De Zwitsers zijn het zat. Door de Europese schuldenproblematiek zou de Zwitserse frank massaal zijn overgewaardeerd. Het interventieverhaal dat wordt aangegaan is echter bijzonder risicovol.
Beleggers zijn op zoek naar vluchthavens en vinden dat in edelmetalen maar ook al enige tijd in de Zwitserse frank.
Via renteverlagingen en kapitaalinjecties in de geldmarkt heeft de Zwitsers centrale bank al eerder geprobeerd om de munt minder aantrekkelijk te maken voor vreemd kapitaal.
Zonder veel resultaat, de opwaartse druk op de frank blijft aanhouden. De afgelopen anderhalf jaar is de Zwitserse frank ruim een kwart meer waard geworden ten opzichte van de euro.
Door de dure frank wordt het land uit de markt geprijsd. Zwitsers zelf gaan al over de grens shoppen, nadelig voor de eigen economie.
Vaste wisselkoers
Met een rentetarief op 0-0,25 procent zit er voor de Zwitserse centrale bank niet veel anders meer op dan te interveniëren op de valutamarkt, zo luidt de gedachte.
Zwitserland gaat daarin zelfs zover dat het een ‘vaste' wisselkoers nastreeft ten opzichte van de euro. Deze koers is bepaald op minimaal 1,20 frank per euro. De Zwitserse centrale bank zal franken in de verkoop doen en euro's opkopen.
Het woord vast is niet helemaal juist, omdat een onverhoopte verdere daling van de frank door de Zwitsers zal worden toegejuicht en geen opkoopprogramma van franken in gang zal zetten.
Tot op heden is de actie succesvol. Toen het nieuws bekend werd zakte de franc in een klap met ruim 8 procent tot op de nagestreefde minimale verhouding.
De Zwitsers spelen niettemin een gevaarlijk spel waarop zij al vaker nat zijn gegaan.
De eerder opgekochte euro's zijn namelijk alleen maar minder waard geworden, wat Zwitserland een valutaverlies van miljarden euro's heeft opgeleverd. De rekening hiervan is bij de belastingbetaler terechtgekomen.
Inflatierisico
Blijkbaar is dat geen les geweest, want met de vaste koppeling committeert de Schweizerische Nationalbank zich feitelijk aan het onbeperkt opkopen van euro's.
In theorie kan dat door gewoon de Zwitserse geldpers te laten draaien. Het risico daarvan is weer dat de inflatie geweldig kan gaan oplopen en er bubbels in de economie kunnen ontstaan, zoals feitelijk al in de Zwitserse huizenmarkt het geval is.
Uiteindelijk kan dat beleggers afschrikken, maar zal in beginsel vooral nadelig zijn voor de eigen economie.
Economen denken dat Zwitserland dagelijks zal moeten interveniëren om de wisselkoers op het gewenste niveau te houden.
Valutaoorlog
Ander nog veel groter risico dat de Zwitsers met hun vaste wisselkoers nemen is dat beleggers hun toevlucht zoeken naar andere valuta zoals de Japanse yen en de Braziliaanse real. Ook de Canadese en Australische dollar en de Noorse en Zweedse kroon zijn gewild.
Zwitserland legt daarmee het probleem bij anderen neer en voor je het weet heb je een valutaoorlog, wat gemakkelijk kan ontaarden in handelsbarrières. Daar is niemand bij gebaat.
Zwitserland geeft ook niet het goede voorbeeld door op eigen houtje te gaan handelen. De problemen in Europa zijn juist zo ontspoord doordat landen niet met elkaar samenwerken.
De juiste weg?
Zwitserland moet zich afvragen of dit de juiste weg is of dat het de problemen alleen maar vergroot. Critici vinden de risico's die het land neemt niet opwegen tegen de voordelen.
Aan de andere kant moeten beleggers zich ook maar eens achter de oren krabben waarom zij toch zo graag hun geld in Zwitserse franken steken. De renteopbrengst is extreem laag en in reële termen zelfs nul tot negatief.
Via renteverlagingen en kapitaalinjecties in de geldmarkt heeft de Zwitsers centrale bank al eerder geprobeerd om de munt minder aantrekkelijk te maken voor vreemd kapitaal.
Zonder veel resultaat, de opwaartse druk op de frank blijft aanhouden. De afgelopen anderhalf jaar is de Zwitserse frank ruim een kwart meer waard geworden ten opzichte van de euro.
Door de dure frank wordt het land uit de markt geprijsd. Zwitsers zelf gaan al over de grens shoppen, nadelig voor de eigen economie.
Vaste wisselkoers
Met een rentetarief op 0-0,25 procent zit er voor de Zwitserse centrale bank niet veel anders meer op dan te interveniëren op de valutamarkt, zo luidt de gedachte.
Zwitserland gaat daarin zelfs zover dat het een ‘vaste' wisselkoers nastreeft ten opzichte van de euro. Deze koers is bepaald op minimaal 1,20 frank per euro. De Zwitserse centrale bank zal franken in de verkoop doen en euro's opkopen.
Het woord vast is niet helemaal juist, omdat een onverhoopte verdere daling van de frank door de Zwitsers zal worden toegejuicht en geen opkoopprogramma van franken in gang zal zetten.
Tot op heden is de actie succesvol. Toen het nieuws bekend werd zakte de franc in een klap met ruim 8 procent tot op de nagestreefde minimale verhouding.
De Zwitsers spelen niettemin een gevaarlijk spel waarop zij al vaker nat zijn gegaan.
De eerder opgekochte euro's zijn namelijk alleen maar minder waard geworden, wat Zwitserland een valutaverlies van miljarden euro's heeft opgeleverd. De rekening hiervan is bij de belastingbetaler terechtgekomen.
Inflatierisico
Blijkbaar is dat geen les geweest, want met de vaste koppeling committeert de Schweizerische Nationalbank zich feitelijk aan het onbeperkt opkopen van euro's.
In theorie kan dat door gewoon de Zwitserse geldpers te laten draaien. Het risico daarvan is weer dat de inflatie geweldig kan gaan oplopen en er bubbels in de economie kunnen ontstaan, zoals feitelijk al in de Zwitserse huizenmarkt het geval is.
Uiteindelijk kan dat beleggers afschrikken, maar zal in beginsel vooral nadelig zijn voor de eigen economie.
Economen denken dat Zwitserland dagelijks zal moeten interveniëren om de wisselkoers op het gewenste niveau te houden.
Valutaoorlog
Ander nog veel groter risico dat de Zwitsers met hun vaste wisselkoers nemen is dat beleggers hun toevlucht zoeken naar andere valuta zoals de Japanse yen en de Braziliaanse real. Ook de Canadese en Australische dollar en de Noorse en Zweedse kroon zijn gewild.
Zwitserland legt daarmee het probleem bij anderen neer en voor je het weet heb je een valutaoorlog, wat gemakkelijk kan ontaarden in handelsbarrières. Daar is niemand bij gebaat.
Zwitserland geeft ook niet het goede voorbeeld door op eigen houtje te gaan handelen. De problemen in Europa zijn juist zo ontspoord doordat landen niet met elkaar samenwerken.
De juiste weg?
Zwitserland moet zich afvragen of dit de juiste weg is of dat het de problemen alleen maar vergroot. Critici vinden de risico's die het land neemt niet opwegen tegen de voordelen.
Aan de andere kant moeten beleggers zich ook maar eens achter de oren krabben waarom zij toch zo graag hun geld in Zwitserse franken steken. De renteopbrengst is extreem laag en in reële termen zelfs nul tot negatief.