimco niet dragen. Banken zijn daarvoor te sterk onderling verweven, waardoor het financiële systeem wankel wordt.
De kans dat de eurozone uiteen valt acht Pimco minder waarschijnlijk, maar zoals gezegd stijgt de kans hierop naarmate een oplossing langer op zich laat wachten.
In het meest ideale scenario dat Europa zich via economische groei uit de problemen kan helpen heeft Pimco weinig fiducie. De Europese periferie is daarvoor feitelijk niet concurrerend genoeg. Pimco ziet voor het eurogebied voor volgend jaar een economische groei van minder dan 1 procent.
Beleggingsadvies
Vraag is hoe de grootbelegger met de toenemende onzekerheden omgaat. Ondanks de lage rentevergoeding heeft Pimco een voorkeur voor staatsleningen van Europese core landen.
"Het risico dat Griekenland over enkele jaren in gebreke moet blijven achten wij te groot. Willen wij daar weer meer in beleggen dan moeten we een gevoel hebben dat het land structureel op de goede weg is en haar schulden kan afbetalen, aldus Dunnewolt."
Ook staatsleningen van opkomende landen durft Pimco wel aan. De overheidsfinanciën van deze landen zijn vaak gezonder dan van de Westerse economieën. Verder is Pimco wel enthousiast over bedrijfsobligaties, maar dan alleen van gerenommeerde ondernemingen. Bedrijfsobligaties van Europese financials behoren daar niet toe.
Al met al durft Pimco wel wat risico te nemen, maar deze moeten goed te managen zijn. De vermogensbeheerder spreekt hier over een ‘save spread'.
Risico's nemen toe
De vermogensbeheerder ziet de economische verschillen in de wereld groter worden. Hierbij wordt gewezen op de verhouding tussen de Verenigde Staten en China en de afscheiding in Europa tussen de sterke (‘core') en zwakkere landen (‘periferie').
Overheden en centrale banken hebben veel middelen ingezet, maar deze beginnen op te raken, waardoor de risico's toenemen. "Het is als rijden door de woestijn zonder reservewiel", zo illustreert Dunnewolt de situatie.
Coördinatie
Pimco spreekt niet meer over liquiditeitsproblemen, maar over solvabiliteitsproblemen bij bepaalde Europese landen. "Nu wordt er nog vooral reactiefbeleid gevoerd, maar de politiek zal proactief naar langetermijnoplossingen moeten zoeken.
Binnen het eurogebied zal er meer politieke eenduidigheid moeten komen wat er moet gebeuren," aldus Van Zoelen, hoofd account management.
Het gevoerde kortetermijnbeleid baart Pimco overduidelijk zorgen. "Hoe langer we de problemen voor ons uitschuiven des te groter is het besmettingsgevaar en des te groter de kans op een systeemcrisis en het uiteenvallen van de eurozone", zo benadrukt Dunnewolt, binnen Pimco verantwoordelijk voor de vermogensgroei in de Benelux.
Oplossing
Een directe oplossing voor de problemen heeft Pimco niet voorhanden. De obligatiebelegger ziet feitelijk drie scenario's. Welk scenario zich ook ontvouwt, het gaat de Europese core landen geld kosten.
De grootste kans, 50-60 procent, wordt gelukkig toegedicht aan de daadwerkelijke totstandkoming van een bepaalde vorm van fiscale coördinatie in Europa. Dat impliceert dat er geld van de core landen richting de periferie zal moeten gaan.
Dit spel zal goed gespeeld moeten worden want een massale afstempeling van perifere schuld kan het Europese bankwezen volgens Pimco niet dragen. Banken zijn daarvoor te sterk onderling verweven, waardoor het financiële systeem wankel wordt.
De kans dat de eurozone uiteen valt acht Pimco minder waarschijnlijk, maar zoals gezegd stijgt de kans hierop naarmate een oplossing langer op zich laat wachten.
In het meest ideale scenario dat Europa zich via economische groei uit de problemen kan helpen heeft Pimco weinig fiducie. De Europese periferie is daarvoor feitelijk niet concurrerend genoeg. Pimco ziet voor het eurogebied voor volgend jaar een economische groei van minder dan 1 procent.
Beleggingsadvies
Vraag is hoe de grootbelegger met de toenemende onzekerheden omgaat. Ondanks de lage rentevergoeding heeft Pimco een voorkeur voor staatsleningen van Europese core landen.
"Het risico dat Griekenland over enkele jaren in gebreke moet blijven achten wij te groot. Willen wij daar weer meer in beleggen dan moeten we een gevoel hebben dat het land structureel op de goede weg is en haar schulden kan afbetalen, aldus Dunnewolt."
Ook staatsleningen van opkomende landen durft Pimco wel aan. De overheidsfinanciën van deze landen zijn vaak gezonder dan van de Westerse economieën. Verder is Pimco wel enthousiast over bedrijfsobligaties, maar dan alleen van gerenommeerde ondernemingen. Bedrijfsobligaties van Europese financials behoren daar niet toe.
Al met al durft Pimco wel wat risico te nemen, maar deze moeten goed te managen zijn. De vermogensbeheerder spreekt hier over een ‘save spread'.