Olie en voedsel wordt in rap tempo duurder en zou het economisch herstel van de wereldeconomie wel eens in de weg kunnen gaan zitten. ECB president Trichet heeft het voortouw genomen en gezinspeeld op een spoedige renteverhoging.
De maand maart is nog niet op de helft maar Jean-Claude Trichet, president van de Europese Centrale Bank, heeft deze maand al veelvuldig van zich laten horen. Zo verraste Trichet vriend en vijand door feitelijk een spoedige renteverhoging aan te kondigen.
Trichet zei dat de ECB ‘waakzaam’ is, waarmee hij het codewoord gebruikte dat in het verleden een maand vooraf ging aan een daadwerkelijke rentestap. Volgens de ECB-president zijn de inflatierisico’s in het eurogebied naar de bovenkant opgeschoven.
Moeilijk parket
Trichet en de zijnen zitten in een uiterst lastig parket. De eurozone groeit in meerdere snelheden. De met schulden beladen Zuid-Europese landen kunnen een renteverhoging nauwelijks dragen.
De ECB-president temperde zijn uitspraak dan ook door aan te geven dat een renteverhoging niet direct het begin hoeft te betekenen van een serie verkrappingen.
Obligatiespecialisten denken dat de markt al een voorschot heeft genomen op een wat hogere beleidsrente. De lange rente is sinds augustus vorig jaar flink gestegen van iets boven de 2 procent tot 3,3 procent. Met verbaal geweld zal de ECB in eerste instantie proberen de inflatie in toom te houden.
Niet alleen
Om kritiek op zijn beleid de kiem te smoren liet Trichet weten dat hij niet alleen staat in zijn strijd. “Centrale banken over de hele wereld zijn eensgezind in hun strijd tegen de inflatie” aldus Trichet met de pet op van voorzitter van het Global Economic Meeting in Basel.
Trichet zegt dat andere centrale banken er ook alles aan zullen doen de inflatieverwachtingen stevig te verankeren. Dat betekent volgens de bankpresident niet automatisch dat centrale banken dezelfde beslissingen nemen. Centrale banken zijn vooral bang voor het ontstaan van loon-prijsspiralen. Gaan werknemers de hoge benzine en voedselprijzen in hun salariseis verwerken dan is het hek van de dam.
Trichet kreeg bijval van ECB-lid Lorenzo Bini Smaghi, die benadrukte dat de financiele crisis heeft aangetoond dat het te lang laag houden van de rente tot grote ongelukken kan leiden. “Een te expansief monetair beleid zorgt voor een overmaat aan liquiditeiten en leidt tot een toenemende financiële hefboom, waardoor investeringsrisico’s worden onderschat.
Verder probeert Bini Smaghi een renteverhoging te verantwoorden door er op te wijzen dat de stijgende prijzen voor energie en voedsel een permanent fenomeen zijn door de globalisering.
Opkomende landen
Juist in de opkomende landen rijst de inflatie de pan uit omdat voedsel en energie in deze landen ongeveer 35 procent van de inflatie uitmaken, tegen 15-20 procent in de ontwikkelde landen. Zonder met een beschuldigende vinger te wijzen wijst Trichet op de risico’s die hiervan uitgaan.
Opkomende landen reageren verschillend om de inflatie in toom te houden en bevolkingsonrust te voorkomen. De maatregelen variëren van het verhogen van de kapitaaleisen van banken, een renteverhoging, het beperken van de overheidsbestedingen of het opwaarderen van de eigen valuta, waardoor buitenlandse producten goedkoper worden.
Voor beleggers is het aan te raden deze ontwikkeling nauwgezet te volgen. De wereldeconomie is namelijk nog veel te afhankelijk van de opkomende landen.
Trichet zei dat de ECB ‘waakzaam’ is, waarmee hij het codewoord gebruikte dat in het verleden een maand vooraf ging aan een daadwerkelijke rentestap. Volgens de ECB-president zijn de inflatierisico’s in het eurogebied naar de bovenkant opgeschoven.
Moeilijk parket
Trichet en de zijnen zitten in een uiterst lastig parket. De eurozone groeit in meerdere snelheden. De met schulden beladen Zuid-Europese landen kunnen een renteverhoging nauwelijks dragen.
De ECB-president temperde zijn uitspraak dan ook door aan te geven dat een renteverhoging niet direct het begin hoeft te betekenen van een serie verkrappingen.
Obligatiespecialisten denken dat de markt al een voorschot heeft genomen op een wat hogere beleidsrente. De lange rente is sinds augustus vorig jaar flink gestegen van iets boven de 2 procent tot 3,3 procent. Met verbaal geweld zal de ECB in eerste instantie proberen de inflatie in toom te houden.
Niet alleen
Om kritiek op zijn beleid de kiem te smoren liet Trichet weten dat hij niet alleen staat in zijn strijd. “Centrale banken over de hele wereld zijn eensgezind in hun strijd tegen de inflatie” aldus Trichet met de pet op van voorzitter van het Global Economic Meeting in Basel.
Trichet zegt dat andere centrale banken er ook alles aan zullen doen de inflatieverwachtingen stevig te verankeren. Dat betekent volgens de bankpresident niet automatisch dat centrale banken dezelfde beslissingen nemen. Centrale banken zijn vooral bang voor het ontstaan van loon-prijsspiralen. Gaan werknemers de hoge benzine en voedselprijzen in hun salariseis verwerken dan is het hek van de dam.
Trichet kreeg bijval van ECB-lid Lorenzo Bini Smaghi, die benadrukte dat de financiele crisis heeft aangetoond dat het te lang laag houden van de rente tot grote ongelukken kan leiden. “Een te expansief monetair beleid zorgt voor een overmaat aan liquiditeiten en leidt tot een toenemende financiële hefboom, waardoor investeringsrisico’s worden onderschat.
Verder probeert Bini Smaghi een renteverhoging te verantwoorden door er op te wijzen dat de stijgende prijzen voor energie en voedsel een permanent fenomeen zijn door de globalisering.
Opkomende landen
Juist in de opkomende landen rijst de inflatie de pan uit omdat voedsel en energie in deze landen ongeveer 35 procent van de inflatie uitmaken, tegen 15-20 procent in de ontwikkelde landen. Zonder met een beschuldigende vinger te wijzen wijst Trichet op de risico’s die hiervan uitgaan.
Opkomende landen reageren verschillend om de inflatie in toom te houden en bevolkingsonrust te voorkomen. De maatregelen variëren van het verhogen van de kapitaaleisen van banken, een renteverhoging, het beperken van de overheidsbestedingen of het opwaarderen van de eigen valuta, waardoor buitenlandse producten goedkoper worden.
Voor beleggers is het aan te raden deze ontwikkeling nauwgezet te volgen. De wereldeconomie is namelijk nog veel te afhankelijk van de opkomende landen.