Nu de financiële sector bezig is aan een voortvarend herstel, krijgt een heikel onderwerp weer meer aandacht: de bonus. Aan creativiteit geen gebrek.
De Britse bank Barclays bereidt een nieuwe manier voor om bonussen uit te betalen. Barclays overweegt zijn bankiers behalve in aandelen en contanten ook te belonen in een nieuw soort schuldpapier, zogenoemde coco's.
Op deze manier wil Barcllays de variabele beloning meer in lijn brengen met de risico's die een bank loopt.
Deze ‘contingent convertibles' zijn in principe obligaties maar kunnen in bepaalde gevallen omgezet worden in aandelen.
Coco's zijn door banken ontwikkeld als antwoord op de strengere kapitaaleisen die toezichthouders aan de bankbalansen stellen. Banken moeten een grotere buffer aanhouden zodat ze moeilijke tijden beter kunnen doorstaan.
Het draait daarbij om het zogenoemde Tier 1-capital, het bufferkapitaal van een bank. Volgens de nieuwe strenge regels van het Basels Comité mogen achtergestelde eeuwigdurende obligaties ('perpetuals') niet langer tot het bufferkapitaal van banken worden gerekend.
Banken hebben het recht om houders van perpetuals in tijden van nood niet langer rente te betalen. In de bankencrisis bleven banken toch rente betalen uit angst om vertrouwen te verliezen.
De obligaties die coco's heten worden bij het slinkend kernkapitaal automatisch omgezet in aandelen (eigen vermogen). Banken hopen daarom deze wel te het kernkapitaal te mogen rekenen.
Mes snijdt aan twee kanten
Voor Barclays heeft de coco als bonus twee voordelen. In de eerste plaats hoeft de bank dan geen nieuwe aandelen uit te geven om bonussen te betalen.
En passant zet Barclays zo zijn eigen personeel in om een markt te creëren voor deze coco's. Die is er op dit moment nauwelijks. Sterker, er zijn maar twee banken die het instrument op de markt hebben gebracht, de Rabobank en de Britse Lloyd's Bank. Coco's zijn dus nauwelijks verhandelbaar. Om de markt op poten te krijgen moet er meer aanbieders van de stukken komen.
Op deze manier wil Barcllays de variabele beloning meer in lijn brengen met de risico's die een bank loopt.
Deze ‘contingent convertibles' zijn in principe obligaties maar kunnen in bepaalde gevallen omgezet worden in aandelen.
Coco's zijn door banken ontwikkeld als antwoord op de strengere kapitaaleisen die toezichthouders aan de bankbalansen stellen. Banken moeten een grotere buffer aanhouden zodat ze moeilijke tijden beter kunnen doorstaan.
Het draait daarbij om het zogenoemde Tier 1-capital, het bufferkapitaal van een bank. Volgens de nieuwe strenge regels van het Basels Comité mogen achtergestelde eeuwigdurende obligaties ('perpetuals') niet langer tot het bufferkapitaal van banken worden gerekend.
| Vast wint terrein |
| -De EU heeft strengere regels opgesteld voor bonusbetaling bij banken. -Extreme bonussen zouden een prikkel zijn tot het nemen van onverantwoorde risico's. -Volgens onderzoek van de Financial Times participeren (zaken-)banken hierop door de vaste beloning te verhogen. |
Banken hebben het recht om houders van perpetuals in tijden van nood niet langer rente te betalen. In de bankencrisis bleven banken toch rente betalen uit angst om vertrouwen te verliezen.
De obligaties die coco's heten worden bij het slinkend kernkapitaal automatisch omgezet in aandelen (eigen vermogen). Banken hopen daarom deze wel te het kernkapitaal te mogen rekenen.
Mes snijdt aan twee kanten
Voor Barclays heeft de coco als bonus twee voordelen. In de eerste plaats hoeft de bank dan geen nieuwe aandelen uit te geven om bonussen te betalen.
En passant zet Barclays zo zijn eigen personeel in om een markt te creëren voor deze coco's. Die is er op dit moment nauwelijks. Sterker, er zijn maar twee banken die het instrument op de markt hebben gebracht, de Rabobank en de Britse Lloyd's Bank. Coco's zijn dus nauwelijks verhandelbaar. Om de markt op poten te krijgen moet er meer aanbieders van de stukken komen.