VEB.net maakt gebruik van cookies om het gebruiksgemak van de website te verbeteren. 

Markten verhogen druk op Europese politici nu tweespalt dreigt

Terwijl de financiële markten pleiten voor een substantiële verhoging van het Europese noodfonds EFSF, gaan er geruchten dat de Europese politiek de rekening meer bij de private sector wil leggen.

IMF-vergaderingen zijn doorgaans bijeenkomsten waarbij Europese politici rustig achterover kunnen leunen en aanwijzingen geven aan opkomende landen.

Dat was deze keer wel anders. Waar de Europese politici de tijd nemen, voeren de markt en andere landen de druk enorm op om snel orde op zaken te stellen.

Europese politici keerden zelfs terug met een pakket vol adviezen over hoe de eigen crisis te bestrijden.
Het meest gebezigde advies was de slagkracht van het Europese noodfonds EFSF te verhogen.

De Europese politiek lijkt nu terug te slaan. Volgens de Financial Times zouden onder meer Nederland en Duitsland ineens van mening zijn dat banken veel meer verlies moeten nemen op hun Griekse staatsleningen dan de eerder afgesproken 21 procent.

Opvallend
Dat zou zeer opvallend zijn omdat medio oktober pas duidelijk zou zijn of financiële instellingen akkoord gaven aan die voorgestelde vrijwillig 21 procent afwaarderingen op Grieks papier.

Mochten de geruchten in de Financial Times waar blijken dan lijkt een oplossing weer langer op zich te laten wachten.

Agenda
Afgezien van deze nieuwe kink in de toch al zo langzame kabel van besluitvorming, moet in veel Europese landen allereerst het noodfonds door het parlement worden geloosd.

Maandag aanstaande vindt er dan een Europese vergadering plaats waarin gestemd wordt over de volgende steuntranche aan Griekenland en de aangepaste versie van het EFSF.

Medio oktober zou het allemaal rond moeten zijn en zal ook het EFSF van start kunnen en de opkooptaken van de ECB overnemen. We spreken dan dus over een noodfonds van 440 miljard euro.

Volgens critici is dat bedrag bij lange na niet toereikend en zou dat zeker richting de 1.000 tot 1.500 miljard moeten gaan.

Weinig landen zullen daar trek in hebben, vooral ook omdat dit de eigen ‘triple A' status in gevaar kan brengen.

Alternatief
Een andere veel genoemde alternatieve oplossing is om het noodfonds als een soort bank te laten functioneren en mogelijk via de ECB gefinancierd wordt. Hierdoor kan een hefboomwerking optreden en de slagkracht van het noodfonds aanzienlijk worden verhoogd.

Hiervoor is dat echter wel een wijziging van verdragregeltjes nodig omdat de Europese wet de ECB verbiedt overheden direct dan wel indirect te financieren.

Dat is ook logisch omdat de politieke onafhankelijkheid van de ECB dan feitelijk niet meer bestaat. Financiële markten zouden daar ook zeker niet blij mee moeten zijn.

Een mogelijkheid is wellicht de ECB een groter obligatie-opkoopprogramma toe te wijzen, waarbij het noodfonds dan minimaal garant staat voor delen van deze aankopen.

Welke ‘oplossing' ook gekozen wordt, het is een uiterst lastige exercitie waarbij vertrouwen in landen en instituten niet teloor mag gaan. Anders schieten maatregelen hun doel voorbij.