VEB.net maakt gebruik van cookies om het gebruiksgemak van de website te verbeteren. 

Distributievergoeding beleggingsfondsen op de schop

Terwijl de klant dacht dat hij centraal stond, zijn er jarenlang honderden miljoenen euro's uit de zakken van fondsbeleggers bij de banken in Nederland terecht gekomen. Die praktijk gaat stoppen. Het zou beleggingsfondsen goedkoper moeten maken.

Als het aan minister Jan Kees de Jager ligt kunnen banken in de toekomst ‘gemaakte kosten' voor het aanbieden van beleggingsfondsen niet langer doorschuiven naar de klanten.

Banken en vermogensbeheerders mogen niet langer een vergoeding of 'kickback' ontvangen voor het verkopen van fondsen van andere aanbieders.

Fondsenaanbieders betalen de kickback nu om ervoor te zorgen dat een bank of beheerder hun fonds aanbiedt. Voor de bank is het verleidelijk de klant het best betalende fonds te adviseren in plaats van het best presterende fonds. De Jager wil dat adviseurs het belang van de klant vooropstellen.

De distributiekosten vormen een flink deel van de kosten die beleggers jaarlijks betalen aan een beleggingsfonds. Banken zijn niet scheutig met informatie, maar wie even wat langer zoekt vindt de vergoeding op de websites van de banken.

Meer dan de helft
Een greep uit de betaalde provisie aan drie verschillende banken laat zien dat tot meer dan de helft van de kosten die beleggers in rekening wordt gebracht op gaat aan het inkopen van schapruimte.

Neem bijvoorbeeld het Delta Lloyd Deelnemingen Fonds, een van Nederlands meest bekende beleggingsfondsen. Beleggers betalen jaarlijks 1,44 procent van hun belegd vermogen aan kosten.

Het grootste deel daarvan -1,25 procent- betreft de zogenoemde managementvergoeding. Af te lezen aan de naam zou een managementvergoeding vooral gebruikt moeten worden om salarissen van de fondsbeheerders te betalen.

In praktijk blijkt de helft van de kosten te worden doorgeschoven naar banken, als lekkertje. ABN Amro vangt liefst 0,63 procent van de managementfee voor distributie. Bij Rabobank gaat het om 0,65 procent, ruim 50 procent van de totale kosten die beleggers moeten ophoesten.

 Distributievergoedingen van een aantal fondsen bij drie banken: tot meer dan 50 %
 

In de tabel is duidelijk te zien dat een fors deel van de kosten gemaakt door beleggers weer bij de banken terecht komt. In sommige gevallen komt er zelfs meer geld terecht bij de distributeur dan bij de beheerder van het beleggingsfonds. Dit geeft eens te meer aan dat de distributievergoedingen uit de hand zijn gelopen.

Alle banken in Nederland zullen met de toekomstige maatregelen te maken krijgen. En het lijkt logisch dat beleggers kunnen profiteren van lagere kosten nu fondsaanbieders niet langer dik mogen betalen om in de schappen te komen. Zeker is dat niet.

Van Lanschot aan twee kanten
Een van de banken die nu al meent het goede voorbeeld te geven is Van Lanschot. De bank voor rijke particulieren wil al langer een wit voetje halen bij beleggers door distributievergoedingen door te spelen aan klanten, die dus lagere kosten betalen.

Aan de andere kant werkt Van Lanschot net zo hard mee aan de distributiebonanza. De bank is eigenaar van zakenbank Kempen, dat beleggingsfondsen aanbiedt en grootbanken vorstelijk betaald om deze producten (o.a. Kempen Orange Fund, zie tabel) op het schap te krijgen.